Kalendarz liturgiczny na wtorek 27 sierpnia 2024 r.

wtorek 27 sierpnia 2024 r.

PIERWSZE CZYTANIE

2 Tes 2, 1-3a. 14-17

Ostrzeżenie przed fałszywymi naukami

Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan

W sprawie przyjścia Pana naszego, Jezusa Chrystusa, i naszego zgromadzenia się wokół Niego prosimy was, bracia, abyście się nie dali zbyt łatwo zachwiać w waszym rozumieniu ani zastraszyć bądź przez ducha, bądź przez mowę, bądź przez list, rzekomo od nas pochodzący, jakby już nastawał dzień Pański. Niech was w żaden sposób nikt nie zwodzi.

Po to wezwał was przez nasze głoszenie Ewangelii, abyście dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Przeto, bracia, trwajcie niewzruszenie i trzymajcie się tradycji, o których zostaliście pouczeni bądź żywym słowem, bądź za pośrednictwem naszego listu. Sam zaś Pan nasz, Jezus Chrystus, i Bóg, Ojciec nasz, który nas umiłował i przez łaskę udzielił nam wiecznego pocieszenia i dobrej nadziei, niech pocieszy serca wasze i niech utwierdzi w każdym działaniu i dobrej mowie.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 96 (95), 10. 11-12. 13 (R.: por. 13ab)

Refren: Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię.

Głoście wśród ludów, *
że Pan jest królem.
On świat tak utwierdził, że się nie zachwieje, *
będzie sprawiedliwie sądził ludy.

Refren.

Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, *
niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.
Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, *
niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości.

Refren.

Przed obliczem Pana, który już się zbliża, *
który już się zbliża, by osądzić ziemię.
On będzie sądził świat sprawiedliwie, *
a ludy według swej prawdy.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Por. Hbr 4, 12

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Żywe jest słowo Boże i skuteczne,
zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Mt 23, 23-26

Biada obłudnikom

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus przemówił tymi słowami:
«Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo dajecie dziesięcinę z mięty, kopru i kminku, lecz zaniedbaliście to, co ważniejsze jest w Prawie: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę. To zaś należało czynić, a tamtego nie zaniedbywać. Ślepi przewodnicy, którzy przecedzacie komara, a połykacie wielbłąda!

Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo dbacie o czystość zewnętrznej strony kubka i misy, a wewnątrz pełne są zdzierstwa i niepowściągliwości. Faryzeuszu ślepy! Oczyść wpierw wnętrze kubka, żeby i zewnętrzna jego strona stała się czysta».

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Jezus przemówił tymi słowami: «Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo dajecie dziesięcinę z mięty, kopru i kminku, lecz zaniedbaliście to, co ważniejsze jest w Prawie: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę. To zaś należało czynić, a tamtego nie zaniedbywać. Ślepi przewodnicy, którzy przecedzacie komara, a połykacie wielbłąda! Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo dbacie o czystość zewnętrznej strony kubka i misy, a wewnątrz pełne są zdzierstwa i niepowściągliwości. Faryzeuszu ślepy! Oczyść wpierw wnętrze kubka, żeby i zewnętrzna jego strona stała się czysta»” (Mt 23,23-26). 

 

Mocne słowa skierowane do ówczesnych zwierzchników duchowych, do uczonych w Piśmie i faryzeuszów (trochę odpowiedników dzisiejszych zakonników): „Głupi i ślepi! Cóż bowiem jest ważniejsze, złoto czy przybytek, który uświęca złoto?”. I dalej: „Cóż bowiem jest ważniejsze, ofiara czy ołtarz, który uświęca ofiarę?”. Jezus musiał poprzez te słowa nimi „wstrząsnąć”. Oby dla nas, współczesnych duchownych, świeckich zaangażowanych kościelnie – najważniejszy był zawsze Bóg, a nie złoto, pieniądz, władza, sukces, bywa że zdobywane za wszelką cenę… 

Marcin Wrzos OMI 

Katolicy rzymscy:

21. tydzień zwykły
Wspomnienia: Świętej Moniki (wspomnienie)

Prawosławni:

Dzień postny
Wigilia święta Zaśnięcia Najświętszej Bogurodzicy
Święci dnia:
Arkadiusz (XI)
Teodozy Pieczerski (1074)
Micheasz (VIII BC)
Marceli, biskup Apamei (ok. 389)

Luteranie:

Żydzi:

Muzułmanie:

Przyjmujemy staranie o każdą misję, którą Ona nam powierza

Michael O’Connor (1810-1872), który w latach 1843-1860 był biskupem Pittsburga w Pensylwanii, pod koniec 1843 r. przejeżdżał przez Marsylię i poprosił biskupa de Mazenoda o kilku oblatów do wyższego seminarium duchownego w Pittsburgu. Z powodu braku personelu założyciel odpowiedział przecząco. Biskup O’Connor ponownie poprosił o ojców i 7 czerwca 1848 r. spotkał się z ojcem Guiguesem w Longueuil, aby uzgodnić szczegóły osiedlenia się Zgromadzenia w Pittsburgu (Y. Beaudoin).

Eugeniusz napisał na ten temat do biskupa Guiguesa:

Jeżeli uda nam się w Pittsburghu, to niebawem będziemy mieli inne placówki w Stanach Zjednoczonych. Zaproponowano nam już seminarium w Detroit. Gdybyśmy mieli trzecią placówkę, utworzylibyśmy nową prowincję, a to byłoby tym bardziej wskazane, że już nasi ojcowie w Stanach Zjednoczonych z trudem znoszą kierownictwo z Kanady.

Formacja duchowieństwa w seminariach była jedną z ważnych misji oblatów, co wyjaśnia, dlaczego Pitsburgh został zaakceptowany jako miejsce misji oblackiej. Ten pierwszy przyczółek we wschodnich Stanach Zjednoczonych był tak ważny, że byli gotowi zrobić wyjątek, podejmując się również prowadzenia parafii.

Podobno biskup z Pittsburgha chciałby, aby nasi ojcowie obsługiwali kościół w centrum tej części miasta, gdzie chce ich umieścić. Nie bądźmy wybredni, a skoro Opatrzność pozwoliła, żebyśmy się rozprzestrzenili, przyjmujmy staranie o każdą misję, jaką Ona nam powierza (List do biskupa Eugène’a Guigues’a, 15.09.1848, w: PO I, t. I, nr 102).

Jeśli szukasz tego, co Bóg chce, abyś zrobił ze swoim czasem, On ci to objawi. Tylko nie zdziw się, jeśli będzie to ostatnia rzecz, o której myślałeś (S. Stephens).

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI