Juda Tadeusz. Święty nadziei w beznadziei

Nazywany jest patronem od spraw beznadziejnych, choć słuszniej byłoby określić go patronem od spraw trudnych. Jego imię – Juda – oznacza „godny czci”. To on w trakcie ostatniej wieczerzy zadał Zbawicielowi pytanie rodzące podejrzenie o chęć kariery u boku Jezusa Chrystusa: „Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?”. Dopiero po Pięćdziesiątnicy zrozumiał, że Odkupiciel mówił o nadprzyrodzonym królestwie.  

Święty Juda nazywany Tadeuszem, czyli „odważnym”, „mężnym”, pochodził z Kany Galilejskiej. Był synem Kleofasa (zwanego też Alfeuszem) i Marii. Miał trzech braci: Jakuba (pierwszy biskup Jerozolimy), stąd nazywany jest Judą Jakubowym, Józefa i, mimo iż dzisiejsi egzegeci to kwestionują, Szymona. Spokrewniony był z Jezusem Chrystusem, ponieważ jego matka była kuzynką Maryi. Wybitny reprezentant teologii aleksandryjskiej Orygenes nadał mu też przydomek: Lebbeusz. Nie wiadomo dlaczego, choć może on mieć jakieś nieokreślone odniesienie do serca (hebrajskie leb) lub do wzgórza Lebba w Galilei. Ze starochrześcijańskiej tradycji wynika, że Juda Tadeusz był, zdaniem Hegezypa (II wiek), żonaty w momencie, gdy stał się uczniem Jezusa Chrystusa, dlatego podejrzliwy cesarz Domicjan kazał sprowadzić do Rzymu wnuki Judy Tadeusza (miał on i dzieci i wnuki) z obawy przed sięgnięciem przez nie w przyszłości po cesarski tron, lecz odesłał ich, przekonawszy się, iż są to ludzie prości, pozbawieni wielkich ambicji. Po zesłaniu Ducha Świętego Juda Tadeusz głosił Ewangelię w Palestynie, Syrii, Poncie, Egipcie i Mezopotamii. Powstała w Edessie legenda mówi, że postarał się o Chrystusowe odbicie na chuście, dzięki któremu król Edessy Abgar uzdrowiony został z trądu. Z przekazów wynika, że Juda Tadeusz męczeńską śmierć poniósł wraz z Szymonem Gorliwym w Persji (gdzie obaj zmagali się z czarnoksiężnikami) lub w Libanie, zabity maczugą bądź ścięty toporem. Później ciało Judy Tadeusza sprowadzono do Rzymu. Spoczęło ono w kaplicy Najświętszego Sakramentu Bazyliki świętego Piotra na Watykanie. Co więcej, Judzie Tadeuszowi przypisuje się też autorstwo listu zamieszczonego w Nowym Testamencie, zaadresowanego do gmin judeochrześcijańskich, choć wielu biblistów autorstwo to podaje w wątpliwość.  

>>> Wzruszające wykonanie „Hymnu do Ducha Świętego” [WIDEO]

Kult świętego od spraw niebeznadziejnych 

Kult Judy Tadeusza ewoluował w Kościele dzięki wiernym poszukującym u niego skutecznej pomocy. Czcili go też wielcy święci, do których grona zaliczali się między innymi Brygida Szwedzka i Bernard z Clairvaux. Bernard z Clairvaux przez całe swe życie prosił ufnie Judę Tadeusza o skuteczne wstawiennictwo, a tuż przed swoim odejściem do Pana polecił, by umieszczono w jego grobie relikwie owego orędownika. Jednakże dopiero w XVIII stuleciu wzmógł się kult Judy Tadeusza w Europie. W owym czasie apostoł ten zaczął cieszyć się wielką popularnością w Austrii i Polsce, a jako patron w sprawach beznadziejnych stał się znany też we Francji i Niemczech. Kult Judy Tadeusza przekroczył granice Europy: z Włoch i Hiszpanii dotarł do Ameryki Południowej, a stamtąd do Stanów Zjednoczonych, gdzie zdobył popularność wśród nowo przybyłych europejskich emigrantów. Do dzisiaj istnieją w Stanach Zjednoczonych dwa sanktuaria poświęcone świętemu Judzie Tadeuszowi: w Chicago (w którym przechowuje się jako relikwię jego kość) i w Baltimore. Co więcej, w Ameryce Łacińskiej, a konkretnie w Mexico City, 28 dnia każdego miesiąca celebruje się wielką ceremonię religijną ku czci Judy Tadeusza. W Europie Juda Tadeusz szczególnie czczony jest w sanktuarium w Tuluzie, w Pradze (Czechy) i w Moguncji (Niemcy) w kościele pw. św. Kwintyliana, a także w Warszawie, gdzie kult tego apostoła najbardziej intensywnie rozwinął się w dwudziestoleciu międzywojennym i w latach hitlerowskiej okupacji. Czci się Judę Tadeusza zwłaszcza w warszawskim kościele pod wezwaniem Świętego Krzyża (przy Krakowskim Przedmieściu), gdzie znajduje się słynący cudami obraz ukazujący Judę Tadeusza z wizerunkiem Jezusa Chrystusa. Namalowała go około 1938 r. Pia Górska. Ponadto Juda Tadeusz czczony jest również w warszawskim kościele pod jego wezwaniem na Sadybie. Relikwie tego apostoła, jeśli chodzi o Europę, znajdują się prawdopodobnie w Rzymie (Włochy) oraz w Reims i Tuluzie (Francja). Przypuszcza się też, że są one przechowywane w kościele pw. Szymona i Judy w Goslarze (Niemcy). Święty Juda Tadeusz patronuje między innymi Frankfurtowi nad Menem i Magdeburgowi, ale także diecezji siedleckiej w Polsce, ludziom zajmującym się obróbką marmuru i drewna oraz szpitalom i personelowi medycznemu. Nadto papież Paweł III w brewe z dnia 22 września 1548 r. udzielił odpustu zupełnego wiernym, którzy w dniu liturgicznego wspomnienia świętego Judy Tadeusza, czyli 28 października, odwiedzą grób tegoż apostoła. 

>>> Gdzie jest Jezus podczas różańca? [WIDEO]

Modlitwa w ciężkim strapieniu do świętego Judy Tadeusza 

O święty Judo Tadeuszu, krewny Chrystusa Pana, wielki Apostole i Męczenniku, sławny cnotami i cudami, Ty jesteś potężnym Orędownikiem w przykrych położeniach i sprawach rozpaczliwych. 

Przychodzę do Ciebie z pokorą i ufnością i z głębi duszy wzywam Twojej przed Bogiem pomocy. O święty mój Patronie, któremu Bóg dał przywilej ratowania w wypadkach, gdzie już nie ma nadziei pomocy, spojrzyj na mnie łaskawie. Oto życie moje pełne cierpień i boleści; dzień za dniem upływa w ucisku, a serce moje wezbrało goryczą. Drogi mojego życia gęstym pokryły się cierpieniem i ledwie dzień mija bez troski i łez. Umysł mój otoczony ciemnością; niepokój, zniechęcenie i rozpacz nawet wdzierają się do duszy tak, iż niemal zapominam o Boskiej Opatrzności. 

O święty mój Orędowniku, ty mnie nie możesz opuścić w tym moim smutnym położeniu. Nie odejdę od stóp Twoich, dopóki mnie nie wysłuchasz. Pospiesz ku ratunkowi mojemu, a wdzięczność moją okazywać Ci będę przez całe życie, szerząc cześć Twoją. 

Amen. 

>>> O. Honorat Koźmiński: w swych pismach ukazywał ludziom miłość Boga

Litania do świętego Judy Tadeusza 

Kyrie eleison. 

Chryste eleison. Kyrie eleison. 

Chryste, usłysz nas. 

Chryste, wysłuchaj nas. 

Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami. 

Synu, Odkupicielu świata, Boże 

Duchu Święty, Boże 

Święta Trójco, jedyny Boże 

Św. Maryjo, módl się za nami 

Św. Boża Rodzicielko 

Królowo Apostołów 

Św. Judo Tadeuszu módl się za nami 

Św. Judo, chwalebny Apostole 

Św. Judo, gorliwy wyznawco 

Św. Judo, prawdziwy przyjacielu Chrystusa 

Św. Judo, wierny sługo Boży 

Św. Judo, na opowiadanie Ewangelii powołany 

Św. Judo, niezmordowany głosicielu słowa Bożego 

Św. Judo, miłość Bożą w duszach ludzkich rozniecający 

Św. Judo, w obronie wiary św. śmiało występujący 

Św. Judo, przykładem życia chrześcijańskiego będący 

Św. Judo, prześladowanie dla wiary św. cierpiący 

Św. Judo, krwią swoją wiarę św. stwierdzający 

Św. Judo, szczególny Patronie w sprawach trudnych i beznadziejnych 

Św. Judo, Orędowniku możny 

Abyśmy z grzechów naszych powstali módl się za nami 

Abyśmy szczerze pokutowali 

Abyśmy w służbie Bożej gorliwymi byli 

Abyśmy w cnocie postępowali 

Abyśmy w jedności i zgodzie żyli 

Abyśmy w wierze niezachwianie trwali 

Abyśmy nigdy zwątpieniu nie ulegli 

Abyśmy nigdy w rozpacz nie wpadli 

Abyśmy błądzących na drogę prawdziwą sprowadzali 

Abyśmy sami od jedności Kościoła katolickiego nie odstąpili 

Abyśmy od wszelkich niebezpieczeństw duchowych uwolnieni byli 

Abyśmy po przejściu życia doczesnego z Tobą się połączyli 

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie 

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie 

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami 

Módlmy się: Boże, któryś nas przez św. Judę Apostoła do poznania Imienia swego doprowadzić raczył, spraw, prosimy Cię, abyśmy, oddając Mu należną cześć, coraz bardziej postępowali w cnocie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen. 

Zobacz także