Kalendarz liturgiczny na czwartek 5 sierpnia 2021 r.

czwartek 5 sierpnia 2021 r.

PIERWSZE CZYTANIE

Lb 20, 1-13

Wody Meriba

Czytanie z Księgi Liczb

W pierwszym miesiącu przybyła cała społeczność Izraelitów na pustynię Sin. Lud zatrzymał się w Kadesz; tam też umarła i tam została pogrzebana Miriam.

Gdy społeczności zabrakło wody, zeszli się przeciw Mojżeszowi i Aaronowi. I kłócił się lud z Mojżeszem, wołając: «Lepiej by było, gdybyśmy zginęli, jak i bracia nasi, przed Panem. Czemu wyprowadziliście zgromadzenie Pana na pustynię, byśmy tu razem z naszym bydłem zginęli? Dlaczego wywiedliście nas z Egiptu i przyprowadziliście na to nędzne miejsce, gdzie nie można siać, nie ma figowców ani winorośli, ani drzewa granatowego, a nawet nie ma wody do picia?»

Mojżesz i Aaron odeszli od tłumu i skierowali się ku wejściu do Namiotu Spotkania. Tam padli na twarz, a ukazała się im chwała Pana. I przemówił Pan do Mojżesza: «Weź laskę i zbierz całe zgromadzenie, ty wespół z bratem twoim, Aaronem. Następnie przemów w ich obecności do skały, a ona wyda z siebie wodę. Wyprowadź wodę ze skały i daj pić ludowi oraz jego bydłu».

Stosownie do nakazu zabrał Mojżesz laskę sprzed oblicza Pana. Następnie zebrał Mojżesz wraz z Aaronem zgromadzenie przed skałą i wtedy rzekł do nich: «Słuchajcie, wy buntownicy! Czy potrafimy z tej skały wyprowadzić dla was wodę?» Następnie podniósł Mojżesz rękę i uderzył dwa razy laską w skałę. Wtedy wypłynęła woda tak obficie, że mógł się napić zarówno lud, jak i jego bydło.

Rzekł znowu Pan do Mojżesza i Aarona: «Ponieważ Mi nie uwierzyliście i nie objawiliście mojej świętości wobec Izraelitów, dlatego wy nie wprowadzicie tego ludu do kraju, który im daję». To są wody Meriba, gdzie się spierali Izraelici z Panem i gdzie On objawił wobec nich swoją świętość.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 95 (94), 1-2. 6-7c. 7d-9 (R.: por. 7d-8a)

Refren: Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie.

Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, *
wznośmy okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia.
Stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem, *
z weselem śpiewajmy Mu pieśni.

Refren.

Przyjdźcie, uwielbiajmy Go, padając na twarze, *
klęknijmy przed Panem, który nas stworzył.
Albowiem On jest naszym Bogiem, *
a my ludem Jego pastwiska i owcami w Jego ręku.

Refren.

Obyście dzisiaj usłyszeli głos Jego: †
«Niech nie twardnieją wasze serca jak w Meriba, *
jak na pustyni w dniu Massa,
gdzie Mnie kusili wasi ojcowie, *
doświadczali Mnie, choć widzieli moje dzieła».

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Mt 16, 18

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół,
a bramy piekielne go nie przemogą.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Mt 16, 13-23

Wyznanie Piotra i pierwsza zapowiedź męki

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?» A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków».

Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?»
Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego».

Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie».

Wtedy surowo zabronił uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem.

Odtąd zaczął Jezus Chrystus wskazywać swoim uczniom na to, że musi udać się do Jerozolimy i wiele wycierpieć od starszych i arcykapłanów oraz uczonych w Piśmie; że będzie zabity i trzeciego dnia zmartwychwstanie.

A Piotr wziął Go na bok i począł robić Mu wyrzuty: «Panie, niech Cię Bóg broni! Nie przyjdzie to nigdy na Ciebie». Lecz On odwrócił się i rzekł do Piotra: «Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku».

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Odtąd zaczął Jezus Chrystus wskazywać swoim uczniom na to, że musi udać się do Jerozolimy i wiele wycierpieć od starszych i arcykapłanów oraz uczonych w Piśmie; że będzie zabity i trzeciego dnia zmartwychwstanie. A Piotr wziął Go na bok i począł robić Mu wyrzuty: »Panie, niech Cię Bóg broni! Nie przyjdzie to nigdy na Ciebie«. Lecz On odwrócił się i rzekł do Piotra: »Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku«” (Mt 16, 19-23). 

 

Lubię te momenty Ewangelii, w których widać dojrzewanie w wierze uczniów. Piotr i inni apostołowie myśleli, że Jezus doprowadzi do powstania i wyodrębnienia się państwa żydowskiego z okupacji Cesarstwa Rzymskiego. Tym samym On będzie jego władcą, a oni wysokiej rangi urzędnikami. Jezus łamie ten schemat. Piotr, gdy słyszy, że ma on umrzeć śmiercią przestępcy, bierze elegancko Mistrza na bok i mu „tłumaczy” jak ma to być. Wtedy słyszy, że jest szatanem – a może lepiej przetłumaczyć te słowa, że przeciwnikiem (gr. Satana) – i ma zejść Mu z oczu, choć może lepiej i tu przetłumaczyć, że ma „stanąć za Jezusem” (gr. Opisō mou). To ważne, abyśmy i my mieli to dobrze poukładane, choć i uczniowie potrzebowali na to lat. Bóg nie ma realizować naszych pomysłów na życie, ale my mamy realizować Jego pomysły. To On ma być pierwszy, a my mamy stać za Nim, a nie odwrotnie. 

 

Marcin Wrzos OMI 

Katolicy rzymscy:

Wspomnienia:

Rocznica poświęcenia rzymskiej Bazyliki NMP; św. Oswalda (kr)
I Czwartek Miesiąca

Grekokatolicy:

Świętych męczenników TROFIMA, TEOFILA i ich towarzyszy

Prawosławni:

święci dnia
▫ męcz. Apolinary
▫ Teodor (Uszakow)

Luteranie:

Żydzi:

Muzułmanie:

wiara.pl/KalendarzTrzechReligii

Uzbrójmy się w cierpliwość i czekajmy, aż Bóg wyda polecenie

Ojciec Telmon był bardzo gorliwym misjonarzem, a jego entuzjazm nie miał granic. W późniejszych rozważaniach powrócimy do wielu przykładów jego gorliwości. Jego entuzjazm nie zawsze miał charakter praktyczny, o czym Eugeniusz mówi w swoim dzienniku:

List od ojca Telmona, który zmusza mnie do przyjęcia propozycji złożonej nam przez księdza biskupa z Toronto, aby się osiedlić w jego mieście. Dzięki tej diecezji przyjęliśmy misje wśród dzikusów. Będziemy mieli szersze pole dla gorliwości tych, którzy tam będą pracowali i wspanialsze, aby pobudzić morale nowicjuszów z Europy. Udadzą się tam także jezuici. Mój dobry ojcze Telmonie, co robić, aby podołać tym wszystkim pracom, musielibyśmy być tak liczni jak ci ojcowie. Jeszcze nie nadeszła pora. Uzbrójmy się w cierpliwość i czekajmy, aż Bóg wyda polecenie. (Dziennik, 09.12.1842, w: EO I, t. XXI.)

Oto dobra rada dla naszych zmartwień i naszego codziennego życia.

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI