Kalendarz liturgiczny na poniedziałek 15 sierpnia 2022 r.

poniedziałek 15 sierpnia 2022 r.

PIERWSZE CZYTANIE

Ap 11,19a;12,1.3-6a.10ab

Niewiasta obleczona w słońce

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

Świątynia Boga w niebie się otwarła i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem ukazał się wielki znak na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu.

Ukazał się też inny znak na niebie: Oto wielki Smok ognisty, ma siedem głów i dziesięć rogów, a na głowach siedem diademów. Ogon jego zmiata trzecią część gwiazd z nieba i rzucił je na ziemię. Smok stanął przed mającą urodzić Niewiastą, ażeby skoro tylko porodzi, pożreć jej Dziecko.

I porodziła Syna – mężczyznę, który będzie pasł wszystkie narody rózgą żelazną. Dziecko jej zostało porwane do Boga i do Jego tronu. Niewiasta zaś zbiegła na pustynię, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga.

I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: „Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca”.

Oto słowo Boże

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 45,7.10-12.14-15

Refren: Stoi Królowa po Twojej prawicy.

Tron Twój, Boże, trwa na wieki,
berłem sprawiedliwym berło Twego królestwa.
Córki królewskie wychodzą na spotkanie z Tobą,
królowa w złocie z Ofiru stoi po Twojej prawicy.

Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha,
zapomnij o swym ludzie, o domu twego ojca.
Król pragnie twego piękna,
on twoim panem, oddaj mu pokłon.

Córa królewska wchodzi pełna chwały,
odziana w złotogłów.
W szacie wzorzystej prowadzą ją do króla,
za nią prowadzą do ciebie dziewice, jej druhny.

DRUGIE CZYTANIE

1 Kor 15,20-26

W Chrystusie wszyscy będą ożywieni

Czytanie z Pierwszego listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:
Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka przyszła śmierć, przez człowieka też dokona się zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc.

Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć.

Oto słowo Boże

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Alleluja, alleluja, alleluja

Maryja została wzięta do nieba,
radują się zastępy aniołów.

Alleluja, alleluja, alleluja

EWANGELIA

Łk 1,39-56

Bóg wywyższa pokornych

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.

Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała:

„Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana”.

Wtedy Maryja rzekła:

Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia.
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
Święte jest imię Jego.
A Jego miłosierdzie na pokolenia i pokolenia
Nad tymi, którzy się Go boją.
Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie.
Jak obiecał naszym ojcom
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki.
Maryja pozostała u Elżbiety około trzech miesięcy, potem wróciła do domu.

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana». Wtedy Maryja rzekła: «Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim. Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia. Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Święte jest imię Jego. A Jego miłosierdzie na pokolenia i pokolenia Nad tymi, którzy się Go boją. Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie. Jak obiecał naszym ojcom Abrahamowi i jego potomstwu na wieki». Maryja pozostała u Elżbiety około trzech miesięcy, potem wróciła do domu” (Łk 1,39-56). 

 

Zadziwiająca Ewangelia. En Kerem (Ain Karim) to miejsce, do którego szła Maryja z Nazaretu, aby odwiedzić swoją krewną Elżbietę. W tłumaczeniu z hebrajskiego słoow to oznacza „źródło winnicy”. Była bardzo młoda, miała jakieś 14-16 lat – jak mówią bibliści. Zawstydzam się, kiedy czytam ten opis i widzę oczami wiary młodą dziewczynę z Nazaretu, w górach, z kijem pielgrzyma w ręce, umęczoną i spoconą, z powiększającą się ciążą, idącą w słońcu około 121 km. Była pierwszą ewangelizatorką, bo pod sercem niosła do Elżbiety Jezusa. Służyła jej, bo Elżbieta była w ciąży, w podeszłym wieku. Pomagała jej w zwykłych sprawach dnia codziennego. Do tego, wypowiadając słowa poruszającego hymnu modlitewnego, jest kobietą wielbiącą Boga. Oby i nasze życie było hymnem uwielbienia Boga, naśladowaniem w tym Maryi, niesieniem Jezusa innym. 

 

Marcin Wrzos OMI 

Katolicy rzymscy:

20. tydzień zwykły
Wspomnienia:

Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny (uroczystość)
Św. Tarsycjusza (m)

Grekokatolicy:

Przeniesienie Relikwii św. pierwszego męczennika i archidiakona STEFANA. – Św. męczennika Stefana I, papieża rzymskiego i jego towarzyszy

Prawosławni:

Dzień postny
X tydzień po Pięćdziesiątnicy
Święci dnia:
Stefan, pierwszy męczennik i archidiakon (34)
Gamaliel
Awiw, syn Gamaliela
Bazyli Moskiewski, saloita (1557)
Stefan, biskup rzymski (257)
Nikodem, sprawiedliwy

Luteranie:

Żydzi:

Muzułmanie:

wiara.pl/KalendarzTrzechReligii

Ewangelię komentuje o. Robert Grabka.


Szczęśliwe święto wszystkich członków naszej mazenodowskiej rodziny

W tę 200 rocznicę pobłogosławienia figury Madonny Oblackiej i wszystkich łask, jakie to wydarzenie nam przyniosło, zapraszam do refleksji nad pewną ikoną oblackiej Madonny.

Artystka, Lauretta Agolli, opisuje tę ikonę w następujący sposób:

Jest to bizantyjska, święta ikona Maryi, inspirowana figurą Madonny oblackiej i jej znaczeniem w życiu św. Eugeniusza i rodziny Mazenodów.

Ikona Maryja, serce studiów oblackich została stworzona dla oblatów Maryi Niepokalanej, aby uhonorować międzynarodowy program studiów oblackich ustanowiony przez Katedrę Studiów Oblackich Kusenbergera.

Jest to święty obraz, który przedstawia rzeczywistość poza naszymi zmysłami i ukazuje nam niewidzialny świat, czyniąc go widzialnym. Jest dwuwymiarowy (bez głębi) i wzywa wszystkich, którzy go widzą, do przejścia na drugą stronę.

Maryja jest ukazana z 12 gwiazdami wokół głowy, reprezentującymi koronę nieśmiertelności. Przyobleczona jest w złotą szatę, która symbolizuje obecność Boga, który otacza Jej życie. W tej ikonie złoto mieni się i odzwierciedla nieskończone odcienie i aspekty Boga, podobnie jak życie Maryi jako uczennicy.

Maryja z miłością i troską spogląda na Boga. To właśnie ta miłość i Boże przesłanie wypełniają serce Maryi (na Jej sercu położona jest dłoń) i otrzymując, wyciąga rękę do nas, by dzielić się tym wszystkim, co Bóg Jej daje. Jest to eliptyczna wymiana między Bogiem a widzem poprzez serce Maryi.

Niebieski kolor tła oznacza boskość, a także symbolizuje nieskończoność nieba i wieczności; jest to kolor Matki Bożej, która jest transcendentna. Maryja stoi na półksiężycu. Pełny kształt księżyca jest częściowo widoczny dla świata, a częściowo w świecie niewidzialnym. Księżyc zaprasza nas również do przejścia na drugą stronę.

Zielony kolor węża to kolor natury i ziemi. Fakt, że Maryja stoi na głowie węża, nawiązuje do pierwszej biblijnej obietnicy zbawienia (Rdz 3,15). Sugeruje to, że prosi widza o skupienie się mniej na pokusach naszego ziemskiego środowiska, a bardziej na pewności Bożego zbawienia, które święty Eugeniusz głosił przez całe swoje życie.

W procesie tworzenia tej ikony pociągało mnie słuchające i dzielące się serce Maryi Niepokalanej. Z pewnością to samo serce słuchania i komunikacji przemówiło do świętego Eugeniusza. To właśnie serce Maryi, poprzez tę ikonę, wyraża misję świętego Eugeniusza, czyli doświadczać i głosić miłość Boga – taka też jest misja Katedry Studiów Oblackich Kusenbergera.

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI