Do kościoła w rezerwacie Indian powróciła cenna ikona

Jedno z dzieł światowej sławy ikonografa, franciszkanina Roberta Lentza, przedstawiające Chrystusa Dawcę Życia (w stylu Apaczów), powróciło na swoje poprzednie miejsce pod krzyżem, w kościele-misji św. Józefa w rezerwacie Indian Mescolero w Nowym Meksyku. Wcześniej został on stamtąd wykradziony.

W połowie czerwca biskupi amerykańscy ogłosili dokument „Święta obietnica Chrystusa: ramy duszpasterskie dla duszpasterstwa rdzennych mieszkańców”, ale już pod koniec tego miesiąca nieznani początkowo sprawcy wynieśli z kościoła tę ikonę i jeszcze inny obraz, związany z kulturą Indian. Niebawem je odnaleziono i przywrócono na poprzednie miejsce w pobliżu ołtarza. Jak się okazało, dokonali tego zawieszony już w swojej funkcji były proboszcz i kilku członków organizacji Rycerze Kolumba, którzy – według Anthony’ego D. Salazara, delegata Rycerzy w Nowym Meksyku – działali „szkodliwie i na własną rękę”, bez porozumienia ze swoimi przełożonymi.

Jesus Christ and the Virgin Mary as American Indians (Native Americans)

*Apache Christ by Fr Robert Lentz
*Jesus & the Disciples by Fr John Giuliani
*Navajo Mary Statue by a Navajo artist
*Our Lady of Guadalupe by God#CatholicTwitter pic.twitter.com/ldwX79c8ry

— Patrick Abbott, Author (@PatrickKAbbott) July 3, 2024

Namalowany przez Roberta Lentza (ur. w 1946) „Chrystus Apacz” to 2,5-metrowy obraz przedstawiający Jezusa jako świętego człowieka z Mescalero, z napisem w języku Apaczów „Dawca Życia”. Od 1989 wisiał on za ołtarzem kościoła pod krucyfiksem. Ten i drugi obraz, ukazujący tańczących Indian z tegoż plemienia, autorstwa nieżyjącego już Apacza Gervase Peso, zdjęto z wewnętrznych ścian Misji Św. Józefa w Mescalero wieczorem 26 czerwca i nazajutrz wczesnym rankiem.

Amerykańskie media katolickie jednomyślnie potępiły ten, ich zdaniem, „wyczyn rasistowski”, zwracając uwagę, że wyniesienie słynnej ikony z kościoła jest nie tylko przestępstwem, ale stoi też w sprzeczności ze stanowiskiem episkopatu Stanów Zjednoczonych.

Biskupi USA 14 czerwca zatwierdzili nowe wytyczne dotyczące posługi rdzennym katolikom, co jest długotrwałym wysiłkiem mającym na celu ożywienie duszpasterstwa i zapewnienie tych społeczności, że nie muszą czuć się rozdarte między swoją rdzenną tożsamością a katolicyzmem.

„Jesteście jednym i drugim. Wasze kulturowe ucieleśnienie wiary jest darem dla Kościoła” – głosi dokument Konferencji Biskupów Katolickich Stanów Zjednoczonych „Święta obietnica Chrystusa: ramy duszpasterskie dla duszpasterstwa rdzennych mieszkańców”. Zapewniono, iż „Kościół zdaje sobie sprawę z roli, jaką odegrał w traumatycznych przeżyciach rdzennych dzieci”. Przesłanie to ukończono w chwili, gdy w ciągu ostatnich dwóch lat pojawiły się nowe szczegóły dotyczące powszechnych krzywd wyrządzanych dzieciom indiańskim w ciągu wielu dziesięcioleci w katolickich szkołach z internatami.

Dokument ten otrzymał przytłaczające poparcie na spotkaniu biskupów USA 25 lipca w Louisville w stanie Kentucky. „Ma on na celu pomóc biskupom ponownie skoncentrować i ożywić duszpasterstwo wśród rdzennej ludności Stanów Zjednoczonych. (…) Nadaje to kształt ideom, które katoliccy przywódcy tubylczych mieszkańców wyrażali przez ostatnie kilka lat podczas prac naszej podkomisji” – oświadczył biskup diecezji New Ulm w Minnesocie Chad Zielinski, przewodniczący podkomisji episkopatu ds. rdzennych Amerykanów.

Rycerze Kolumba – największa na świecie organizacja świeckich mężczyzn katolików – stanowczo odcięła się od incydentu z końca czerwca. „Nasza organizacja jest zaangażowana w promowanie świadomości na temat rdzennych katolików i ich tradycji. Przykładem może być film dokumentalny „Trwała wiara” oraz wsparcie dla kanonizacji Nicholasa Black Elka – świętego męża z plemienia Lakotów i katolickiego katechety” – powiedział rzecznik Rycerzy. Wskazał przy tym, że sekretarz tej organizacji Patrick Mason jest członkiem indiańskiego plemienia Osagów.

Zobacz także