il. Agnieszka Robakowska/PK
#GłosySynodalne: dialog w Kościele i społeczeństwie
Na łamach „Przewodnika Katolickiego” ukazał się cykl komentarzy dotyczących punktów, które Sekretariat Synodu określił w Vademecum, jako tematy, wokół których powinny toczyć się dyskusje synodalne. Dzięki uprzejmości redakcji publikujemy te wypowiedzi. Głosy biskupów, dziennikarzy, teologów i świeckich mogą być punktem wyjścia do refleksji na temat istotnych dla współczesnego Kościoła kwestii.
DIALOG W KOŚCIELE I SPOŁECZEŃSTWIE
Zofia Bielecka, związana z ruchem Focolari, ma wieloletnie doświadczenie w dialogu międzyreligijnym w Polsce i za granicą
Celem rozpoczynającego się synodu nie wydaje się jedynie przygotowanie konkretnych dokumentów. Chodzi raczej o wdrożenie zasady synodalności, polegającej na podążaniu razem, na słuchaniu siebie nawzajem w prowadzonym dialogu. Jest to więc program mocno wpisany we wspólnotową duchowość Ruchu Focolari, który czerpie swoje korzenie z Ewangelii, z odkrycia w Testamencie Jezusa „aby wszyscy stanowili jedno” Bożego zamysłu powszechnej jedności. Tą duchowością żyją nie tylko katolicy, lecz także chrześcijanie różnych Kościołów, wyznawcy innych religii oraz osoby o przekonaniach niereligijnych. Przenika ona do tych wspólnot i umożliwia prowadzenie dialogu życia, starając się szukać tego, co wspólne, opierając się na wzajemnym szacunku i pragnieniu głębszego wzajemnego poznania.
Dialog nie sprawia, że nagle znikają podziały, bariery i różnice między nami. One pozostają. Dzięki rozmowie wiemy jednak o sobie więcej i lepiej rozumiemy, dlaczego inaczej przeżywamy choćby swoją religijność. Różnice nie mogą przeszkadzać nam w słuchaniu siebie nawzajem i w miłości. Duchowość jedności mocno podkreśla prymat relacji. Konieczność budowania kultury relacyjnej jest istotna we wszystkich spotkaniach: we wspólnotach, w rodzinach, w szkole i w pracy, i między narodami.
Dialog stawia relację w centrum, ale musi to być relacja oparta na wskazaniu, jakie Jezus przyniósł na ziemię: miłujcie się wzajemnie, jak ja was umiłowałem. Prawdziwa relacja to miłość wzajemna. Ogólnoludzkie braterstwo to kierunek, jaki wskazuje nam papież Franciszek w dążeniach do budowania pokoju. Niezależnie od poglądów i wyznawanej wiary jesteśmy braćmi i siostrami. Na tym fundamencie opiera się każdy dialog. Nie tylko w Kościele, ale i w społeczeństwie.
Marcin Wrzos OMI, redaktor naczelny „Misyjnych Dróg”, inicjator i współtwórca poznańskiego kalendarza trzech religii
Chrześcijaństwo jest religią budowania relacji. Relacji z Bogiem, drugim człowiekiem, z samym sobą – relacji opartej na dialogu. Ksiądz Józef Tischner w Etyce solidarności pisał: „Rzetelny dialog sprawia prawdziwe rewolucje w życiu ludzi i społeczeństw. On jest jak wpuszczenie światła w mrok piwnicy. Bardzo często porównuje się prawdę do światła, które «oświeca każdego na ten świat przychodzącego». Dialog – wnosząc światło – odsłania prawdę. Innymi słowy: przywraca rzeczom i sprawom ich właściwy wygląd”.
Kościół jest wspólnotą dialogu wpatrzoną we wzór wspólnoty osób Boskich w Trójcy Świętej. Różnie to jednak wygląda praktycznie. Dialog jest zaproszeniem do wyjścia ze swojej bezpiecznej bańki społecznej. Idzie nam z tym coraz trudniej. Ale dialog jest też zaproszeniem do wpuszczenia innych do swojego życia. Wpuszczajmy przez dialog światło w nasze wewnątrzkościelne relacje, co w czasach synodalności jest niezbędne, gdzie nierzadko niemożliwe jest, aby pisząc stereotypowo, usiedli do stołu zwolennicy klasycznej liturgii i ludzie neokatechumenatu, a co dopiero inni. Wpuszczajmy dzięki niemu światło także w dialog zewnętrzny (ekumeniczny, międzyreligijny czy międzykulturowy). Jak on jest ważny? Obok przepowiadania Ewangelii to drugi istotny wymiar misji ewangelizacyjnej Kościoła. Postawa Kościoła wobec wyznawców innych religii rozróżnia cztery formy dialogu: dialog życia, dialog dzieł i współpracy, dialog wymiany teologicznej i dialog doświadczenia religijnego. Niektórym z nas zostało dane w wielu takich spotkaniach uczestniczyć, szczególnie z wyznawcami islamu i judaizmu. Współpracujemy we wspólnych dziełach, wydajemy w Poznaniu wspólny kalendarz, spotykamy się w czasie świąt swoich wspólnot religijnych. Te spotkania zbliżają do poznania Boga, do poznania własnej wiary, do praktycznej realizacji przykazania miłości. Spróbujmy.
Wybrane dla Ciebie
Czytałeś? Wesprzyj nas!
Działamy także dzięki Waszej pomocy. Wesprzyj działalność ewangelizacyjną naszej redakcji!
| Zobacz także |
| Wasze komentarze |
Wiadomości
Wideo
Modlitwy
Sklep
Kalendarz liturgiczny