Bp Jan Szarek, b. zwierzchnik polskich luteranów, spocznie w sobotę w Bielsku-Białej

Biskup senior Jan Szarek, były zwierzchnik Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce, prezes Polskiej Rady Ekumenicznej i prezes Diakonii Polskiej, spocznie w sobotę na cmentarzu ewangelickim w Bielsku-Białej.

Duchowny zmarł w miniony czwartek w Cieszynie. Miał 84 lata, chorował na Covid-19. Urna z prochami zostanie wystawiona w kościele Zbawiciela przy pl. Marcina Lutra w Bielsku-Białej w piątek w godzinie od 12 do 18. Liturgia pogrzebowa rozpocznie się na bielskim cmentarzu ewangelickim przy ul. Listopadowej w sobotę o godz. 13.

Bp Jan Szarek urodził się 13 lutego 1936 r. w Bielsku. Studiował teologię na Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej, którą ukończył w 1960 r. Został ordynowany na duchownego przez ks. bp. Andrzeja Wantułę 25 września 1960 r. w Kościele Zbawiciela w Bielsku-Białej. Został wikariuszem parafii w Nawiadach. W latach 1962–1970 pracował w parafii w Giżycku, a w latach 1970–1975 jako wikariusz diecezjalny w Bielsku-Białej, gdzie w 1975 r. został wybrany na drugiego proboszcza. W 1979 r. powierzono mu funkcję konseniora diecezji cieszyńskiej. W 1980 r. został wybrany seniorem diecezji. 6 stycznia 1991 r. Synod Kościoła wybrał go biskupem Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce. 3 maja 1991 r. w Warszawie został konsekrowany. Na urzędzie zastąpił ks. bp. Janusza Narzyńskiego. W 1993 r. został wybrany na prezesa Polskiej Rady Ekumenicznej na pięcioletnią kadencję. W 1996 r. wybrano go ponownie na to stanowisko.

Trzykrotnie spotykał się z przebywającym w Polsce papieżem Janem Pawłem II w Warszawie (1991), Wrocławiu (1997) i Drohiczynie (1999). Jako przedstawiciel Kościoła w Polsce uczestniczył w Walnych Zgromadzeniach Światowej Federacji Luterańskiej oraz Światowej Rady Kościołów. Przez całe życie związany z tzw. ruchem społecznościowym w polskim luteranizmie. W marcu 2000 r. Synod wybrał go na pierwszego prezesa kościelnej organizacji charytatywnej – Diakonii. Stanowisko to pełnił do 2005 r. Bp Szarek w 2000 r. – w uznaniu zasług w dziedzinie ekumenicznej oraz za wkład w pojednanie pomiędzy Kościołami i narodami – został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Rok później otrzymał tytuł doktora honoris causa Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Duchowny pozostawił syna ks. Piotra Szarka i córkę Ewę z rodzinami.

Zobacz także