Czarne Wesele [FOTOREPORTAŻ]

To już kolejne „Czarne Wesele”, które odbyło się w kaszubskich Klukach. Koncert zespołów folklorystycznych, wydobywanie torfu, pieczenie chleba i innych specjałów, przędnięcie, tradycyjne pranie i wiele innych atrakcji zgromadziło wielu uczestników tegorocznego „Czarnego Wesela”. Odbyło się 1 maja w Muzeum Wsi Słowińskiej (Oddział Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku).

Nazwa „Czarne Wesele” może kojarzyć się z obrządkami niechrześcijańskimi. Jednak zupełnie nie o to chodzi. – Kaszubi, po zakończeniu wiosennych prac polowych, a przed pracami wakacyjnymi rozpoczynali wydobywanie torfu, który po wysuszeniu służył do opalania ich chat – tłumaczy Jarosław Gburczyk, pasjonat historii i etnografii. W ciągu kolejnych dni jedni gospodarze pomagali drugim, aż po kilkunastu dniach ciężkiej pracy wszystkie gospodarstwa zaopatrzone były w wystarczającą na całą zimę ilość opału. Codzienna praca kończona była wspólnym biesiadowaniem, w tym tańcami. Najważniejszym daniem była jajecznica uznawana za posiłek świąteczny. Nie brakowało również napitków – głównie wódki i piwa – dopowiedział.

>>> „Józefowie” na misjach. Cisi misjonarze [MISYJNE DROGI]

W tym roku w słowińskich Klukach pojawiło się kilka tysięcy uczestników „Czarnego Wesela”. Wiele było rodzin, także ubranych w kaszubskie stroje. Można było zobaczyć, ale i samemu ugotować kartoflankę, kręcić powrozy, tkać krajki, maglować, prząść na kołowrotku, ubijać masło w kierzynce, kopać torf, wypiekać wafle drożdżowe i chleb, dłubać klumpy, prać dzwonem i na tarce, prasować i maglować, wyplatać z wikliny, ciąć drzewo, naprawiać sieci… Jednak tym co chyba najbardziej zapadło odwiedzającym w pamięci były występy zespołów folklorystycznych: śpiewy i tańce, grające muzykę pomiędzy szachulcowymi chatami. Z instrumentów zapewne zapamiętano burczybas i diabelskie skrzypce… Pierwsza edycja tego wydarzenia miała miejsce w 1995 roku.

Zobacz także