Kalendarz liturgiczny na niedziela 15 grudnia 2024 r.

niedziela 15 grudnia 2024 r.

PIERWSZE CZYTANIE

So 3, 14-17

Bóg jest wśród swojego ludu

Czytanie z Księgi proroka Sofoniasza

Wyśpiewuj, Córo Syjońska! Podnieś radosny okrzyk, Izraelu! Ciesz się i wesel z całego serca, Córo Jeruzalem! Oddalił Pan wyroki na ciebie, usunął twego nieprzyjaciela; Król Izraela, Pan, jest pośród ciebie, nie będziesz już bała się złego.

Owego dnia powiedzą Jerozolimie: «Nie bój się, Syjonie! Niech nie słabną twe ręce!» Pan, twój Bóg, jest pośród ciebie, Mocarz, który zbawia, uniesie się weselem nad tobą, odnowi cię swoją miłością, wzniesie okrzyk radości.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Iz 12, 2. 3 i 4bcd. 5-6 (R.: por. 6)

Refren: Głośmy z weselem: Bóg jest między nami.

Oto Bóg jest moim zbawieniem! *
Jemu zaufam i bać się nie będę.
Pan jest moją pieśnią i mocą, *
i on stał się moim zbawieniem.

Refren.

Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę *
ze zdrojów zbawienia.
Chwalcie Pana, wzywajcie Jego imienia! †
Ukażcie narodom Jego dzieła, *
przypominajcie, że Jego imię jest chwalebne.

Refren.

Śpiewajcie Panu, bo czynów wspaniałych dokonał! *
i cała ziemia niech o tym się dowie.
Wznoś okrzyki i wołaj radośnie, mieszkanko Syjonu, *
bo wielki jest wśród ciebie Święty Izraela.

Refren.

DRUGIE CZYTANIE

Flp 4, 4-7

Pan jest blisko

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Filipian

Bracia:
Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się! Niech będzie znana wszystkim ludziom wasza wyrozumiała łagodność: Pan jest blisko!

O nic się już nie martwcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem. A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Iz 61, 1

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Duch Pański nade mną,
posłał mnie, abym głosił dobrą nowinę ubogim.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Łk 3, 10-18

Zapowiedź nowego chrztu

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Gdy Jan nauczał nad Jordanem, pytały go tłumy: «Cóż mamy czynić?» On im odpowiadał: «Kto ma dwie suknie, niech się podzieli z tym, który nie ma; a kto ma żywność, niech tak samo czyni».

Przyszli także celnicy, żeby przyjąć chrzest, i rzekli do niego: «Nauczycielu, co mamy czynić?» On im powiedział: «Nie pobierajcie nic więcej ponad to, co wam wyznaczono».

Pytali go też i żołnierze: «a my co mamy czynić?» On im odpowiedział: «Na nikim pieniędzy nie wymuszajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na waszym żołdzie».

Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w swych sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: «Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. on będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem. Ma on wiejadło w ręku dla oczyszczenia swego omłotu: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym».

Wiele też innych napomnień dawał ludowi i głosił dobrą nowinę.

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Gdy Jan nauczał, pytały go tłumy: «Cóż więc mamy czynić?». On im odpowiadał: «Kto ma dwie suknie, niech jedną da temu, który nie ma; a kto ma żywność, niech tak samo czyni». Przychodzili także celnicy, żeby przyjąć chrzest, i pytali go: «Nauczycielu, co mamy czynić?». On im odpowiadał: «Nie pobierajcie nic więcej ponad to, ile wam wyznaczono». Pytali go też i żołnierze: «A my, co mamy czynić?». On im odpowiadał: «Nad nikim się nie znęcajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na swoim żołdzie». Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: «Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku dla oczyszczenia swego omłotu: pszenicę zbierze do spichrza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym». Wiele też innych napomnień dawał ludowi i głosił dobrą nowinę” (Łk 3,10-18). 

 

W obecnym tylko u Łukasza dialogu, składającym się z pytań i odpowiedzi, tłumy, usłyszawszy nakaz, by wydawać „godne owoce” pytają o to, w jaki sposób ma się wyrażać ich nawrócenie: „Cóż więc mamy czynić?”. Mają dzielić się tym, co mają, nie mają pobierać więcej ponad to, co im wyznaczono, mają nikogo nie uciskać i nie wymuszać pieniędzy – praktyczna odpowiedź Jana jest dostosowana do sposobu życia, do zawodu pytających. Prorok też jasno odpowiada, że on nie jest pierwszym – Mesjaszem… Rozwiązywanie rzemyków u sandałów w ówczesnej cywilizacji to była robota niewolnika. Pan po powrocie do domu stawał, siadał lub zalegał, a niewolnik rozwiązywał mu rzemyki od sandałów, zdejmował je i całował stopy. Jan jasno komunikował, że idzie za nim Ktoś szczególny – Mesjasz, z którym absolutnie nie może się równać. Wyzwalający w życiu jest moment, kiedy zrozumiemy, że jest On i że to On absolutnie jest pierwszy. Tak samo jak Jego zasady zapisane w Ewangelii: przykazania miłości i dekalog. To dobre przypomnienie na Adwent. 

Marcin Wrzos OMI 

Katolicy rzymscy:

III Niedziela w Adwencie
LG: III tydzień psałterza
Wspomnienia: Świętej Marii Crocifissy (zał)

Prawosławni:

Dzień postny
Ton 8.
Święci dnia:
Habakuk (VII BC)
Jan Egipski (IV)
Heraklemon Egipski (IV)
Andrzej Egipski (IV)
Teofil Egipski (IV)
Atanazy Pieczerski (ok. 1176)
Miropia (ok. 250)
Stefan Urosza, serbski (1367)

Luteranie:

3. Niedziela w Adwencie

Żydzi:

–

Muzułmanie:

–

wiara.pl/Kalendarz Trzech Religii