Kalendarz liturgiczny na środa 30 października 2024 r.

środa 30 października 2024 r.

PIERWSZE CZYTANIE

Ef 6, 1-9

Rady dotyczące życia rodzinnego

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Dzieci, bądźcie posłuszne w Panu waszym rodzicom, bo to jest sprawiedliwe. «Czcij ojca twego i matkę – jest to pierwsze przykazanie z obietnicą – aby ci było dobrze i abyś długo żył na ziemi». A wy, ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu waszych dzieci, lecz wychowujcie je w karności, napominając, jak chce Pan.

Niewolnicy, ze czcią i bojaźnią, w prostocie serca bądźcie posłuszni waszym doczesnym panom jak Chrystusowi, nie służąc tylko dla oka, by ludziom się podobać, lecz jako niewolnicy Chrystusa, którzy z duszy pełnią wolę Bożą. Z ochotą służcie, jak gdybyście służyli Panu, a nie ludziom, świadomi tego, że każdy, jeśli uczyni coś dobrego, otrzyma to z powrotem od Pana – czy to niewolnik, czy wolny.

A wy, panowie, tak samo wobec nich postępujcie: zaniechajcie groźby, świadomi tego, że w niebie jest Pan zarówno ich, jak wasz, a u Niego nie ma względu na osoby.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 145 (144), 10-11. 12-13. 14 i 17 (R.: 17a)

Refren: Pan sprawiedliwy na wszystkich swych drogach.

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *
i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa *
i niech głoszą Twoją potęgę.

Refren.

Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.

Refren.

Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają, *
i podnosi wszystkich zgnębionych.
Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach *
i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Por. 2 Tes 2, 14

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Bóg wezwał nas przez Ewangelię,
abyśmy dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Łk 13, 22-30

Powszechne wezwanie do zbawienia

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus przemierzał miasta i wsie, nauczając i odbywając swą podróż do Jerozolimy. Raz ktoś Go zapytał: «Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?»

On rzekł do nich: «Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas, stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam!”, lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”. Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś”. Lecz On rzecze: „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy, którzy dopuszczacie się niesprawiedliwości!” Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym. Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi».

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Jezus przemierzał miasta i wsie, nauczając i odbywając swą podróż do Jerozolimy. Raz ktoś Go zapytał: «Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?». On rzekł do nich: «Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas, stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: ‘Panie, otwórz nam!’, lecz On wam odpowie: ‘Nie wiem, skąd jesteście’. Wtedy zaczniecie mówić: ‘Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś’. Lecz On rzecze: ‘Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy, którzy dopuszczacie się niesprawiedliwości!’. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym. Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi»” (Łk 13,22-30). 

 

Jezus kontynuuje wędrówkę do Jerozolimy. Pierwszym, o czym tu myślę, jest uniwersalizm Jezusa. Idzie do miast i wsi, głosi Ewangelię Żydom (w tym kobietom i dzieciom, które nie miały wówczas wielu praw), a także poganom (z którymi pobożni Żydzi nie rozmawiali). Idzie do wykształconych i nie, biednych i bogatych, zdrowych i chorych – do wszystkich. Kolejny raz widać, że nikt nie jest wykluczony ze sfery zainteresowania Boga, bo On chce, aby przez ciasną bramę do nieba dostała się jak największa liczba ludzi. Przypomina cierpliwie, także współczesnym uczniom-misjonarzom, że jako chrześcijanie mamy być specjalistami od dzielenia się wiarą, od miłowania i służby wszystkim bez wyjątku, od inkluzywności – przyjmowania wszystkich bez wyjątku. 

Marcin Wrzos OMI 

Katolicy rzymscy:

30. tydzień zwykły
Wspomnienia: Świętego Alfonsa Rodrigueza (zak)

Prawosławni:

Dzień postny
Święci dnia:
Ozeasz (820 r. BC)
Andrzej z Krety (767)
Kosma Arabski (287 lub 303)
Damian Arabski (287 lub 303)
Leoncjusz z Cylicji (287 lub 303)
Antym z Cylicji (287 lub 303)
Eutropiusz z Cylicji (287 lub 303)
Łazarz z Betanii

Luteranie:

–

Żydzi:

–

Muzułmanie:

–

Źródło: wiara.pl/KalendarzTrzechReligii

Jest się wolnym od słabości i sprawnym jak trzydziestolatek

Dziś moje urodziny; kończę sześćdziesiąt siedem i zaczynam sześćdziesiąt osiem lat. Liczba lat wciąż rośnie, a człowiek nie zdaje sobie z tego sprawy. Moi znajomi kolejno żegnają się z tym światem. Jednak w dniu, w którym święcimy swoje urodziny, umiemy lepiej ocenić przeżyte już lata. Nieważne, że jest się wolnym od słabości wieku i sprawnym jak trzydziestolatek. Musimy określić liczbę lat dzielących nas od narodzin (Dziennik, 01.08.1849, w: PO I, t. XXII).

Eugeniusz wcześniej w swoim życiu miał poważne komplikacje zdrowotne, które wymagały długiej rekonwalescencji. Kiedy został biskupem Marsylii, a także przełożonym generalnym oblatów, miał napięty harmonogram zobowiązań, które zdawały się go odmładzać – sprawiając, że wyglądał, jakby wciąż miał 30 lat!

Nazywamy to „łaską stanu”, gdy Bóg udziela nam łask i siły potrzebnej do wykonania Jego dzieła. Nawiązuje do tego święty Paweł, gdy woła: Lecz [Pan] mi powiedział: «Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali». Najchętniej więc będę się chlubił z moich słabości, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusa (2 Kor 12,9)

Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI