Benedykt XVI – mistrz nadziei w mrocznych czasach

Sekretarz stanu kard. Pietro Parolin wręczył w Pałacu Apostolskim Nagrodę Ratzingera na rok 2024 irlandzkiemu teologowi Cyrilowi O’Reganowi i japońskiemu rzeźbiarzowi Etsurō Sotoo. Kard. Parolin powiedział, że Benedykt XVI zachęca nas do „niesienia w wierze i nadziei straszliwego ciężaru szalejącej nienawiści i zła, które uciskają nasz wiek”, z „otwartym umysłem”, w poszukiwaniu prawdy w Chrystusie.

„W mrocznych czasach, przez które przechodzimy, Benedykt XVI jest mistrzem”, który „pomaga nam podnieść wzrok i znaleźć solidne fundamenty, aby nadal patrzeć w przyszłość, w kierunku jedności, prawdy, piękna i miłości”. Z odwagą i pasją zachęca nas do „znoszenia z wiarą i nadzieją straszliwego ciężaru szalejącej nienawiści i zła, które uciskają nasz wiek i każdego dnia miażdżą niezliczone ludzkie życia wokół nas”. W ten sposób kard. Pietro Parolin, Sekretarz Stanu stolicy Apostolskiej przypomniał postać pochodzącego z Bawarii papieża podczas ceremonii wręczenia Nagrody Ratzinger na rok 2024. Wydarzenie odbyło się 22 listopada, w Sala Regia Pałacu Apostolskiego. Było zorganizowane przez watykańską Fundację Josepha Ratzingera-Benedykta XVI, która przyznaje nagrodę poświęconą bawarskiemu papieżowi od 2011 roku.

„Zgodność” laureatów z Ratzingerem-Benedyktem

Kard. Parolin, podkreślił, że „głos Benedykta jest jednym z wzniosłych głosów nadziei, które muszą nam towarzyszyć”. Przypominał jednocześnie jego encyklikę Spe salvi, poświęconą w całości ludzkiej i chrześcijańskiej nadziei. Sekretarz Stanu zwrócił uwagę na „współbrzmienie” obu laureatów z myślą, wrażliwością, jak również ludzkim i chrześcijańskim świadectwem Josepha Ratzingera, który, kierując się swoim biskupim mottem „Cooperatores Veritatis”, poświęcił swoje życie „nadawaniu blasku prawdzie we wszystkich jej formach, inteligencją, badaniami i nauczaniem, geniuszem i wysiłkiem artystycznej ekspresji, świadectwem swojej ludzkiej i kościelnej służby”.

Pokorny głos w służbie Pana

Mówiąc o pracy teologa Cyrila O’Regana, profesora teologii na Uniwersytecie Notre Dame (USA), Sekretarz Stanu przypomniał, że w swoich pismach poświęconych Josephowi Ratzingerowi – Benedyktowi XVI, określił on swój głos jako „nacechowany głęboką pokorą, wyraźnym pragnieniem bycia głosem nie samego siebie, ale tradycji Kościoła, w służbie głosu Pana Jezusa”. A jego wizja „zawsze była skoncentrowana na Bogu”. To pokora, którą papież z Bawarii przypisywał świętemu Benedyktowi, który nie podkreślał siebie, ale „starał się włączyć w wielkość samej Prawdy”.

Sotoo i kamień, który staje się głosem stworzenia

Odnosząc się do pracy mistrza Sotoo, kardynał Parolin podkreślił jego wkład „w ogromne przedsięwzięcie budowy Sagrada Familia” w Barcelonie, zgodnie z instrukcjami pozostawionymi przez Antoniego Gaudiego. „Kamień, pozornie twardy i bezwładny, dzięki twórczej pracy architekta i rzeźbiarza, trudowi rzemieślnika i robotnika”, wyjaśnił, „staje się żywym głosem Bożego stworzenia i manifestacją Jego piękna i Jego miłości”, przestrzenią, w której zgromadzenie Kościoła, samo składające się z żywych kamieni zbudowanych na kamieniu, którym jest Chrystus, „spotyka Boga w modlitwie i sprawowaniu sakramentów”.

Augustiański teolog

W swoim przemówieniu O’Regan podkreślił, że Ratzinger/Benedykt XVI jest pod każdym względem „teologiem augustiańskim. Lubię myśleć – dodał – że Benedykt XVI, tak jak chciałby, abyśmy zostali zasymilowani uformowani przez Pismo Święte jako Słowo Boże, chciałby również, abyśmy rozpoznali siebie wpisanych w strony tekstu pełnego tęsknoty i spełnienia, w którym znajdujemy Boga, ponieważ Bóg już nas znalazł w Chrystusie”.

Nowe inicjatywy związane z Benedyktem XVI

Podczas ceremonii wręczenia nagród, ks. Federico Lombardi SJ, prezes Watykańskiej Fundacji Josepha Ratzingera-Benedykta XVI, podkreślił, że wraz z dwoma nowymi laureatami, światowa „wspólnota” laureatów rozszerzyła się do 18 różnych krajów. Jak zaznaczył, jest to wspólnota, która odnajduje siebie się w wielkich ideałach Ratzingera-Benedykta, takich jak promowanie umysłu otwartego, inteligencji w badaniach i dialogu, która wykracza poza dyscypliny i sztuki, czyniąc ludzi „współpracownikami prawdy”, aby mogła ona karmić umysły, serca, życie. 

Dodał, że wraz z upływem czasu „nie wydaje nam się, że nasza misja się wyczerpuje, ale raczej potwierdza. Z różnych krajów i kontynentów bardzo często otrzymujemy wiadomości o nowych inicjatywach kulturalnych i akademickich, o instytutach, katedrach, projektach badawczych i tak dalej, które odnoszą się do Josepha Ratzingera – Benedykta XVI, do jego myśli i dzieła”. 

Ksiądz Lombardi wskazał tylko na najnowszą z nich, mianowicie ustanowienie „Katedry Benedykta XVI” na Uniwersytecie Saint Mary’s w Minnesocie, pod kierunkiem ks. Jamesa Burnsa. Inicjatywa ma na celu przyczynienie się „w perspektywie interdyscyplinarnej do projektu edukacyjnego młodych ludzi, odnosząc się w szczególności do Magisterium trzech ostatnich Papieży”. Na zakończenie wyraził przekonanie o owocności spuścizny Benedykta XVI, „która okazuje się otwarta na uniwersalny horyzont”, zasiewa ziarna i wydając owoce w najróżniejszych językach i kulturach.

Na ceremonii wręczenia nagród, byli m.in. abp Rino Fisichella, pro-prefekt Dykasterii ds. Ewangelizacji oraz kard. Gianfranco Ravasi, emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury.

Jednym z pierwszych nagrodzonych tą prestiżową nagrodą jest Polak – ks. prof. Waldemar Chrostowski, biblista, emerytowany profesor Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, autor ponad 2000 publikacji naukowych i popularnonaukowych.

Zobacz także