Działanie Komisji ekspertów do zbadania wykorzystywania seksualnego małoletnich w Kościele [DOKUMENT]

– Aby Kościół mógł wiarygodnie pełnić misję Jezusa w świecie i pomagać ludziom w odnajdywaniu Boga, krzywdy, które odebrały blask światła Ewangelii, muszą zostać uznane i w miarę możliwości naprawione. Nie dokona się to inaczej jak tylko poprzez stanięcie w prawdzie, które jest warunkiem uzdrowienia osób zranionych we wspólnocie Kościoła – czytamy w dokumencie pt. „Zasady działania Komisji niezależnych ekspertów do zbadania zjawiska wykorzystywania seksualnego osób małoletnich w Kościele katolickim w Polsce”, który jest konsekwencją dwuletniej pracy zespołu ekspertów pod kierunkiem abp. Wojciecha Polaka, Prymasa Polski i Delegata KEP ds. ochrony dzieci i młodzieży. Tekst ten otrzymali biskupi uczestniczący w 401. Zebraniu Plenarnym KEP w Katowicach. Uwzględnia on poprawki i sugestie zgłoszone na 400. Zebraniu Plenarnym w marcu br.

Biskupi zgromadzeni na 401. Zebraniu Plenarnym 12 czerwca br. w głosowaniu podjęli decyzję o zakończeniu prac  Zespołu kierowanego przez abp. Polaka i zdecydowali o powołaniu nowego Zespołu, który ma prowadzić dalsze prace w kierunku powołania Komisji. Jego przewodniczącym został wybrany bp Sławomir Oder.

A oto treść dokumentu:

Zasady działania Komisji niezależnych ekspertów do zbadania zjawiska wykorzystywania seksualnego osób małoletnich w Kościele katolickim w Polsce

PREAMBUŁA

Misją Kościoła – jako wspólnoty uczniów Chrystusa – jest wsłuchiwanie się w Jego słowa, trwanie w Jego nauczaniu i dążenie do komunii z Nim. Idąc za Jezusem, dążymy do prawdy, ufając Jego słowom: „poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli” (J 8, 32).

Jednym z warunków takiej postawy jest gotowość do uznania swoich win i wyznanie ich w pokorze. Wyznanie, że „bardzo zgrzeszyłem myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem” dokonuje się nie tylko indywidualnie w sakramencie pokuty i pojednania, ale również wspólnotowo jako „akt pokuty” w czasie liturgii eucharystycznej. W ten ostatni wymiar wpisana jest prośba do wspólnoty, aby pomagała w wyjściu z sytuacji grzechu i zła.

Pokorne uznanie win przypomina o istnieniu zła i grzechu w Kościele, w którym niektórzy duchowni i osoby konsekrowane dopuścili się przestępstw wykorzystania seksualnego wobec dzieci i młodzieży. Aby Kościół mógł wiarygodnie pełnić misję Jezusa w świecie i pomagać ludziom w odnajdywaniu Boga, krzywdy, które odebrały blask światła Ewangelii, muszą zostać uznane i w miarę możliwości naprawione. Nie dokona się to inaczej jak tylko poprzez stanięcie w prawdzie, które jest warunkiem uzdrowienia osób zranionych we wspólnocie Kościoła.

Kościół w Polsce od przeszło 10 lat podejmuje działania, które mają na celu skuteczne reagowanie na zło, solidarną pomoc osobom skrzywdzonym oraz przeciwdziałanie tego rodzaju przestępstwom. Podejmując proces oczyszczenia rozpoczęty przez św. Jana Pawła II, a kontynuowany za pontyfikatów Benedykta XVI i Franciszka, Kościół stworzył system ochrony małoletnich. Obecnie Kościół w Polsce jest gotowy zrobić kolejny krok w kierunku pełniejszego oczyszczenia. Takie znaczenie ma wspólna decyzja Konferencji Episkopatu Polski, Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich i Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych o powołaniu Komisji niezależnych ekspertów do zbadania zjawiska wykorzystywania seksualnego osób małoletnich w Kościele w Polsce. Powstanie i działalność takiej komisji będzie z jednej strony zwieńczeniem pewnego etapu zapoczątkowanego przed laty procesu, a z drugiej szczególnym rozwiązaniem na czas nawrócenia, jaki według Papieskiej Komisji ds. Ochrony Małoletnich przeżywamy obecnie w Kościele katolickim. 

Biskupi i przełożeni zakonni podejmują tę decyzję w nadziei, że praca Komisji:

• będzie odpowiedzią na oczekiwania osób skrzywdzonych, które słusznie pragną prawdy i sprawiedliwości;
• pozwoli pełniej poznać skalę i czynniki, które przyczyniły się do krzywdzenia dzieci i młodzieży lub je umożliwiły;
• dostarczy wiedzy, która pomoże Kościołowi skuteczniej chronić najsłabszych i rozwijać wrażliwość na ludzi skrzywdzonych;
• zwiększy wiarygodność Kościoła w pełnieniu jego misji zarówno ad intra, jak i ad extra.

Art 1. CELE KOMISJI

Celem głównym, dla którego powołana zostaje Komisja niezależnych ekspertów do zbadania zjawiska wykorzystywania seksualnego osób małoletnich w Kościele w Polsce (dalej: Komisja), jest zbadanie rozmiaru i charakterystyki tego zjawiska, powtarzalnych wzorców jego występowania i sposobów reagowania wspólnot i instytucji Kościoła katolickiego na informacje dotyczące tych przestępstw, z uwzględnieniem zmieniającego się kontekstu prawnego, społecznego i historycznego.

Cele szczegółowe Komisji obejmują:

1. Zgromadzenie i usystematyzowanie wiedzy o zjawisku wykorzystania osób małoletnich w Kościele w Polsce, obejmującej przypadki jego występowania, powtarzalność wzorców i okoliczności popełniania tych przestępstw, reakcji instytucjonalnej i duszpasterskiej, na podstawie źródeł zweryfikowanych jako wiarygodne, w tym dokumentów i źródeł osobowych.
2. Przeprowadzenie analizy zjawiska wykorzystywania seksualnego małoletnich przez osoby duchowne lub osoby konsekrowane w sprawie zdarzeń występujących od roku 1945 do dnia powołania Komisji, jak również sposobu reakcji w Kościele w Polsce, na podstawie dokumentacji znajdującej się w archiwach kościelnych i w archiwach instytucji państwowych oraz innych dostępnych źródeł, w tym świadectw osób skrzywdzonych lub innych osób mających istotną wiedzę dotyczącą analizowanych spraw, z uwzględnieniem potrzeby zbadania perspektywy pokrzywdzonych i ich bliskich, badania sprawców, postrzegania przez świadków i przełożonych kościelnych.
3. Sporządzenie końcowego raportu obejmującego wszechstronną, wieloaspektową diagnozę i analizę zjawiska wykorzystywania seksualnego małoletnich w Kościele w Polsce, powtarzalnych wzorców jej występowania i sposobów reagowania wspólnot i instytucji Kościoła katolickiego na informacje dotyczące tych przestępstw, w szczególności w perspektywie historycznej, z uwzględnieniem aspektów psychologicznych, socjologicznych i teologicznych oraz zmieniającej się regulacji prawnej i praktyki jej stosowania, a także wynikające z nich rekomendacje dla dalszych działań instytucjonalnych, prewencyjnych i pomocowych Kościoła.

>>> Bp Herrera o ochronie małoletnich: kultura milczenia musi ustąpić miejsca rewolucji transparentności

Art. II. ZADANIA KOMISJI

Do zadań Komisji służących realizacji powyższych celów należy:

1. Określenie metodologii pracy, w tym ukierunkowanie jej na opis zjawiska, wzorców i schematów postępowania sprawców, zachowania otoczenia, sposobów ujawniania informacji o zdarzeniach oraz reakcji instytucjonalnej i duszpasterskiej, a także zasad korzystania ze źródeł oraz oceny materiału badawczego i zachowań uczestników zdarzeń, usystematyzowanie różnych kategorii krzywd wyrządzonych małoletnim, poddanych analizie Komisji.
2. Dotarcie do dostępnych źródeł i przeprowadzenie analiz, w tym zwłaszcza:

 1) wspólnie z Konferencją Episkopatu Polski (dalej: KEP), Konferencją Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich (dalej: KWPZM) i Konferencją Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych (dalej: KWPŻZZ) wypracowanie zasad udostępniania historycznych oraz bieżących archiwaliów kościelnych, zgodnie z przepisami prawa kanonicznego, poszanowaniem autonomii kościelnych osób prawnych oraz celów Komisji;

  2) kwerenda archiwalna w historycznych archiwach państwowych i kościelnych, z pomocą archiwistów tych podmiotów;

  3) wspólnie z przedstawicielami KEP, KWPZM oraz KWPŻZZ wypracowanie procedury kontaktu Komisji z diecezjami i jurysdykcjami zakonnymi oraz ich archiwistami (w tym podjęcie współpracy z historykami badającymi diecezje i jurysdykcje zakonne);

 4) badanie bieżących archiwaliów kościelnych z zachowaniem przepisów prawa kościelnego i za zgodą właściwego przełożonego;

 5) stworzenie kanału bezpośredniej i pośredniej komunikacji dla osób, chcących przedstawić Komisji swoją krzywdę, której doświadczyli jako małoletni (dalej: osób skrzywdzonych, rozumianych zgodnie z VELM w znaczeniu osób, które twierdzą, że zostały poszkodowane), udokumentowanie relacji osób skrzywdzonych, a także innych osób mających istotną wiedzę dotyczącą analizowanych spraw;

 6) określenie sposobów postępowania z informacjami uzyskanymi od osób wysłuchanych, z zachowaniem obowiązujących przepisów prawnych i z uwzględnieniem oczekiwań osób zgłaszających, respektując istniejący w Kościele system reagowania i pomocy;

 7) analizy specjalistyczne zgromadzonych materiałów: prawne (w tym kanoniczne, uwzględniające periodyzację ze względu na obowiązywanie i stosowanie prawa), socjologiczne, psychologiczne i teologiczne, w tym z wykorzystaniem danych zebranych dotychczas w kwerendach przeprowadzonych przez inne podmioty, zwłaszcza przez Instytut Statystyki Kościoła Katolickiego.

  8) przygotowanie rekomendacji dla Kościoła w Polsce odnośnie do procedur postępowania i działania systemu ochrony.

3. Przygotowanie i przedstawienie raportu końcowego w tym:

  1) przedstawienie wyników prac w formie:

       a) pełnego raportu zawierającego opis metodologiczny i merytoryczny, z zachowaniem ochrony danych osobowych,

       b) streszczenia z najważniejszymi wnioskami i rekomendacjami;

   2) przekazanie raportu KEP, KWPZM i KWPŻZZ w celu umożliwienia odniesienia się w terminie 3 miesięcy do zawartych w nim treści przed jego upublicznieniem;

  3) upublicznienie raportu;

  4) przygotowanie i upublicznienie tłumaczenia ostatecznej wersji raportu na język angielski.

4. Przedstawienie wskazań dla konkretnych diecezji i jurysdykcji zakonnych, jeśli zwrócą się z prośbą o przygotowanie szczegółowych rekomendacji.

5. Komisja nie ma charakteru śledczego ani nie zastępuje organów wymiaru sprawiedliwości. Jednak w razie podejrzenia popełnienia przestępstwa powiadamia właściwe organy państwowe i kościelne zgodnie z przepisami prawa.

>>> Komisja ds. Ochrony Małoletnich na audiencji u Papieża: kontynuacja misji

Art. III.  NIEZALEŻNOŚĆ KOMISJI

W wykonywaniu swoich zadań Komisja jest niezależna, stanowi odrębną kościelną osobę prawną powołaną przez KEP, za zgodą KWPZM oraz KWPŻZZ. Jednocześnie biskupi i wyżsi przełożeni zakonni (wchodzący w skład KEP, KWPZM oraz KWPŻZZ) zobowiązują się do udzielenia Komisji wszelkiej niezbędnej pomocy w realizacji celów i wykonaniu jej zadań.

Niezależność Komisji opiera się na następujących zasadach:

1. Członkowie Komisji są związani powinnością wierności prawdzie, rzetelności naukowej lub zawodowej, zachowania obiektywizmu i autonomiczności formułowanych ocen.
2. Do Komisji nie mogą należeć członkowie KEP, KWPZM, KWPŻZZ oraz osoby, które z jakichkolwiek przyczyn mogłyby być narażone na konflikt interesów, w tym osoby, wobec których pojawił się formalnie lub publicznie zarzut dopuszczenia się wykorzystania seksualnego, osoby skrzywdzone wykorzystaniem seksualnym w Kościele oraz dziennikarze.
3. Członkowie Komisji działają na podstawie i w granicach przepisów prawa kanonicznego i prawa polskiego, w tym niniejszych Zasad działania komisji, jej statutu, umowy z KEP, KWPZM i KWPŻZZ oraz opracowanego przez samą Komisję regulaminu.
4. Biskupi diecezjalni i inni ordynariusze, wyżsi przełożeni zakonni i podlegające im osoby nie ingerują w prace Komisji. Polecenia w przedmiocie działania Komisji może wydawać jej członkom – w granicach obowiązującego prawa – jedynie jej przewodniczący.
5. W relacji z Komisją, w tym w obiegu dokumentów, KEP, KWPZM i KWPŻZZ działają przez sekretarzy.
6. Komunikacja i obieg dokumentów pomiędzy Komisją a diecezjami i jurysdykcjami zakonnymi odbywa się poprzez stosowne kurie.

Art. IV. UPRAWNIENIA I OBOWIĄZKI KOMISJI ORAZ JEJ CZŁONKÓW

1. Każdy z członków Komisji ma obowiązek dołożenia wszelkich starań, by określone w niniejszym dokumencie zadania Komisji zostały wykonane w pełni i z zachowaniem najwyższych standardów dla tego typu gremiów zaufania publicznego.
2. Komisja ma prawo do otrzymania informacji potrzebnych dla realizacji celów Komisji od biskupów, wyższych przełożonych zakonnych, innych osób reprezentujących podmioty kościelne, pozostałych duchownych oraz członków jurysdykcji zakonnych, w tym może zwracać się do właściwych przełożonych o udostępnienie dokumentów kancelaryjnych i archiwalnych dotyczących prowadzonych przez Kościół postępowań.
3. Wymienione wyżej osoby i podmioty kościelne mają obowiązek rzetelnego przekazania odpowiednim członkom Komisji posiadanych informacji dotyczących badanego zjawiska i odnoszących się do działań służących realizacji jej zadań.
4. Członkowie Komisji są zobowiązani do zachowania tajemnicy urzędowej w rozumieniu Kodeksu prawa kanonicznego, przez co przełożony ma prawo umożliwić dostęp do dokumentów objętych taką tajemnicą.
5. Komisja może wysłuchać osoby skrzywdzone lub inne osoby, których wysłuchanie uzna za wskazane, traktując te depozycje jako źródło wiedzy, w zależności od oceny ich wiarygodności. Komisja może korzystać z pomocy biegłych na potrzeby prowadzonych badań, w tym również w procesie pozyskiwania i oceny wiarygodności świadectw pokrzywdzonych i świadków. Zarówno wysłuchanie osób, jak i korzystanie z opinii biegłych służy Komisji jedynie do zrealizowania celów i zadań wyznaczonych w art. I-II niniejszych Zasad.
6. Podmioty kościelne udzielają pomocy Komisji w realizacji jej zadań.
7. Biskup lub inny przełożony może dopuścić członków Komisji do dokumentów przechowywanych:

          1) w kancelariach diecezji, sądów kościelnych i jurysdykcji zakonnych;

          2) w archiwach diecezjalnych i archiwach jurysdykcji zakonnych, nie wyłączając archiwów tajnych.

8. Członkowie Komisji mogą zwrócić się do podmiotu kościelnego o wyznaczenie osoby kompetentnej do przeprowadzenia kwerendy archiwalnej. Podmiot kościelny może uzgodnić z Komisją, że kwerenda zostanie przeprowadzona przez osobę upoważnioną przez Komisję.

>>> Co niezwykłego ma w sobie liturgiczny okres zwykły?

9. Komisja posiada mandat do podjęcia współpracy, z zachowaniem przepisów prawa, w tym tajemnicy urzędowej i ochrony danych osobowych, m.in. z następującymi instytucjami:

   1) archiwa państwowe;

   2) Instytut Pamięci Narodowej;

   3) Państwowa Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15;

   4) Rzecznik Praw Dziecka;

   5) organy ścigania i organy wymiaru sprawiedliwości;

   6) organizacje pozarządowe.

10. Komisja może nawiązać współpracę z podmiotami prowadzącymi badania  nad zjawiskiem wykorzystania seksualnego małoletnich, w tym z Instytutem Statystyki Kościoła Katolickiego, w celu uwzględnienia ich doświadczenia oraz wyników badań w realizacji zadań.

11. Komisja przy wykonywaniu swoich zadań gwarantuje ochronę dóbr osobistych osób żyjących i zmarłych oraz zgodność z zasadami ochrony danych osobowych z uwzględnieniem prawa powszechnie obowiązującego i prawa kanonicznego. Członkowie Komisji są zobowiązani do zachowania w ścisłej tajemnicy pozyskanych informacji oraz prowadzonych prac. Zasady postępowania w zakresie zachowania tajemnicy określają umowy o zachowaniu poufności zawierane z  członkami Komisji, a także z jej współpracownikami, przy czym:

   1) obowiązek zachowania tajemnicy nie stanowi przeszkody w wypełnieniu obowiązku powiadomienia właściwych organów o podejrzeniu popełnienia przestępstwa;

   2) obowiązek zachowania tajemnicy nie stoi na przeszkodzie w przygotowaniu publikacji raportu Komisji zgodnie z art. III ust. 3 oraz z prowadzeniem polityki informacyjnej Komisji zgodnie z ich art. VI niniejszych Zasad;

   3) obowiązek zachowania tajemnicy dotyczy także wtórnego wykorzystania informacji pozyskanych w związku i w ramach pracy w Komisji;

   4) naruszenie tajemnicy jest przestępstwem nadużycia zadania, o którym mowa w kan. 1378 1 KPK.

Art. V. SIEDZIBA, ARCHIWUM I REGULAMIN KOMISJI

1. Siedzibę Komisji określa jej Statut.

2. Komisja prowadzi archiwum, gromadząc w nim dokumenty pozyskane i wytworzone w trakcie swojej działalności oraz dotyczące Komisji. Archiwum jest zabezpieczone przez Komisję. Zasady postępowania z dokumentacją Komisji po zakończeniu jej prac określa Statut, gwarantując ich poufność.

3. Komisja zawiera z KEP, KWPZM i KWPŻZZ umowę określającą zasady przeprowadzania kwerendy archiwalnej, zobowiązania do zachowania tajemnicy urzędowej, ochrony danych osobowych i pamięci osób zmarłych, korzystania i udostępniania materiałów, wypracowania procedury badania spraw  dotyczących  osób zmarłych, a także procedurę odwołania członka Komisji, finansowania Komisji,  oraz innych spraw, które wymagają takiego uregulowania.

4. Komisja opracuje wewnętrzny regulamin działania, zgodny z niniejszymi Zasadami oraz z umową, o której w art. 5 ust. 3, który będzie określał m.in.:

    1) uprawnienia przewodniczącego Komisji w zakresie organizacji pracy i podziału obowiązków między jej członków;

     2) wewnętrzną strukturę Komisji, pełnionych funkcji, spraw finansowych itp.;

     3) procedurę postępowania dla poszczególnych działań Komisji, w tym wysłuchania osób skrzywdzonych oraz innych osób, powoływanie biegłych, pozyskiwanie informacji, prowadzenie badań historycznych i interdyscyplinarnych;

    4) procedurę podejmowania decyzji dotyczących działań Komisji, w tym w sprawie opracowania i przyjęcia raportów.

5. Jeśli wystąpią wątpliwości odnośnie do postępowania w poszczególnych sprawach, które mogą być objęte tajemnicą papieską lub w przypadku dokumentacji będącej w wyłącznej jurysdykcji dykasterii Kurii Rzymskiej, Komisja zwraca się do Nuncjusza Apostolskiego w Polsce lub za jego pośrednictwem do właściwych instytucji Stolicy Apostolskiej o określenie sposobu postępowania.

Art. VI. POLITYKA INFORMACYJNA KOMISJI

1. Komisja informuje instytucje kościelne, które ją powołały oraz opinię publiczną o stanie prac, w sposób gwarantujący bezpieczeństwo i ciągłość realizowanych przez nią zadań, z uwzględnieniem art. IV ust. 11 niniejszych Zasad.   
2. Informowanie opinii publicznej o stanie prac Komisji oraz jej kontakt z mediami odbywa się jedynie przez przewodniczącego Komisji lub osoby przez niego wskazane.

Art. VII. SPOSÓB POWOŁANIA KOMISJI I CZAS JEJ PRACY

1. Konferencja Episkopatu Polski powołuje Komisję jako odrębny podmiot prawa kościelnego (publiczną kościelną osobę prawną).

2. Konferencja Episkopatu Polski zatwierdza Statut Komisji zgodny z niniejszymi Zasadami.  

3. Delegat KEP ds. Ochrony Dzieci i Młodzieży przedstawia Radzie Stałej KEP, a następnie konsultom KWPZM oraz KWPŻZZ kandydata na przewodniczącego Komisji w celu uzyskania wstępnej akceptacji.

4. KWPZM oraz KWPŻZZ wyrażają zgodę na wybór przez KEP zaproponowanego kandydata.

5. KEP wybiera kandydata na przewodniczącego Komisji.

6. W razie braku zgody któregokolwiek z powyższych gremiów procedura z art. 1‑3 ma zostać powtórzona wobec nowego kandydata.

7. Przewodniczący Komisji w sposób wolny, z uwzględnieniem kryteriów zawartych w niniejszym dokumencie, prezentuje KEP skład osobowy Komisji. Komisja w pełnym składzie zostaje ustanowiona przez KEP (kan. 158-163 KPK).

8. W razie wakatu na stanowisku przewodniczącego powołanie nowego przewodniczącego dokonuje się według zasad podanych wyżej. Tryb pracy Komisji w trakcie wakatu określa Statut.

9. Przewodniczący może powoływać członka Komisji także po rozpoczęciu jej prac, zwłaszcza w celu uzupełnienia wakatów. Prezentuje kandydata Konferencji Episkopatu Polski i wnosi o ustanowienie członka Komisji.

10. Wyrażając zgodę na pracę w Komisji, jej przewodniczący i członkowie zobowiązują się do przestrzegania niniejszych Zasad.

11. Odwołanie przewodniczącego Komisji przez podmioty powołujące może nastąpić wyłącznie na podstawie stwierdzenia bardzo poważnego naruszenia przez przewodniczącego Zasad określonych w niniejszym dokumencie. W podobnym przypadku może zostać także odwołany członek Komisji, zgodnie z przyjętą procedurą, za zgodą lub na wniosek przewodniczącego Komisji.

12. Komisja zostaje powołana na okres trzech lat, licząc od daty ostatecznego zatwierdzenia pełnego składu Komisji. Jeśli wypełnienie zadań Komisji okaże się w tym czasie niemożliwe, przewodniczący Komisji wnioskuje do KEP przed upływem wyznaczonego czasu o przedłużenie mandatu Komisji. Po zasięgnięciu opinii KWPZM oraz KWPŻZZ, KEP może przedłużyć okres funkcjonowania Komisji.  

Art. VIII. SKŁAD KOMISJI

Skład Komisji jest określony przez następujące zasady:

1. Przewodniczący Komisji jest osobą świecką dającą publiczną rękojmię właściwego wypełnienia jej zadań.
2. Komisja powinna mieć charakter mieszany, uwzględniający zróżnicowanie płci i stanu życia. Jej członkami mogą być osoby świeckie, osoby konsekrowane i duchowni. 
3. Głównymi kryteriami powołania do Komisji powinny być kompetencje merytoryczne, wysoki poziom etyczny oraz zdolność do zachowania niezależności w wykonywaniu zadań Komisji.
4. Przełożeni osób duchownych i zakonnych powołanych do Komisji winni umożliwić im pełne i swobodne zaangażowanie w prace Komisji.
5. Komisja może liczyć od  8 do 14 osób, włącznie z przewodniczącym.
6. Aby zrealizować cele i zadania Komisji, w jej składzie powinny znaleźć się osoby o wysokich kompetencjach, wiedzy i doświadczeniu zwłaszcza w następujących dyscyplinach:

            a) prawo kanoniczne (szczególnie kanoniczne prawo karne) oraz prawo państwowe (karne i/lub cywilne);

            b) historia i archiwistyka;

            c) psychologia, psychiatria i seksuologia;

            d) socjologia;

            e) teologia. 

13. Komisja może tworzyć zespoły tematyczne lub merytoryczne w celu pogłębienia poszczególnych zagadnień i wykonania określonych zadań. W skład zespołu mogą wchodzić osoby spoza składu Komisji, jednak działają pod kierownictwem członków Komisji. Takie osoby są zobowiązane do zachowania niniejszych Zasad oraz wszystkich uzgodnień zawartych w umowie między KEP, KWPZM oraz KWPŻZZ a Komisją. Komisja powinna zawrzeć z nimi odpowiednie umowy, w szczególności dotyczące zasady poufności (analogicznie do art. 4 ust. 10). Szczegółowe zasady tworzenia takich zespołów Komisja powinna ustalić we własnym regulaminie.

Art. IX. ZASADY FINANSOWANIA KOMISJI

1. Środki niezbędne do pokrycia kosztów funkcjonowania i pracy Komisji na poziomie ogólnopolskim są przekazywane przez Fundację Świętego Józefa Konferencji Episkopatu Polski w ramach jej statutowej działalności.
2. Do kosztów tych należą:
 a) wynagrodzenie członków Komisji oraz personelu administracyjnego, w tym osoby do spraw księgowo-kadrowych,       koordynatora sekretariatu oraz asystenta prawnego;
b) pokrycie kosztów transportu, diet i innych służących realizacji zadań Komisji;
c) zapewnienie Komisji odpowiedniej przestrzeni administracyjnej, w tym pomieszczeń do pracy (biuro, sala spotkań), ich wyposażenia (m.in. meble, sprzęt komputerowy i kserograficzny, telefony, materiały biurowe i inne), zabezpieczenia archiwum Komisji oraz ich utrzymania na czas funkcjonowania Komisji;
d) pokrycie kosztów niezbędnych do przeprowadzenia interdyscyplinarnych analiz i przygotowania raportu końcowego.

3. W sprawie szczegółowych rozwiązań odnośnie do finansowania Komisji, przepływu środków finansowych oraz ich rozliczenia przed rozpoczęciem prac oraz po jej zakończeniu zostanie zawarta odpowiednia umowa między Komisją a Fundacją Świętego Józefa KEP. W umowie zostanie uwzględniona zasada, że wsparcie finansowe i materialne niezbędne do realizacji celów i zadań Komisji jest przekazywane w sposób nienaruszający jej niezależności.

4. Badania archiwów diecezjalnych i zakonnych zostaną przeprowadzone w ramach zadań własnych diecezji i jurysdykcji zakonnych. 

5. Koordynację bieżącej współpracy z Komisją zapewnia KEP. Do realizacji tego zadania KEP wyznaczy odpowiednią osobę. Ta sama osoba będzie również odpowiedzialna za utrzymywanie kontaktu z sekretarzami KEP, KWPZM i KWPŻZZ zgodnie z art. 3 ust. 3 w sprawach bieżącego funkcjonowania Komisji. 

Zobacz także