Kalendarz liturgiczny na poniedziałek 16 grudnia 2024 r.

poniedziałek 16 grudnia 2024 r.

PIERWSZE CZYTANIE

Lb 24, 2-7. 15-17a

Wschodzi Gwiazda z Jakuba

Czytanie z Księgi Liczb

Gdy Balaam podniósł oczy i zobaczył Izraela rozłożonego obozem według swoich pokoleń, ogarnął go duch Boży i zaczął głosić swoje pouczenie, mówiąc:

«Wyrocznia Balaama, syna Beora; wyrocznia męża, który wzrok ma przenikliwy; wyrocznia tego, który słyszy słowa Boże, który ogląda widzenie Wszechmocnego, który pada, a oczy mu się otwierają.

Jakubie, jakże piękne są twoje namioty, mieszkania twoje, Izraelu: Niby szerokie doliny potoków, niby ogrody nad brzegami strumieni lub niby aloes, który Pan sadził, niby cedry nad wodami. Płynie woda z jego wiader, a zasiew jego ma wilgoć obfitą; król jego wiele mocniejszy niż Agag, królestwo jego w górę wyniesione».

I wygłosił swoje pouczenie, mówiąc: «Wyrocznia Balaama, syna Beora; wyrocznia męża, który wzrok ma przenikliwy; wyrocznia tego, który słyszy słowa Boże, a w wiedzy Najwyższego ma udział, który ogląda widzenie Wszechmocnego, który pada, a oczy mu się otwierają.

Widzę go, lecz jeszcze nie teraz, dostrzegam go, ale nie z bliska: Wschodzi Gwiazda z Jakuba, a z Izraela podnosi się berło».

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 25 (24), 4-5. 6 i 7bc. 8-9 (R.: 4b)

Refren: Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, *
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń, *
Boże i zbawco, w Tobie mam nadzieję.

Refren.

Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie, *
na swoją miłość, która trwa od wieków.
Tylko o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu, *
ze względu na dobroć Twą, Panie.

Refren.

Dobry jest Pan i łaskawy, *
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze, *
uczy ubogich dróg swoich.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Ps 85 (84), 8

Aklamacja: alleluja, alleluja, alleluja.

Okaż nam, Panie, łaskę swoją
i daj nam swoje zbawienie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Mt 21, 23-27

Skąd pochodził chrzest Janowy?

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Gdy Jezus przyszedł do świątyni i nauczał, przystąpili do Niego arcykapłani i starsi ludu, pytając: «Jakim prawem to czynisz? i kto Ci dał tę władzę?»

Jezus im odpowiedział: «Ja też zadam wam jedno pytanie: jeśli odpowiecie Mi na nie, i Ja powiem wam, jakim prawem to czynię. Skąd pochodził chrzest Janowy: z nieba czy od ludzi?»

Oni zastanawiali się między sobą: «Jeśli powiemy: „z nieba”, to nam zarzuci: „Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?” A jeśli powiemy: „od ludzi”, to boimy się tłumu, bo wszyscy uważają Jana za proroka».

Odpowiedzieli więc Jezusowi: «Nie wiemy». On również im odpowiedział: «Zatem i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię».

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Gdy Jezus przyszedł do świątyni i nauczał, przystąpili do Niego arcykapłani i starsi ludu z pytaniem: «Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę?». Jezus im odpowiedział: «Ja też zadam wam jedno pytanie; jeśli odpowiecie Mi na nie, i Ja powiem wam, jakim prawem to czynię. Skąd pochodzi chrzest Janowy: z nieba czy od ludzi?». Oni zastanawiali się między sobą: «Jeśli powiemy: ‘z nieba’, to nam zarzuci: ‘Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?’. A jeśli powiemy: ‘od ludzi’, boimy się tłumu, bo wszyscy uważają Jana za proroka». Odpowiedzieli więc Jezusowi: «Nie wiemy». On również im odpowiedział: «Więc i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię»” (Mt 21,23-27). 

 

Arcykapłani i starsi ludu to przedstawiciele Sanhedrynu, czyli rady żydowskich przywódców w Jerozolimie. Te dwie grupy będą niedługo prowadziły sprawę przeciwko Jezusowi, spiskując w celu doprowadzenia do Jego śmierci – ten tekst ewangeliczny pochodzi z okresu, kiedy Chrystus był już w Jerozolimie. Są oburzeni działaniami Jezusa z poprzedniego dnia: zrobieniem porządku w świątyni, odrzucaniem zasad związanych z szabatem. Sposób życia Jezusa, znaki i Jego słowa, jak pokazuje Ewangelia, prowadziły ludzi do momentu, kiedy zaczynali sobie, ale i samemu Jezusowi zadawać pytania o Boga – o to, kim On jest. Nie wiem, czy tak jest z nami. Dobrze by było, aby nasz ewangeliczny sposób życia budził w innych pytania – „Dlaczego żyjesz w ten sposób?”, „Skąd masz siłę do takiego życia?”. To by oznaczało, że Bóg już trochę nas przemienił Ewangelią. Gorzej, gdy usłyszymy: „Ty jesteś chrześcijaninem?”. 

Marcin Wrzos OMI 

Katolicy rzymscy:

3. tydzień adwentu
Wspomnienia: Świętej Adelajdy (ces)

Prawosławni:

Dzień postny
XXVI tydzień po Pięćdziesiątnicy
Święci dnia:
Sofoniasz (635-605 BC)
Teodul z Konstantynopola (ok. 440)
Teodor, arcybiskup Aleksandrii (606)
Sawa Storożewski (1652)

Luteranie:

–

Żydzi:

–

Muzułmanie:

–

wiara.pl/Kalendarz Trzech Religii

Niech zachowa Was pilnie pod swoją opieką

Eugeniusz, jako przełożony generalny, ilekroć wysyłał oblatów na misje poza Francję, powierzał ich opiece Maryi Niepokalanej. Oto dwa przykłady. Kiedy wysłał ojca Semerię i pierwszą wspólnotę na Cejlon:

Umiłowany synu, teraz niech ojciec, wraz z tymi, którzy zostali ojcu przydzieleni do tych najdalszych regionów Azji, uda się w drogę do dzieła, które ojcu zostało powierzone dla największej Bożej chwa­ły, aby ją rozszerzać tam i w każdym miejscu.

Niech Najświętsza Maryja Panna, nasza przewidująca Matka, usta­wicznie otacza ojca swoją opieką. Niech towarzyszą ojcu Aniołowie Boga, a gdy chodzi o nas, umiłowany w Chrystusie synu, nigdy nie przestaniemy przyzywać nad ojcem obfitego niebiańskiego deszczu

(Nominacja ojca Etienna Semerii na Cejlon, 24.10.1847, w: PO, I, t. IV, nr 1).

W 1851 roku Eugeniusz wysłał o. Henriego Tempiera z ważną i delikatną misją: miał odwiedzić oblatów i ocenić ich życie zakonne i misjonarskie w Kanadzie. Właśnie z tym pragnieniem go wysłał:

Niech więc Ojciec idzie w imię Pana, umiłowany synu, do tej cząstki naszej rodziny, którą tak wielka odległość oddziela od nas i za którą idąc, całą miłością naszego serca mamy ustawicznie obecną i ściśle zjednoczoną z nami. Dla jej dobra niech Ojciec wiernie wypełnia posługę, która ojcu jest powierzona. Niech Najświętsza i Niepokalana Dziewica Maryja, nasza kochająca Matka, ustawicznie Ojca strzeże pod swoją opieką; niech anioł Boży również będzie ojcu łaskawy w drodze tam i z powrotem; w tym czasie nie przestaniemy prosić niebo o obfity deszcz łaski dla Ojca (List do o. Henriego Tempiera, 01.05.1851, w: PO I, t. II, nr 145).

Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI