Kalendarz liturgiczny na wtorek 9 sierpnia 2022 r.

wtorek 9 sierpnia 2022 r.

PIERWSZE CZYTANIE

Oz 2,16b.17b.21-22

Na pustynię ją wyprowadzę

Czytanie z Księgi Ozeasza

Na pustynię chcę ją wyprowadzić i mówić jej do serca. I będzie Mi tam uległa jak za dni swej młodości, gdy wychodziła z egipskiego kraju. I poślubię cię sobie na wieki, poślubię przez sprawiedliwość i prawo, przez miłość i miłosierdzie. Poślubię cię sobie przez wierność, a poznasz Pana.

Oto słowo Boże

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 45, 11-12. 14-17

Refren: Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha

Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha,
zapomnij o swym ludzie, o domu twego ojca.
Król pragnie twego piękna,
on twoim panem, oddaj mu pokłon.

Córa królewska wchodzi pełna chwały,
odziana w złotogłów.
W szacie wzorzystej prowadzą ją do króla,
za nią przywodzą do ciebie dziewice, jej druhny.

Z weselem je wiodą i w uniesieniu,
wkraczają do królewskiego pałacu.
Synowie twoi zajmą miejsce twoich ojców,
ustanowisz ich książętami na całej ziemi.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Alleluja, alleluja, alleluja

Przyjdź, oblubienico Chrystusa, przyjmij wieniec,
który Pan przygotował dla ciebie na wieki.

Alleluja, alleluja, alleluja

EWANGELIA

Mt 25, 1-13

Przypowieść o dziesięciu pannach

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść: „Podobne jest królestwo niebieskie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie oblubieńca. Pięć z nich było nierozsądnych, a pięć roztropnych. Nierozsądne wzięły lampy, ale nie wzięły ze sobą oliwy. Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w naczyniach. Gdy się oblubieniec opóźniał, zmorzone snem wszystkie zasnęły.

Lecz o północy rozległo się wołanie: «Oblubieniec idzie, wyjdźcie mu na spotkanie!» Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy. A nierozsądne rzekły do roztropnych: «Użyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną». Odpowiedziały roztropne: «Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie». Gdy one szły kupić, nadszedł oblubieniec: te, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną i drzwi zamknięto. W końcu nadchodzą i pozostałe panny, prosząc: «Panie, panie, otwórz nam». Lecz on odpowiedział: «Zaprawdę powiadam wam, nie znam was».

Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny”.

Oto słowo Pańskie

lub

Mt 16,24-27

Konieczność wyrzeczenia

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je.

Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę?

Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami swoimi, i wtedy odda każdemu według jego postępowania”.

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść: «Podobne jest królestwo niebieskie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie oblubieńca. Pięć z nich było nierozsądnych, a pięć roztropnych. Nierozsądne wzięły lampy, ale nie wzięły ze sobą oliwy. Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w naczyniach. Gdy się oblubieniec opóźniał, zmorzone snem wszystkie zasnęły. Lecz o północy rozległo się wołanie: ‘Oblubieniec idzie, wyjdźcie mu na spotkanie!’. Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy. A nierozsądne rzekły do roztropnych: ‘Użyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną’. Odpowiedziały roztropne: ‘Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie’. Gdy one szły kupić, nadszedł oblubieniec: te, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną i drzwi zamknięto. W końcu nadchodzą i pozostałe panny, prosząc: ‘Panie, panie, otwórz nam’. Lecz on odpowiedział: ‘Zaprawdę powiadam wam, nie znam was». Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny»” (Mt 25, 1-13). 

 

Święto Teresy Benedykty (Edyty Stein) – nawróconej z judaizmu. Ta przypowieść jest zakorzeniona w kulturze żydowskiej. Gdy druhny nie przyjmą pana młodego i nie wprowadzą do domu małżonki, ze śpiewem, wśród lamp i ciemności nocy – bo on zgodnie z tradycją idzie w orszaku po ciemku, to ceremonia ślubna nie zakończy się. Małżonkowie nie będą mogli zamieszkać razem, nie będą szczęśliwi. Na druhnach ciąży duża odpowiedzialność za młodych. U Żydów po pierwszym etapie zaślubin (kidduszin) małżonkowie nie mieszkali jeszcze razem, działo się to dopiero po około roku (drugi etap zawierania ślubu – nissuin) i to ten etap zawierania ślubu opisuje ewangelista Mateusz. Bóg przychodzi zaskakująco, na różne sposoby, bywa że o zaskakujących porach dnia i nocy, czasem trudny Go rozpoznać. Bądźmy gotowi na spotkanie z Nim. Jedynie On jest gwarantem głębokiego pokoju i prawdziwego szczęścia. 

 

Marcin Wrzos OMI 

Katolicy rzymscy:

19. TYDZIEŃ ZWYKŁY
Wspomnienia: Św. Teresy Benedykty od Krzyża, dziewicy i męczennicy, patronki Europy (święto)

Grekokatolicy:

Św. wielkiego męczennika PANTELEIMONA, lekarza

Prawosławni:

Dzisiaj świętujemy:
Świętego wielkiego męczennika i cudotwórcy Pantelejmona
Święci dnia:
Pantelejmon (305)
Anfisa (VIII)
German z Alaski (1837)
Klemens, biskup z Ochrydy (916)
Naum z Ochrydy (IX-X)
Sawa z Ochrydy (IX-X)
Gorazd z Ochrydy (IX-X)
Angelar z Ochrydy (IX-X)

Luteranie:

Żydzi:

Muzułmanie:

wiara.pl/KalendarzTrzechReligii

Łaska oblacji w tej samej chwili, gdy Maryja ukazuje swego syna światu

23 grudnia 1809 roku Eugeniusz, przyjmując subdiakonat, podjął ostateczną decyzję o kapłaństwie. Podczas konferencji swe zobowiązanie, aby całkowicie oddać się na służbę Ludowi Bożemu, połączył z ofiarą, jaką Maryja dzięki wcieleniu złożyła swemu Synowi.

Te uczucia, które łaska święceń zrodziła w naszych sercach złóżmy u stóp żłóbka Jezusa, który wkrótce się objawi. Bądźmy pierwszym przedmiotem, który wpadnie Mu w oczy w chwili Jego narodzenia i nawet w chwili, w której Maryja przedstawi światu jego Zbawiciela. Jednogłośnie przyrzeknijmy Mu, że będziemy na wieki wierni przysiędze, którą dopiero złożyliśmy, aby tysiąc razy oddać życie w obronie nienaruszalności Jego Kościoła.

Niech tak będzie, niech tak będzie. (Konferencja w dniu subdiakonatu, 23.12.1809, w: PO I, t. XIV, nr 65.)

Temat jedności Maryi z Jezusem, a tym samym model jego osobistej jedności z Jezusem, powraca często w latach seminaryjnych. W świąteczny poranek pisze do matki:

Ach, moja droga mamo, czy myślicie, że tej nocy nie byłem z wami? Jakże to, rozmyślając o świętej Matce naszego Boga, która została napełniona radością, dając światu Zbawiciela, i w tym samym czasie żywo odczuwała ubóstwo i nędzę swojego Boskiego Mistrza, do jakiej sprowadziła Go miłość do ludzi, czyż te ciepłe uczucia nie skierowały mnie do was? Ależ, jak najbardziej, moja dobra mamo, razem spędziliśmy noc u stóp ołtarzy, które mi przedstawiały betlejem­ski żłóbek. Wspólnie ofiarowaliśmy dary naszemu Zbawicielowi i pro­siliśmy Go, by narodził się w naszych sercach i by w nich umocnił, co jest słabe, itd. (List do matki, 25.12.1809, w: PO I, t, XIV, nr 37.)

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI