Dom w Rzymie dla kobiet – ofiar wykorzystywania, handlu ludźmi i przemocy

Kobiety – ofiary przemocy, uchodźczynie – mogą w domu im. błogosławionej Klementyny Anuarite leczyć się z traumy oraz zdobywać samodzielność mieszkaniową, zawodową, a także edukację. To inicjatywa Caritas diecezji rzymskiej oraz sióstr Franciszkanek Pomocniczek Świeckich Misjonarek Niepokalanej (FALMI) oraz Świeckim Stowarzyszeniem Misyjnym.

Zadaniem domu, który jest swoistą oazą nadziei, jest pomoc kobietom ofiarom przemocy i chronionym uchodźczyniom, która pozwala im wzmacniać samodzielność mieszkaniową, ekonomiczną i społeczną, kończyć ścieżki edukacyjne lub zawodowe, budować sieć społeczną i terytorialną oraz przezwyciężać traumy związane z dramatycznymi doświadczeniami.

3 czerwca kardynał Baldo Reina, wikariusz papieski dla diecezji rzymskiej, podczas wizyty u mieszkających tam kobiet i zakonnic, poświęcił tę placówkę błogosławionej Clementynie Anuarite, młodej zakonnicy z obecnej Demokratycznej Republiki Konga, nauczycielce z wspólnoty Jamaa Takatifu należącej do Zgromadzenia Sióstr Świętej Rodziny. W 1964 roku wraz z kilkoma siostrami została porwana przez grupę żołnierzy z rebeliantów i zamordowana za opór wobec próby gwałtu.

>>> Papież przypomina o poszanowaniu życia ludzkiego aż do jego kresu

Ofiary wyzysku i przemocy

Kobiety mieszkające w placówce to uchodźczynie, ofiary handlu ludźmi i wyzysku, zmuszone do opuszczenia swoich krajów z powodu zagrożenia życia z powodu płci, religii, narodowości, przynależności do określonej grupy społecznej lub przekonań politycznych.

Kardynałowi towarzyszyli dyrektor Caritas diecezji rzymskiej Giustino Trincia, siostra Michela Russo, prezeska Franciszkanek Pomocniczek Świeckich Misjonarek Niepokalanej oraz siostra Clementina Iezzi, była prezeska Świeckiego Stowarzyszenia Misyjnego.

Proces wsparcia społecznego

Mieszkanie półsamodzielne wpisuje się w program wsparcia społecznego dla kobiet, które po okresie ochrony w społecznościach lub ośrodkach przeciwdziałających przemocy zaczynają żyć bardziej niezależnie, lecz wciąż z aktywnym wsparciem. Ma to wzmocnić ich sytuację zawodową, ekonomiczną i rodzinną, aby mogły stać się w pełni samodzielnymi i niezależnymi w zaspokajaniu swoich potrzeb egzystencjalnych.

Działający od 2020 roku w dzielnicy Trullo dom ma 6 miejsc i przyjął łącznie 23 kobiety, z czego 11 w roku 2024. Pencjonariuszki przebywają tam przeciętnie około dziesięciu miesięcy. Najliczniejszą grupą były Nigeryjki (dziesięć osób), ponadto kobiety z Demokratycznej Republiki Konga, Senegalu, Wybrzeża Kości Słoniowej, Somalii, Etiopii, Burkina Faso, Iraku, Tunezji i Syrii.

>>> Między mydłem a miłosierdziem. Jak działa „Boski Prysznic” w Gdańsku? [REPORTAŻ]

„Fantazja miłości”

„W tym domu – powiedział kardynał Reina – doświadczamy tego, co papież Franciszek nazywał fantazją miłości. To uczucie rodzi się ze współczucia i wchodzi w ruch, tak jak w przypowieści o Dobrym Samarytaninie, generując szereg działań i gestów – od spojrzenia, przez uzdrowienie ran, aż po niesienie ciała na ramionach. Dwie misjonarskie wspólnoty i nasza diecezjalna Caritas otworzyły serca, otworzyły uszy i dały życie temu miejscu – miejscu, gdzie jest przestrzeń dla wszystkich i gdzie każdy może się zaangażować”.

Przyjęcie i wsparcie

Dom „Błogosławionej Anuarite” jest częścią szerszego systemu półsamodzielności promowanego przez Caritas diecezji rzymskiej, dysponującego trzynastoma mieszkaniami, które w 2024 roku przyjęły 84 osoby, w tym 35 niepełnoletnich, oraz 6 rodzin. Te ośrodki wsparcia działają w ramach do różnych programów socjalnych prowadzonych przez diecezjalną instytucję: 9 mieszkań przeznaczonych jest na mieszkania socjalne dla osób bezdomnych; dwa – jedno dla mężczyzn, drugie dla kobiet – dla chronionych uchodźców i ofiar przemocy; jeden dom jest dedykowany niepełnoletnim cudzoziemcom bez opieki oraz młodym dorosłym kończącym pobyt w domach wsparcia; jedno mieszkanie przeznaczone jest dla osób chorych na AIDS po zakończeniu pobytu w domach opieki.

Zobacz także