Kalendarz liturgiczny na piątek 5 lipca 2024 r.

Z Ewangelii na dziś: „Jezus, wychodząc z Kafarnaum, ujrzał człowieka imieniem Mateusz, siedzącego na komorze celnej, i rzekł do niego: «Pójdź za Mną!». A on wstał i poszedł za Nim. Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu celników i grzeszników i zasiadło wraz z Jezusem i Jego uczniami. Widząc to, faryzeusze mówili do Jego uczniów: «Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami?». On, usłyszawszy to, rzekł: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: ‘Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary’. Bo nie przyszedłem, aby powołać sprawiedliwych, ale grzeszników»” (Mt 9,9-13). 

Kontynuujemy lekturę Ewangelii wg św. Mateusza. Po uzdrowieniu paralityka (jego imienia nie poznaliśmy) Mistrz z Nazaretu powołuje celnika Mateusza. Był poborcą podatków dla okupanta, kolaborantem, współpracował z najeźdźcą – to trochę tak, jakby na terenach okupowanych Ukrainiec zbierał podatki na rzecz Rosji. Celnicy podbierali część pieniędzy z podatków dla siebie. Nie byli najpopularniejsi wśród Żydów. Byli nawet zbrojnie prześladowani przez zelotów, ugrupowanie partyzanckie walczące o wolność Izraela (należał do nich inny apostoł – Szymon Gorliwy). Reżyser serialu „The Chosen” – Dallas Jenkins – wskazuje, że Mateusz był człowiekiem w lekkim spektrum Aspergera, genialnym, ale zamkniętym w swoim bezpiecznym świecie liczb – a przez to wyśmiewanym dodatkowo przez innych. On, a wcześniej paralityk, są znakami dla nas. Jezus powołuje każdego do swojej szkoły uczniów, nie czyni wyjątków na mniej lub bardziej pożądanych ludzi. Wśród nich jest miejsce i dla nas.

Marcin Wrzos OMI 

Katolicy rzymscy:

Prawosławni:

Luteranie:

Żydzi:

Muzułmanie:

Podnoszę więc głos w środku Kościoła. Chcę, aby on rozbrzmiewał w całej Francji

Często mówi się, że Eugeniusz miał serce wielkie jak świat. Jego wizja wykraczała poza granice Francji, a nawet poza jego misjonarzy przebywających na kilku kontynentach, aby zachować jedność z Kościołem powszechnym. Jako biskup Marsylii zaprosił swoich wiernych, aby odpowiedzieli na potrzeby cierpiących katolików w różnych niespokojnych regionach świata. Jedną z takich okazji była epidemia tyfusu w Kanadzie, o czym napisał do biskupa Montrealu:

okropna choroba zdziesiątkowała kler oraz samego Księdza Biskupa postawiła na dwa kroki od śmierci?

Jak to! Wśród wszystkich biskupów katolickich świata tylko ja biorę do serca żałosną sytuację Księdza Biskupa. Widząc, jak Ksiądz Biskup ugina się pod ciężarem przeciwności, nie zadowoliłem się skierowaniem ukrytych modlitw do Pana. W moich oczach zło było zbyt wielkie, aby mu nie zaradzić środkiem potężniejszym. Podnoszę więc głos w środku Kościoła. Chcę, aby on rozbrzmiewał w całej Francji w nadziei, że swoim przykładem skłonię innych biskupów, aby postąpili tak samo. Polecam modły publiczne w całej mojej diecezji. W każdej mszy świętej będzie odmawiana kolekta, sekreta i modlitwa po Komunii, odpowiednie do pobudzenia gorliwości w duszy najbardziej oziębłej, jeśli tego pokroju spotyka się wśród kapłanów. Lud zjednoczy się w swoich modlitwach, a jego miłość będzie jeszcze poruszona ze względu na wasze cierpienia za każdym razem, gdy Najświętszy Sakrament będzie brany z tabernakulum, aby pobłogosławić tłum. Moi diecezjanie odpowiadają tak dobrze na moją myśl, tak dobrze łączą swoje życzenia z moimi, modlą się tak gorliwie, że, mam nadzieję, otrzymują to, o co żarliwie i wytrwale prosiliśmy. Przynajmniej zauważono, że żaden z kapłanów Księdza Biskupa nie zmarł od chwili, gdy imię Pana zaczęto wzywać w ich intencji (List do biskupa Bourgeta z Montréalu, 12.02.1848, w: PO I, t. I, nr 93).

Jeśli możemy rozwijać troskę o innych, pamiętając o jedności ludzkości, możemy zbudować bardziej solidarny świat (Dalajlama).

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI