Kalendarz liturgiczny na środa 26 września 2018 r.
PIERWSZE CZYTANIE
Prz 30, 5-9
Nie dawaj mi bogactwa ni nędzy
Czytanie z Księgi Przysłów
Każde słowo Boże wypróbowane, tarczą jest dla tych, co się chronią do niego. Do słów Jego nic nie dodawaj, by cię nie skarcił i zostałbyś kłamcą.
Proszę Cię o dwie rzeczy, nie odmawiaj mi, nim umrę: Fałsz i kłamstwo oddal ode mnie, nie dawaj mi bogactwa ni nędzy, żyw mnie chlebem niezbędnym, bym syty, nie stał się niewierny i nie rzekł: «A któż to jest Pan?» lub z biedy nie zaczął kraść i nie targnął się na imię mego Boga.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 119 (118), 29 i 72. 89 i 101. 104 i 163 (R.: por. 105a)
Refren: Słowo Twe, Panie, oświeca mą drogę.
Powstrzymaj mnie od drogi kłamstwa, *
obdarz mnie łaską Twojego Prawa.
Prawo ust Twoich jest dla mnie lepsze *
niż tysiące sztuk złota i srebra.
Refren.
Twoje słowo, Panie, jest wieczne, *
niezmienne jak niebiosa.
Powstrzymuję nogi od wszelkiej złej ścieżki, *
aby słów Twoich przestrzegać.
Refren.
Z Twoich przykazań czerpię roztropność, *
dlatego nienawidzę wszelkiej ścieżki nieprawej.
Nienawidzę kłamstwa i nim się brzydzę, *
a Prawo Twoje miłuję.
Refren.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Mk 1, 15
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Bliskie jest królestwo Boże.
Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
Łk 9, 1-6
Rozesłanie Dwunastu
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami oraz władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych.
Mówił do nich: «Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie. Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, pozostańcie tam i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśliby was gdzieś nie przyjęli, wychodząc z tego miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim!» Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie.
Oto słowo Pańskie.
Z Ewangelii na dziś: „Mówił do nich: «Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie. Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, pozostańcie tam i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśliby was gdzieś nie przyjęli, wychodząc z tego miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim!». Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie” (Łk 9, 2-6).
Apostołowie mieli wyjść, w zasadzie bez niczego. Miało im wystarczyć jedno ubranie, bez tego na zmianę, a ich bogactwem miała być Ewangelia. Wyobrażam sobie, że i dla nich sam moment absolutnego zaufania Jezusowi, aby Go posłuchać, musiał być bardzo trudny. Jednak odważyli się. Głosili Ewangelię i uzdrawiali ludzi wszędzie. Nie tylko wśród VIPów ówczesnego świata, ale też wśród ludzi na jego peryferiach: chorych, biednych, głodnych, odrzuconych, kolaborantów, uchodźców… Jak widać, Bóg nie wyklucza nikogo z przestrzeni swojego zainteresowania. Apostołowie nie wykluczali i bardzo przekonująco przekazywali największe bogactwo swojego życia: Ewangelię. Może i dziś, w tym „szaleństwie” jest metoda.
Marcin Wrzos OMI
Katolicy rzymscy:
Grekokatolicy:
Prawosławni:
▫ Augustyn, biskup Cantenbury
▫ wlk. męcz. Ketewań, królowa gruzińska