Kalendarz liturgiczny na niedziela 31 sierpnia 2025 r.

niedziela 31 sierpnia 2025 r.

PIERWSZE CZYTANIE

Syr 3, 17-18. 20. 28-29

Bóg miłuje pokornych

Czytanie z Mądrości Syracha

Synu, z łagodnością prowadź swe sprawy, a każdy, kto jest prawy, będzie cię miłował. Im większy jesteś, tym bardziej się uniżaj, a znajdziesz łaskę u Pana. Wielka jest bowiem potęga Pana i przez pokornych bywa chwalony.

Na chorobę pyszałka nie ma lekarstwa, albowiem nasienie zła zapuściło w nim korzenie. Serce rozumnego rozważa przypowieść, a ucho słuchacza – to pragnienie mędrca.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 68 (67), 4 i 5ac. 6-7b. 10-11 (R.: por. 11b)

Refren: Ty, dobry Boże, biednego ochraniasz.

Sprawiedliwi cieszą się i weselą przed Bogiem, *
i rozkoszują radością.
Śpiewajcie Bogu, grajcie Jego imieniu, *
bo Pan Mu na imię.

Refren.

Ojcem dla sierot i wdów opiekunem *
jest Bóg w swym świętym mieszkaniu.
Bóg dom gotuje dla opuszczonych, *
jeńców prowadzi ku lepszemu życiu.

Refren.

Deszcz obfity zesłałeś, Boże, *
Ty orzeźwiłeś swe znękane dziedzictwo.
Twoja rodzina, Boże, znalazła to mieszkanie, *
które w swej dobroci dałeś ubogiemu.

Refren.

DRUGIE CZYTANIE

Hbr 12, 18-19. 22-24a

Stare i Nowe Przymierze

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

Bracia:
Nie przyszliście do namacalnego i płonącego ognia, do mgły, do ciemności i burzy ani też do grzmiących trąb i do takiego dźwięku słów, iż wszyscy, którzy go usłyszeli, prosili, aby do nich nie mówił.

Wy natomiast przyszliście do góry Syjon, do miasta Boga żywego – Jeruzalem niebieskiego, do niezliczonej liczby aniołów, na uroczyste zgromadzenie, i do Kościoła pierworodnych, którzy są zapisani w niebiosach, do Boga, który sądzi wszystkich, do duchów ludzi sprawiedliwych, którzy już doszli do celu, do Pośrednika Nowego Testamentu – Jezusa.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Mt 11, 29ab

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie,
bo jestem cichy i pokornego serca.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Łk 14, 1. 7-14

Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. Potem opowiedział zaproszonym przypowieść, gdy zauważył, jak sobie pierwsze miejsca wybierali. Tak mówił do nich:

«Jeśli cię ktoś zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by przypadkiem ktoś znamienitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. Wówczas przyjdzie ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: „Ustąp temu miejsca”, a wtedy musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce. Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. A gdy przyjdzie ten, który cię zaprosił, powie ci: „Przyjacielu, przesiądź się wyżej”. I spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony».

Do tego zaś, który Go zaprosił, mówił także: «Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani zamożnych sąsiadów, aby cię i oni nawzajem nie zaprosili, i miałbyś odpłatę. Lecz kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych. A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych».

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. Potem opowiedział zaproszonym przypowieść, gdy zauważył, jak sobie pierwsze miejsca wybierali. Tak mówił do nich: «Jeśli cię ktoś zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by przypadkiem ktoś znamienitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. Wówczas przyjdzie ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: ‘Ustąp temu miejsca’, a wtedy musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce. Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. A gdy przyjdzie ten, który cię zaprosił, powie ci: ‘Przyjacielu, przesiądź się wyżej’. I spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony». Do tego zaś, który Go zaprosił, mówił także: «Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani zamożnych sąsiadów, aby cię i oni nawzajem nie zaprosili, i miałbyś odpłatę. Lecz kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych. A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych»” (Łk 14,1. 7-14).

 

To może być dobra ewangeliczna podpowiedź na koniec wakacji. Bo przypomina, że nie wszystko musi się kręcić wokół nas. A tak łatwo wpaść w myślenie: ja, moje, dla mnie, o mnie – jak dwulatek. Jezus przygląda się ludziom, którzy wybierają sobie najlepsze miejsca przy stole. W świecie semickim uczty były społecznym układem hierarchii. Im bliżej gospodarza – tym większy prestiż. Ostatnie miejsce nie było tylko końcem stołu – to był symbol bycia „nikim”. I mówi Jezus bardzo prosto: zamiast się pchać na górę – poczekaj. Zaufaj. Usiądź niżej. Nie dlatego, że jesteś bezwartościowy, ale dlatego, że u Boga wielkość to nie kwestia miejsca na uczcie, tylko serca. W czasach Jezusa uczty odbywały się na tzw. triclinium – czyli półkolistym stole, przy którym goście leżeli na bokach. Miejsce najbliżej gospodarza (po jego lewej stronie) było uznawane za najbardziej zaszczytne. Kto się tam pchał bez zaproszenia, ryzykował publiczne upokorzenie. Dziś może nie walczymy o pierwsze miejsce przy stole, ale bardzo chcemy dobrze wypaść, być zauważeni, mieć lajki, być „kimś”. Nie ma w tym nic złego – ale jeśli tylko tym się karmimy, możemy się zagubić. Druga część tej Ewangelii to konkret na życie: „Nie zapraszaj tylko tych, którzy mogą się odwdzięczyć”. Czyli: nie rób rzeczy tylko wtedy, kiedy coś z tego masz. Zrób coś dla tych, którzy nie mają jak ci się odwdzięczyć. To może być dziecko, które potrzebuje twojej uwagi; ktoś starszy, kto nie ma z kim porozmawiać; koleżanka z pracy, której nikt nie zaprasza na kawę. Wakacje się kończą, szkoła i obowiązki wracają. Ale Ewangelia nie ma przerwy. Jest zaproszeniem: bądź człowiekiem, który nie musi błyszczeć, ale daje światło. Cicho. Z pokorą. Z sercem.

Marcin Wrzos OMI

Katolicy rzymscy:

XXII Niedziela Zwykła
LG: II tydzień psałterza
Wspomnienia: Świętego Rajmunda Nonnata (zak)

Prawosławni:

Ton 3.
Częstochowskiej ikony Matki Bożej
Korniańskiej Ikony Matki Bożej
Święci dnia:
Laur (II)
Emilian, biskup (ok. 300)
Hilarion, kapłan (ok. 300)
Dionizy (ok. 300)
Ermipp (ok. 300)
Jan, patriarcha Konstantynopola (674)
Jerzy, patriarcha Konstantynopola (683)
Jan Rylski (946)
Flor (II)

Luteranie:

11. Niedziela po Trójcy Świętej

Żydzi:

–

Muzułmanie:

–

Źródło: wiara.pl/KalendarzTrzechReligii