Kalendarz liturgiczny na piątek 14 listopada 2025 r.

PIERWSZE CZYTANIE

Mdr 13, 1-9

Z wielkości i piękna stworzeń poznaje się ich Stwórcę

Czytanie z Księgi Mądrości

Głupi z natury są wszyscy ludzie, którzy nie poznali Boga; z dóbr widzialnych nie zdołali poznać Tego, który jest, patrząc na dzieła, nie poznali Twórcy, lecz ogień, wiatr, powietrze chyże, gwiazdy dokoła, rwącą wodę lub światła niebieskie uznali za bóstwa, które rządzą światem. Jeśli urzeczeni ich pięknem wzięli je za bóstwa – winni byli poznać, o ile wspanialszy jest ich Władca, stworzył je bowiem Twórca piękności; a jeśli ich moc i działanie wprawiły ich w podziw – winni byli z nich poznać, o ile jest potężniejszy Ten, kto je uczynił. Bo z wielkości i piękna stworzeń poznaje się przez podobieństwo ich Sprawcę.

Ci jednak na małą zasługują naganę, bo wprawdzie i oni błądzą, ale Boga szukają i pragną Go znaleźć. Obracając się bowiem wśród Jego dzieł, badają, i ulegają pozorom, bo piękne to, na co patrzą. Ale im także nie można wybaczyć: jeśli się bowiem zdobyli na tyle wiedzy, by móc ogarnąć wszechświat – jakże nie znaleźli rychlej jego Władcy?

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 19 (18), 2-3. 4-5b (R.: por. 2a)

Refren: Niebiosa głoszą chwałę Pana Boga.

Niebiosa głoszą chwałę Boga, *
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi, *
noc nocy wiadomość przekazuje.

Refren.

Nie są to słowa ani nie jest to mowa, *
których by dźwięku nie usłyszano.
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, *
ich słowa aż po krańce świata.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Łk 21, 28bc

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nabierzcie ducha i podnieście głowy,
ponieważ zbliża się wasze odkupienie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Łk 17, 26-37

Dzień Syna Człowieczego nadejdzie niespodziewanie

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego: jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; a przyszedł potop i wygubił wszystkich. Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali, lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba „deszcz ognia i siarki” i wygubił wszystkich; tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi.

W owym dniu, kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie. Miejcie w pamięci żonę Lota. Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je.

Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. Dwie będą razem mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona».

Pytali Go: «Gdzie, Panie?» On im odpowiedział: «Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy».

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego: jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; a przyszedł potop i wygubił wszystkich. Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali, lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba ‘deszcz ognia i siarki’ i wygubił wszystkich; tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi. W owym dniu, kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie. Miejcie w pamięci żonę Lota. Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je. Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. Dwie będą razem mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona». Pytali Go: «Gdzie, Panie?». On im odpowiedział: «Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy»” (Łk 17,26-37).

Im bliżej Adwentu, tym więcej będzie fragmentów Ewangelii mówiących o końcu świata. Wspomniana przez Jezusa żona Lota (Łk 17,32) pojawia się tylko raz w Biblii, w Księdze Rodzaju (Rdz 19,26). Podczas ucieczki z Sodomy odwróciła się, by spojrzeć na miasto, które Bóg właśnie niszczył, i zamieniła się w słup soli. W tradycji żydowskiej i chrześcijańskiej ten gest oznaczał nostalgię za dawnym życiem, przywiązanie do grzechu i tego, co miało się zostawić za sobą. Do dziś w okolicach Morza Martwego pokazuje się wapienne formacje zwane „żoną Lota” – jako przypomnienie, że ktoś nie potrafi oderwać wzroku od przeszłości, nie ruszył naprawdę w stronę Boga. Ten opis końca świata zaczerpnięty z potopu nie pasuje do naszego, mojego postrzegania świata. Dziś, mam nadzieję, bardziej motywuje nas do dobrego życia nie strach przed piekłem, ale perspektywa nieba. Co roku, w tych dniach, zadaję sobie pytanie – czy jestem gotowy na stanięcie przed Bogiem, gdy On przyjdzie? W swoim chrześcijańskim zmaganiu z grzechem, lękami, niewiarą we własne siły, kompleksami, egocentryzmem – odkrywam Boga jako Miłość. Jako Miłość troskliwą, czułą, przebaczającą, otwartą, motywującą do zmiany, spojrzenia z nowym początkiem w przyszłość dającą życie. Czekam bardziej na spotkanie z Miłosierną Miłością niż z obrazem Boga czyhającego na moje wpadki (wtedy pewnie moje szanse mocno by zmalały). Święty Jan od Krzyża pisał, że „pod wieczór życia będziemy sądzeni z miłości” i spotkamy się z Miłością. Oby ten rozrachunek dla nas – chrześcijan – był pozytywny.

Marcin Wrzos OMI

VIVAT: obecność w miejscu, gdzie podejmowane są decyzje mające wpływ na przyszłość osób ubogich

Działanie Ducha Świętego może prowadzić niektórych oblatów do utożsamienia się z ubogimi aż do dzielenia ich życia i zaangażowania na rzecz sprawiedliwości; innych natomiast do obecności tam, gdzie się podejmuje decyzje dotyczące przyszłości świata ubogich (R 9a).

Ojciec Daniel LeBlanc pracuje w siedzibie ONZ w Nowym Jorku i jest zaangażowany w działalność VIVAT, organizacji pozarządowej opartej na wierze i zakorzenionej w katolickiej nauce społecznej, która rozrosła się do globalnej sieci liczącej ponad 17 000 członków z 12 zgromadzeń zakonnych działających w 121 krajach.

Założona w listopadzie 2000 roku przez Zgromadzenie Słowa Bożego (SVD) i Siostry Misjonarki Służebnice Ducha Świętego (SSpS), organizacja VIVAT International wzięła swoją nazwę od łacińskiego czasownika vivere – żyć. Nazwa ta odzwierciedla głębokie zaangażowanie w promowanie życia w całej jego pełni, zwłaszcza dla osób najbardziej bezbronnych. W 2009 roku do organizacji dołączyli misjonarze oblaci Maryi Niepokalanej, wnosząc ze sobą głęboko zakorzenioną obecność w marginalizowanych społecznościach i wspólne zaangażowanie na rzecz globalnej sprawiedliwości.

Siła VIVAT leży w jego podwójnej obecności: głęboko zakorzenionej w lokalnych realiach, a jednocześnie aktywnie zaangażowanej na arenie międzynarodowej. Posiadając specjalny status konsultacyjny przy Radzie Gospodarczej i Społecznej ONZ (ECOSOC) i współpracując z Departamentem Komunikacji Globalnej ONZ (DGC), VIVAT przenosi głosy oddolne do globalnych przestrzeni decyzyjnych. Niezależnie od tego, czy chodzi o obronę praw człowieka, sprawiedliwości środowiskowej czy zrównoważonego rozwoju, VIVAT służy jako pomost między ludźmi a polityką, która kształtuje ich życie (https://www.vivatinternational.org/vision-mission/).

Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI