Kalendarz liturgiczny na czwartek 4 sierpnia 2022 r.
PIERWSZE CZYTANIE
Jr 31, 31-34
Nowe przymierze
Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza
Pan mówi: «Oto nadchodzą dni, kiedy zawrę z domem Izraela i z domem Judy nowe przymierze. Nie takie jak przymierze, które zawarłem z ich przodkami, kiedy ująłem ich za rękę, by wyprowadzić z ziemi egipskiej. To moje przymierze złamali, mimo że byłem ich władcą, mówi Pan.
Lecz takie będzie przymierze, jakie zawrę z domem Izraela po tych dniach, mówi Pan: Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa i wypiszę na ich sercach. Będę im Bogiem, oni zaś będą Mi ludem.
I nie będą się musieli wzajemnie pouczać, mówiąc jeden do drugiego: Poznajcie Pana! Wszyscy bowiem od najmniejszego do największego poznają Mnie, mówi Pan, ponieważ odpuszczę im występki, a o grzechach ich nie będę już wspominał».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 51 (50), 12-13. 14-15. 18-19 (R.: por. 12a)
Refren: Stwórz, o mój Boże, we mnie serce czyste.
Stwórz, Boże, we mnie serce czyste *
i odnów we mnie moc ducha.
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza *
i nie odbieraj mi świętego ducha swego.
Refren.
Przywróć mi radość Twojego zbawienia *
i wzmocnij mnie duchem ofiarnym.
Będę nieprawych nauczał dróg Twoich *
i wrócą do Ciebie grzesznicy.
Refren.
Ofiarą bowiem Ty się nie radujesz, *
a całopalenia, choćbym dał, nie przyjmiesz.
Boże, moją ofiarą jest duch skruszony, *
pokornym i skruszonym sercem Ty, Boże, nie gardzisz.
Refren.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Mt 16, 18
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół,
a bramy piekielne go nie przemogą.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
Mt 16, 13-23
Wyznanie Piotra i pierwsza zapowiedź męki
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?» A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków».
Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?»
Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego».
Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie».
Wtedy surowo zabronił uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem.
Odtąd zaczął Jezus Chrystus wskazywać swoim uczniom na to, że musi udać się do Jerozolimy i wiele wycierpieć od starszych i arcykapłanów oraz uczonych w Piśmie; że będzie zabity i trzeciego dnia zmartwychwstanie.
A Piotr wziął Go na bok i począł robić Mu wyrzuty: «Panie, niech Cię Bóg broni! Nie przyjdzie to nigdy na Ciebie». Lecz On odwrócił się i rzekł do Piotra: «Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku».
Oto słowo Pańskie.
Z Ewangelii na dziś: „Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?». A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków». Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?». Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego». Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie». Wtedy surowo zabronił uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem” (Mt 16, 13-18).
To ważny moment w dojrzewaniu wiary uczniów Chrystusa. Uznanie, że jest On Kimś autentycznie najważniejszym w życiu, że jest Bogiem. Ewangelista Mateusz zastosował tu przejście od ogółu do szczegółu. Najpierw Jezus pyta uczniów, za kogo uważają Go ludzie, a potem, za kogo uważa Go każdy z nich z osobna. Od odpowiedzi na to pytanie wiele zależało, być może nawet dalsza droga chodzenia za Jezusem. To podpowiedź dla nas. Jako współcześni uczniowie Jezusa i my jesteśmy zaproszeni do takiego wyboru życiowego, w którym Jezus jest dla nas Kimś najważniejszym, kiedy uznamy Go za naszego Pana i Zbawiciela. Spróbujmy. Nie chodzi tylko o słowa deklaracji, ale o to, aby one urzeczywistniały się w naszym życiu. Zacznijmy od miłości – także nieprzyjaciół, od przebaczania, wprowadzania pokoju i jedności, od służby…
Marcin Wrzos OMI
Katolicy rzymscy:
Grekokatolicy:
Prawosławni:
Święci dnia:
Korneliusz Perejasławski (1693)
Fokas (403-404)
Maria Magdalena
Luteranie:
Żydzi:
Muzułmanie:
wiara.pl/KalendarzTrzechReligii
Zwrócę się również w stronę obrazu Maryi
Zwrócę się również w stronę obrazu Maryi i pokornie będę Ją prosił o Jej macierzyńskie błogosławieństwo. (Regulamin życia, w: A. Rey, dz. cyt., t. I, s. 26.)
Fakt, że te słowa Eugeniusza nie były tylko ulotną fantazją wynika z szacunku, jaki ten młody człowiek okazywał księdzu Bartolo w Wenecji oraz z jego pragnienia, aby ściśle przestrzegać regulaminu. Jego biograf Rey podaje, że na odwrocie pierwszej strony tegoż regulaminu Eugeniusz napisał ważne zdania:
Ten regulamin jest dla mnie cenniejszy niż wszystko złoto świata; został ułożony dla mnie w Wenecji przez mojego czcigodnego i najdroższego nauczyciela, księdza Bartolo Zinelli, zmarłego w opinii świętości w Rzymie. Jemu przypisywano nawet wiele cudów, opisano jego życie, które jest niczym innym jak tylko konsekwencją cnót, które ciągle praktykował. Mogę o tym uroczyście zaświadczyć i po Bogu temu świętemu kapłanowi zawdzięczam to niewielkie dobro, które jest we mnie. (Rey, dz. cyt., t. I, s. 25.)
Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI