Kalendarz liturgiczny na wtorek 23 września 2025 r.

wtorek 23 września 2025 r.

PIERWSZE CZYTANIE

Ezd 6, 7-8. 12b. 14-20

Zakończenie odbudowy świątyni i obchód Paschy

Czytanie z Księgi Ezdrasza

Król perski Dariusz napisał do namiestników prowincji położonej na wschód od Eufratu:
«Pozwólcie namiestnikowi Żydów i starszyźnie żydowskiej pracować nad tym domem Bożym. Niech odbudują ten dom Boży na dawnym miejscu. Wydaję rozporządzenie, jak macie się odnosić do owej starszyzny żydowskiej przy budowie tego domu Bożego, mianowicie: z dochodów królewskich, płynących z podatku Transeufratei, dokładnie i bez przerwy mają być owym mężom wypłacane koszty. Ja, Dariusz, wydałem ten rozkaz: niech będzie on dokładnie wykonany».

A starszyzna żydowska budowała z powodzeniem dzięki proroctwu Aggeusza, proroka, i Zachariasza, syna Iddo, i doprowadzili budowę do skutku, zgodnie z rozkazem Boga Izraela i z rozporządzeniem Cyrusa i Dariusza oraz Artakserksesa, króla perskiego. I dom ten był gotowy na dwudziesty trzeci dzień miesiąca Adar – był to rok szósty panowania króla Dariusza.

I Izraelici: kapłani, lewici i reszta wysiedleńców radośnie obchodzili poświęcenie tego domu Bożego. I na poświęcenie tego domu Bożego ofiarowali: sto cielców, dwieście baranów, czterysta jagniąt, a jako ofiarę przebłagalną za całego Izraela – dwanaście kozłów według liczby pokoleń izraelskich. I do służby Bożej w Jerozolimie ustanowili kapłanów według ich oddziałów, a lewitów według ich grup, zgodnie z przepisem księgi Mojżeszowej.

Czternastego dnia miesiąca pierwszego wysiedleńcy obchodzili Paschę. Lewici bowiem jak jeden mąż oczyścili się; wszyscy oni byli teraz czyści i zabili baranki na Paschę dla wszystkich wysiedleńców, dla braci swoich, kapłanów, i dla siebie.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 122 (121), 1b-2. 4-5 (R.: por. 1bc)

Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.

Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: *
«Pójdziemy do domu Pana».
Już stoją nasze stopy *
w twoich bramach, Jeruzalem.

Refren.

Do niego wstępują pokolenia Pańskie, *
aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie, *
trony domu Dawida.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Por. Łk 11, 28

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego
i zachowują je wiernie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Łk 8, 19-21

Krewni Chrystusa

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Przyszli do Jezusa Jego Matka i bracia, lecz nie mogli dostać się do Niego z powodu tłumu.

Oznajmiono Mu: «Twoja Matka i bracia stoją na dworze i chcą się widzieć z Tobą». Lecz On im odpowiedział: «Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je».

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Przyszli do Jezusa Jego Matka i bracia, lecz nie mogli dostać się do Niego z powodu tłumu. Oznajmiono Mu: «Twoja Matka i bracia stoją na dworze i chcą się widzieć z Tobą». Lecz On im odpowiedział: «Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je»” (Łk 8,19-21).

 

Z dnia na dzień coraz bardziej widzę, że chrześcijaństwo to nie tylko zasady i rytuały. To relacja. Z Bogiem. Z drugim człowiekiem. Z samym sobą. To zaproszenie do bycia częścią rodziny. Nie z nazwiska. Z serca. W Biblii „bracia” i „siostry” często oznaczają bliskich krewnych – kuzynów, cioteczne rodzeństwo, a niekoniecznie rodzeństwo biologiczne. Ale Jezus idzie jeszcze dalej. Nie pyta o pokrewieństwo krwi, ale o więź duchową. „Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają Słowa Bożego i wypełniają je”. To nie teoria. To konkret. Słuchać – czyli nie tylko słyszeć. Wypełniać – czyli wprowadzać w życie. Choćby małym gestem. Nie jestem w tym najlepszy. Czasem jestem skupiony na sobie. Czasem przegapiam Słowo. Ale wracam, bo wiem, że On mnie zaprosił do tej rodziny – do Kościoła. Rodzina to miejsce bliskości i napięć. Wsparcia i spięć. To nie idealny katalog świętych – to żywe ciało, które rośnie, leczy się nawzajem, wspiera i dojrzewa, jak mawiał zmarły papież Franciszek. Dzięki temu nie idziemy sami. Wystarczy, że chcemy iść razem. Słuchamy Boga. Próbujemy Nim żyć. Wstajemy po upadkach. Bo w tej rodzinie najważniejsze nie jest to, że jesteś doskonały. Tylko to, że Jezus Cię zna – i chce mieć Cię blisko.

Marcin Wrzos OMI

Katolicy rzymscy:

25. TYDZIEŃ ZWYKŁY
Wspomnienia: Świętego Pio z Pietrelciny, prezbitera (wspomnienie); Świętej Tekli (dz m)

Prawosławni:

Święci dnia:
Minodora z Bitynii (305-311)
Paweł Pieczerski (XIII-XIV)
Paweł, biskup Nicei (IX)
Piotr, biskup Nicei (IX)
Pulcheria, cesarzowa Grecka (453)
Lucjan (I)
Apeliusz (I)
Nimfodora z Bitynii (305-311)
Mitrodora z Bitynii (305-311)
Klemens (II)

Luteranie:

–

Żydzi:

ROSZ  HASZANA  (Nowy Rok, Święto Trąbek)

Muzułmanie:

–

Źródło: wiara.pl, Kalendarz Trzech Religii

Bliskość z ludźmi na wszystkie możliwe sposoby (K 8)

Oblaci, będąc bardzo blisko ludzi, wśród których pracują, zawsze pozostaną uważni na ich aspiracje i ich wartości (K 8).

Bliskość misjonarzy z ludźmi sprawiała, że zawsze dawali oni pierwszeństwo najuboższym, nie wykluczając jednak innych do korzystania z dobrodziejstw zbawienia. Dla wielu pierwszych oblatów była to kwestia zupełnie jasna, ponieważ nie potrafili głosić kazań w języku francuskim, nie mieli bowiem tak szerokiego wykształcenia jak Eugeniusz ani zdolności intelektualnych takich jak Guibert. W żadnym wypadku nie był to powód do ujmy. W 1823 r. jezuici wraz z kilkoma oblatami głosili misję w Gap. Eugeniusz odniósł się do listu, który otrzymał od przełożonego jezuitów:

Mówi mi tylko, że ponieważ uprzedzono go, iż ojciec Mye i ojciec [Touche] nie byliby mile przyjęci, ponieważ byli przyzwyczajeni do głoszenia kazań po prowansalsku, nie kazał im głosić kazań i że byli tak dobrzy, iż zgodzili się przeprowadzać katechizację, która była dużo pożyteczniejsza dla niewykształconych niż najpiękniejsze przemówienia (List do Mariusa Suzanne’a, 29.11.1823, w: PO I, t. 6, nr 121).

To, co niektórzy uważali za słabość, było w rzeczywistości ich siłą, ponieważ byli blisko ubogich i nauczali ich, kim jest dla nich Bóg-Zbawiciel.

Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI