Abp Szewczuk: służba tym, w których Pan płacze to dla kapłana źródło szczęścia i radości

„Chrystus, jako wieczny Arcykapłan, jest obecny tam, gdzie najbardziej boli. Dlatego każdy, kto dzisiaj jest kapłanem Chrystusa, nosicielem pieczęci tego wiecznego kapłaństwa, czuje się w obowiązku być tam, gdzie Bóg dzisiaj cierpi i płacze w człowieku” – powiedział arcybiskup większy kijowsko-halicki Światosław Szewczuk. Zwierzchnik Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego (UKGK) przewodniczył w patriarchalnej katedrze Zmartwychwstania Chrystusa Nieszporom (weczirni) z Liturgią św. Bazylego Wielkiego 17 kwietnia w Wielki Czwartek. 

Koncelebrowali z nim biskupi: Stepan Sus i Andrij Chimiak oraz kapłani archieparchii kijowskiej.

Na początku Liturgii abp Szewczuk pobłogosławił antymins, płótno przedstawiające Jezusa zdjętego z krzyża i zawierające relikwie świętych niezbędne do sprawowania liturgii. Poświęcił również mirrę, która zostanie później rozdana w całym Kościele. Na zakończenie Liturgii dokonano również obrzędu obmycia stóp kapłanom archieparchii kijowskiej.

W kazaniu na zakończenie Liturgii abp Szewczuk zauważył, że „poprzez to głębokie nabożeństwo Wielkiego Czwartku, wszyscy staliśmy się uczestnikami Ostatniej Wieczerzy naszego Zbawiciela”. Przypomniał, że „w relacji między Bogiem a człowiekiem w Starym Testamencie zawsze istniały różne rodzaje ofiar, które ludzie składali Bogu, w tym ofiara komunii”. Według niego szczególnym rodzajem ofiary była ofiara paschalna.

>>> Abp Szewczuk: w święto życia wróg chce narzucić nam swoje święto śmierci

„W Nowym Testamencie ofiarą paschalną nie będzie już baranek i jego krew, ale barankiem paschalnym, jak mówi ewangelista Jan, jest sam nasz Pan Zbawiciel. Ostatnia Wieczerza jest ucztą wspólnego spożywania. Chrystus bierze chleb, błogosławi go, daje swoim uczniom i mówi: „Jedzcie, to jest ciało moje”. Następnie pobłogosławił kielich, podał go uczniom i powiedział: „Pijcie z niego wszyscy, bo to jest krew moja nowego przymierza, która za was i za wielu jest wylana na odpuszczenie grzechów”. W tym geście mamy objawienie nowego rodzaju kapłaństwa” – tłumaczył arcybiskup.

Dodał, że „sam Chrystus jest barankiem, ofiarą Nowego Testamentu, idąc na swoje cierpienie, sam jest kapłanem, który tę ofiarę składa i sam jest świątynią Nowego Testamentu, w której jest tron, na którym ofiara jest składana przed uczniami. Nie tylko błogosławi ich chlebem i winem i daje im jeść. Chce, aby Jego apostołowie stali się uczestnikami Jego kapłaństwa, nosicielami pieczęci wiecznego kapłaństwa samego Boga. Czyni ich uczestnikami swojej misji”.

Podkreślił, że „Chrystus chce uczynić swoich uczniów uczestnikami swojej drogi krzyżowej, swojego cierpienia, a nawet swojej śmierci, aby uczynić ich nosicielami, świadkami i chwalebnego zmartwychwstania trzeciego dnia”. „Bóg przychodzi jako kapłan, aby uklęknąć przed człowiekiem… Ten, kto sam cierpiał, może współczuć i rozumieć tych, którzy cierpią. To zdolność Boga w ludzkim ciele do bycia człowiekiem w cierpieniu objawia kapłaństwo podczas Ostatniej Wieczerzy” – powiedział zwierzchnik UKGK.

>>> Abp Szewczuk: także na Ukrainie Chrystus zmartwychwstaje

Zauważył, że podczas nabożeństwa w Wielki Czwartek szczególnie modli się „za naszych kapelanów wojskowych, którzy stoją dziś ramię w ramię z naszym wojskiem, ponieważ bez nich na pewno nie będziemy mieli tej Wielkanocy, nawet tutaj w Kijowie”. „Dzisiaj nasze myśli kierujemy do naszych biskupów w Zaporożu i Charkowie, do naszych ojców na froncie i za granicą, do naszego ojca w Sumach. Cieszę się, że widzę naszych ojców z obwodu czernihowskiego, z rannej granicy Ukrainy na granicy z Rosją i Białorusią” – dodał abp Szewczuk

Na zakończenie zwierzchnik UKGK stwierdził: „Dzisiaj, drodzy ojcowie, jesteście wezwani do umycia nóg tym, w których Pan cierpi i płacze. Ta posługa jest tajemnicą waszego szczęścia, waszej osobistej kapłańskiej radości”.

Zobacz także