Kalendarz liturgiczny na piątek 7 marca 2025 r.

piątek 7 marca 2025 r.

PIERWSZE CZYTANIE

Iz 58, 1-9a

Post należy łączyć z uczynkami miłości

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Tak mówi Pan Bóg:

«Krzycz na całe gardło, nie przestawaj! Podnoś głos twój jak trąba! Wytknij mojemu ludowi jego przestępstwa i domowi Jakuba jego grzechy! Szukają Mnie dzień za dniem, pragną poznać moje drogi, jak naród, który kocha sprawiedliwość i nie porzuca prawa swego Boga. Proszą Mnie o sprawiedliwe prawa, pragną bliskości Boga:

„Czemu pościliśmy, a Ty nie wejrzałeś? Umartwialiśmy siebie, a Ty tego nie uznałeś?”

Otóż w dzień waszego postu wy znajdujecie sobie zajęcie i uciskacie wszystkich swoich robotników. Otóż pościcie wśród waśni i sporów, i wśród niegodziwego walenia pięścią. Nie pośćcie tak, jak dziś czynicie, żeby się rozlegał zgiełk wasz na wysokości.

Czyż to jest post, jaki Ja uznaję, dzień, w którym się człowiek umartwia? Czy zwieszanie głowy jak sitowie i użycie woru z popiołem za posłanie – czyż to nazwiesz postem i dniem miłym Panu?

Czyż nie jest raczej postem, który Ja wybieram: rozerwać kajdany zła, rozwiązać więzy niewoli, wypuścić na wolność uciśnionych i wszelkie jarzmo połamać; dzielić swój chleb z głodnym, do domu wprowadzić biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziać i nie odwrócić się od współziomków.

Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza i szybko rozkwitnie twe zdrowie. Sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, chwała Pańska iść będzie za tobą. Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On rzeknie: „Oto jestem!”»

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 51 (50), 3-4. 5-6b. 18-19 (R.: por. 19b)

Refren: Sercem skruszonym nie pogardzisz, Panie.

Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, *
w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy *
i oczyść mnie z grzechu mojego.

Refren.

Uznaję bowiem nieprawość moją, *
a grzech mój jest zawsze przede mną.
Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem *
i uczyniłem, co złe jest przed Tobą.

Refren.

Ofiarą bowiem Ty się nie radujesz, *
a całopalenia, choćbym dał, nie przyjmiesz.
Boże, moją ofiarą jest duch skruszony, *
pokornym i skruszonym sercem Ty, Boże, nie gardzisz.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Por. Am 5, 14

Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.

Szukajcie dobra, a nie zła, abyście żyli,
a Pan Bóg będzie z wami.

Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.

EWANGELIA

Mt 9, 14-15

Kiedy zabiorą im oblubieńca, wtedy będą pościć

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Po powrocie Jezusa z krainy Gadareńczyków podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: «Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?»

Jezus im rzekł: «Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć».

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Po powrocie Jezusa z krainy Gadareńczyków podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: «Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?». Jezus im rzekł: «Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć»” (Mt 9,14-15).

Kraina Gadareńczyków (dziesięciu miast) po wschodniej stronie Jordanu była uważana przez ortodoksyjnych Żydów za „okręg pogan” – raczej nie wybierali się tam, chyba że w interesach. Mieszkało w niej, między Żydami, wielu przedstawicieli okolicznych pogańskich narodów, zawierano niedopuszczane przez Prawo mieszane małżeństwa, a poganie praktykowali swój kult. Jezus stamtąd wraca. Jak widać, interesuje się wszystkimi ludźmi, bez wyjątku, nie tylko tymi najbardziej pobożnymi, bez grzechu. To dobra nowina dla nas. Bóg chce w tym Wielkim Poście wejść do Twojej i mojej krainy życia, także do miejsc, sytuacji, relacji, gdzie Go jeszcze nie ma, gdzie ważniejsze są współczesne bożki: pieniądz, władza, sukces, kolejna miłość – za którymi czasem podążamy, odkładając Boga na dalszy plan.

Marcin Wrzos OMI

Katolicy rzymscy:

Piątek po Popielcu
Wspomnienia:

Świętych Perpetuy i Felicyty (mn)
I Piątek Miesiąca

Prawosławni:

Dzień postny
Liturgia Uprzednio Uświęconych Darów
Odnalezienie relikwii męczenników w baszcie w Konstantynopolu (395-423)
Święci dnia:
Maurycy z Apamei (ok. 305)
Fotyn, rycerz z Apamei (ok. 305)
Falasjusz, pustelnik syryjski (V)
Limniusz, pustelnik syryjski (V)
Waradat, pustelnik syryjski (V)
Atanazy, wyznawca (821)
Abiliusz, biskup Aleksandrii (95-98)

Luteranie:

Światowy Dzień Modlitwy

Żydzi:

–

Muzułmanie:

Ramadan

Źródło: wiara.pl/KalendarzTrzechReligii

Zgromadzenie oblatów chętnie przyjmuje zaproszenie, aby pracować w wikariacie Kolombo

Projekt biskupa z Usula, wikariusza apostolskiego Kolombo, podyktowany pewnie przez bp. Braviego, budzi naszą wdzięczność. Zgromadzenie oblatów chętnie przyjmuje zaproszenie, by siać dobro i w tym wikariacie, jak to się dzieje w Dżafnie.

Nieco później zobaczymy, że biskup Bravi miał bardzo dziwne idee dotyczące misjonarzy.

Nie bardzo rozumiem, co za kaprys kazał bp. Braviemu wykluczyć francuskich misjonarzy, i to w sposób niegrzeczny, skoro nie ustępują oni w gorliwości innym. Ten poczciwiec nie potrafi pojąć ojcowskich uczuć papieża Grzegorza XVI, którego słów nie przytoczę, kierując się dyskrecją. Nie przeraża mnie ta decyzja, pragnę go zadowolić, choć zachowuje się dziwnie. Cóż, o uprzedzeniach bp. Braviego doniesiono mi i mimo wszystko nie czuję się tym dotknięty (List do biskupa Barnabo, sekretarza Świętej Kongregacji Propaganda Fide, 18.12.1850, w: PO I, t. V, nr 18).

Eugeniusz natychmiast poprosił o wsparcie finansowe, aby pokryć koszty podróży czterech oblatów:

Kongregacja prosi o jeszcze czterech misjonarzy dla wikariatu Kolombo na Cejlonie. Naturalnie, że nie odmówię, jeśli zapłacą za podróż. Piszą, bym w tej sprawie porozumiał się z panem. „W sprawie opłacenia podróży jestem pewien, że pobożne Dzieło Rozkrzewiania Wiary… Ujmuje mnie w tej korespondencji świadectwo o oblatach Maryi w misji Dżafna. Stąd to zaproszenie oblatów do wikariatu Kolombo (List do Prezesa Dzieła Rozkrzewiania Wiary w Lyonie, 22.12.1850, w: PO I, t. V, nr 122).

Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI