Kalendarz liturgiczny na środa 12 listopada 2025 r.

środa 12 listopada 2025 r.

PIERWSZE CZYTANIE

Mdr 6, 1-11

Mądrość konieczna dla władców

Czytanie z Księgi Mądrości

Słuchajcie, królowie, i zrozumcie, nauczcie się, sędziowie ziemskich rubieży! Nakłońcie ucha, wy, co nad wieloma panujecie i chlubicie się mnogością narodów, bo od Pana otrzymaliście władzę, od Najwyższego panowanie: On zbada uczynki wasze i zamysły wasze rozsądzi. Będąc bowiem sługami Jego królestwa, nie sądziliście uczciwie ani prawa nie przestrzegaliście, ani nie poszliście za wolą Boga, przeto groźnie i rychło natrze On na was, będzie bowiem sąd nieubłagany nad panującymi. Najmniejszy doznaje miłosiernego przebaczenia, ale mocarzy czeka mocne dochodzenie. Władca wszechrzeczy nie ulęknie się nikogo ani nie będzie zważał na wielkość. On bowiem stworzył małego i wielkiego i jednakowo o wszystkich się troszczy, ale możnym grozi surowe badanie.

Do was więc zwracam się, władcy, byście się nauczyli mądrości i nie upadli. Bo ci, co świętości święcie przestrzegają, dostąpią uświęcenia, a którzy się tego nauczyli, ci znajdą słowa obrony. Pożądajcie więc słów moich, pragnijcie, a znajdziecie naukę.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 82 (81), 3-4. 6-7 (R.: por. 8a)

Refren: Powstań, o Boże, osądź Twoją ziemię.

«Ujmijcie się za sierotą i uciśnionym, *
oddajcie sprawiedliwość ubogim i nieszczęśliwym.
Uwolnijcie uciśnionego i nędzarza, *
wyrwijcie go z rąk występnych».

Refren.

Rzekłem: «Jesteście bogami, *
jesteście wszyscy synami Najwyższego.
Lecz wy pomrzecie jak ludzie, *
poupadacie wszyscy jak książęta».

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Por. 1 Tes 5, 18

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Za wszystko dziękujcie Bogu,
taka jest bowiem wola Boża względem was w Jezusie Chrystusie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Łk 17, 11-19

Niewdzięczność uzdrowionych z trądu

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Zdarzyło się, że Jezus, zmierzając do Jeruzalem, przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!»

Na ten widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali oczyszczeni.

Wtedy jeden z nich, widząc, że jest uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem, padł na twarz u Jego nóg i dziękował Mu. A był to Samarytanin.

Jezus zaś rzekł: «Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Czy się nie znalazł nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?» Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Zdarzyło się, że Jezus, zmierzając do Jeruzalem, przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!». Na ten widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom!». A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich, widząc, że jest uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem, padł na twarz u Jego nóg i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: «Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Czy się nie znalazł nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?». Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła»” (Łk 17, 11-19).

 

„Jezus wśród wykluczonych” – tak by można było zatytułować tę Ewangelię. To było dla Żydów zaskakujące. Jezus, idąc do Jerozolimy, częściowo przez tereny pogańskie, a częściowo przez samarytańskie (upraszczając nieco Żydów trzeciej kategorii), kolejny raz pokazuje, że każdy człowiek jest dla Niego ważny, uzdrawiając chorych na trąd. Był to być może nawet mały skandal. Po pierwsze – Mistrz z Nazaretu uzdrawia dziesięciu chorych na trąd Żydów z którymi inni Izraelici byli zobowiązani nie rozmawiać, w tym Samarytanina, o którym Łukasz pisze, być może z przekąsem, a może i z pogardą, że był „cudzoziemcem”. Samarytanie byli Żydami (jak Izraelici i Judejczycy), ale pogardzanymi przez pozostałych. Wynikało to z historii. Pozwalali na swoim terytorium budować świątynie wyznawcom innych religii, godzili się na małżeństwa mieszane z poganami, zrezygnowali z obowiązku pielgrzymki do świątyni w Jerozolimie i oddawali Bogu hołd na górze Garizim, a do tego w czasie niewoli babilońskiej to nimi były zasiedlone domy Izraelitów i Judejczyków w Jerozolimie i okolicach, przez co tamci nie mieli gdzie wracać. Po drugie, to było zaskakujące dla pobożnych Żydów, iż Mistrz z Nazaretu pokazał, że w kimś pogardzanym przez innych – Samarytaninie – może być dobro (wdzięczność). Gorszyli się tym, że Bóg nie interesuje się jedynie wybraną częścią ludzkości czy świata (Izraelitami, Judejczykami), ale wszystkimi. Także mną i Tobą – i każdym innym człowiekiem.

Marcin Wrzos OMI

Katolicy rzymscy:

32. tydzień zwykły
Wspomnienia: Świętego Jozafata, biskupa i męczennika (wspomnienie)

Prawosławni:

Dzień postny
Święci dnia:
Anastazja Rzymianka (III)
Zenobiusz, biskup Ajgaj (285)
Zenobia z Ajgaj (285)
Just (I)
Artem (I)
Marcjan, biskup Syrakuz (II)
Marek (63)
Tercjusz (I)

Luteranie:

–

Żydzi:

–

Muzułmanie:

–

Źródło: wiara.pl/KalendarzTrzechReligii

Patrzeć, aby naprawdę widzieć

Służba dla sprawiedliwości, pokoju i integralności stworzenia (JPIC) stanowi centralny element naszej misji jako Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej (R9a).

… Dlatego posługa JPIC zaczyna się od patrzenia, od „prawdziwego patrzenia” – od prawdziwego i głębszego spojrzenia – od przyjęcia postawy kontemplacyjnej i proroczej interpretacji, aby móc rozróżniać w świetle wartości Ewangelii to, co dzieje się dzisiaj w naszym świecie – naszym wspólnym domu. Służba JPIC pomaga nam analizować obecną rzeczywistość z kontemplacyjnej perspektywy, aby głębiej dostrzegać struktury, które prowadzą do ubóstwa, dewastacji środowiska, konfliktów i przemocy, oraz zastanawiać się, w jaki sposób możemy w pełni ukazać wartości Królestwa i sprawić, by stały się one bardziej widoczne i praktyczne. Taka jest rzeczywistość i świat, w którym my, oblaci, żyjemy i posługujemy ludziom.

Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI