Kalendarz liturgiczny na wtorek 13 sierpnia 2019 r.
PIERWSZE CZYTANIE
Pwt 31, 1-8
Jozue następcą Mojżesza
Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa
Mojżesz odezwał się tymi słowami do Izraela: «Dziś mam już sto dwadzieścia lat. Nie mogę swobodnie chodzić. Pan mi powiedział: „Nie przejdziesz tego Jordanu”. Sam Pan, Bóg twój, przejdzie przed tobą; On wytępi te narody przed tobą, tak iż ty osiedlisz się w ich miejsce. A Jozue pójdzie przed tobą, jak mówił Pan. Pan postąpi z nimi, jak postąpił z Sichonem i Ogiem, królami Amorytów, i z ich krajami, które zniszczył. Wyda ich Pan tobie na łup, a ty uczynisz im według wszystkich poleceń, jakie ci dałem. Bądź mężny i mocny, nie lękaj się, nie bój się ich, gdyż Pan, Bóg twój, idzie z tobą, nie opuści cię i nie porzuci».
Potem Mojżesz zawołał Jozuego i rzekł mu na oczach całego Izraela: «Bądź mężny i mocny, bo ty wkroczysz z tym narodem do ziemi, którą Pan poprzysiągł dać ich przodkom, i wprowadzisz ich w jej posiadanie. Sam Pan, który pójdzie przed tobą, On będzie z tobą, nie opuści cię i nie porzuci. Nie lękaj się i nie drżyj!»
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Pwt 32, 3-4a. 7. 8. 9 i 12 (R.: por. 9a)
Refren: Oto lud Boży jest własnością Pana.
Oto będę głosić imię Pana; *
uznajcie wielkość naszego Boga!
On jest Opoką, *
a Jego dzieło doskonałe.
Refren.
Wspomnij na dni, które przeminęły, *
rozważ lata poprzednich pokoleń.
Zapytaj swego ojca, by cię pouczył, *
i twoich starców, niech ci opowiedzą.
Refren.
Jak to Najwyższy obdarzał dziedzictwem narody *
i rozdzielał synów człowieczych.
Wtedy wytyczył granice dla ludów *
według liczby synów Boga sprawiedliwego.
Refren.
Bo Jego lud jest własnością Pana, *
Jakub Jego wyłącznym dziedzictwem.
Tak Pan go prowadził, *
a nie było z nim obcego boga.
Refren.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Mt 11, 29ab
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie,
bo jestem cichy i pokornego serca.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
Mt 18, 1-5. 10. 12-14
Godność dzieci.
Przypowieść o zabłąkanej owcy
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Uczniowie przystąpili do Jezusa, pytając: «Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?»
On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. A kto by jedno takie dziecko przyjął w imię moje, Mnie przyjmuje. Baczcie, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie.
Jak wam się zdaje? Jeśli ktoś posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich, to czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się błąka? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały. Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło nawet jedno z tych małych».
Oto słowo Pańskie.
Z Ewangelii na dziś: „Uczniowie przystąpili do Jezusa, pytając: «Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?» On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. A kto by jedno takie dziecko przyjął w imię moje, Mnie przyjmuje. Baczcie, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie” (Mt 18, 1-5).
Zaczęło się od trudnego pytania. Uczniowie pytają Mistrza o to, kto będzie największy w królestwie niebieskim. Nie wiem, czy chodzi im o królestwo ziemskie, bo przecież przez długi czas myśleli, że Jezus te ziemskie chce założyć w Izraelu. Czy też chodzi im już o Królestwo Boga, po drugiej stronie życia? Jezus odpowiada obrazem i wskazuje na dzieci. Dziecko ma otwarty umysł. To najbardziej kreatywny okres w życiu człowieka. Już nigdy później nie wymyśliliśmy tylu zastosowań np. klocka czy kredki. Inna sprawa, że nie zawsze te pomysły są bezpieczne, np. klocek czy kredka ląduje w uchu czy nosie. Zdarza się, że wiedza i doświadczenie ograniczają naszą otwartość i kreatywność. Wchodzimy w utarte schematy: wiemy lepiej, bo tak było od zawsze, nie ma co zmieniać… Starość umysłu to brak otwartości na zmiany i rozwój. „Uniżenie” (gr. tapeinosei) z Ewangelii można też przetłumaczyć jako otwarcie umysłu na otaczający nas świat. Bóg chce, abyśmy mieli umysły otwarte na Ewangelię jak dzieci, a nie zablokowane naszym „wiedzeniem lepiej”, pychą, bo wówczas są małe szanse na to, że ona do nas dotrze.
Marcin Wrzos OMI
Katolicy rzymscy:
Grekokatolicy:
Prawosławni:
święci dnia
▫ męcz. Beniamin, metropolita Piotrogrodu
▫ Herman, biskup Auxerre
▫ męcz. Jan Piotrogrodzki
▫ męcz. Jerzy Piotrogrodzki
▫ męcz. Sergiusz Piotrogrodzki