Kalendarz liturgiczny na czwartek 12 września 2024 r.

czwartek 12 września 2024 r.

PIERWSZE CZYTANIE

1 Kor 8, 1b-7. 10-13

Miłość jest ważniejsza niż wiedza

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:
„Wiedza” unosi pychą, miłość zaś buduje. Gdyby ktoś mniemał, że coś „wie”, to jeszcze nie wie, jak wiedzieć należy. Jeżeli zaś ktoś miłuje Boga, ten jest również uznany przez Boga. Zatem jeśli chodzi o spożywanie pokarmów, które już były złożone bożkom na ofiarę, wiemy dobrze, że nie ma na świecie ani żadnych bożków, ani żadnego boga, prócz Boga jedynego. A choćby byli na niebie i na ziemi tak zwani bogowie – jest zresztą mnóstwo takich bogów i pa nów – dla nas istnieje tylko jeden Bóg, Ojciec, od którego wszystko pochodzi i dla którego my istniejemy, oraz jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko się stało i dzięki któremu także my jesteśmy. Lecz nie wszystkim dana jest „wiedza”. Niektórzy jeszcze do tej pory spożywają pokarmy bożkom złożone, w przekonaniu, że chodzi o bożka, i w ten sposób kala się ich słabe sumienie. Gdyby bowiem ujrzał ktoś ciebie, oświeconego „wiedzą”, jak zasiadasz do uczty bałwochwalczej, czy to nie skłoni również kogoś o słabszym sumieniu do spożywania z ofiar składanych bożkom?

I tak to właśnie „wiedza” twoja sprowadza zgubę na słabego brata, za którego umarł Chrystus. W ten sposób, grzesząc przeciwko braciom i rażąc ich słabe sumienia, grzeszycie przeciwko samemu Chrystusowi. Jeżeli więc pokarm gorszy brata mego, przenigdy nie będę jadł mięsa, by nie gorszyć brata.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 139 (138), 1b-3. 13-14b. 23-24 (R.: por. 24b)

Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.

Przenikasz i znasz mnie, Panie, *
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.
Z daleka spostrzegasz moje myśli, †
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *
i znasz wszystkie moje drogi.

Refren.

Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrze *
i utkałeś mnie w łonie mej matki.
Sławię Cię, że mnie tak cudownie stworzyłeś, *
godne podziwu są Twoje dzieła.

Refren.

Przeniknij mnie, Boże, i poznaj moje serce, *
doświadcz mnie i poznaj moje myśli.
I zobacz, czy idę drogą nieprawą, *
a prowadź mnie drogą odwieczną.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Por. 1 J 4, 12bcd

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg w nas mieszka
i miłość ku Niemu jest w nas doskonała.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Łk 6, 27-38

Przykazanie miłości nieprzyjaciół

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Powiadam wam, którzy słuchacie: Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą; błogosławcie tym, którzy was przeklinają, i módlcie się za tych, którzy was oczerniają. Jeśli cię kto uderzy w policzek, nadstaw mu i drugi. Jeśli zabiera ci płaszcz, nie broń mu i szaty. Dawaj każdemu, kto cię prosi, a nie dopominaj się zwrotu od tego, który bierze twoje. Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, podobnie wy im czyńcie.

Jeśli bowiem miłujecie tych tylko, którzy was miłują, jakaż za to należy się wam wdzięczność? Przecież i grzesznicy okazują miłość tym, którzy ich miłują. I jeśli dobrze czynicie tym tylko, którzy wam dobrze czynią, jaka za to należy się wam wdzięczność? I grzesznicy to samo czynią. Jeśli pożyczek udzielacie tym, od których spodziewacie się zwrotu, jakaż za to należy się wam wdzięczność? I grzesznicy pożyczają grzesznikom, żeby tyleż samo otrzymać.

Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając. A wasza nagroda będzie wielka i będziecie synami Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych. Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, ubitą, utrzęsioną i wypełnioną ponad brzegi wsypią w zanadrza wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie».

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Jezus powiedział do swoich uczniów: «Powiadam wam, którzy słuchacie: Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą; błogosławcie tym, którzy was przeklinają, i módlcie się za tych, którzy was oczerniają. Jeśli cię kto uderzy w policzek, nadstaw mu i drugi. Jeśli zabiera ci płaszcz, nie broń mu i szaty. Dawaj każdemu, kto cię prosi, a nie dopominaj się zwrotu od tego, który bierze twoje. Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, podobnie wy im czyńcie. Jeśli bowiem miłujecie tych tylko, którzy was miłują, jakaż za to należy się wam wdzięczność? Przecież i grzesznicy okazują miłość tym, którzy ich miłują. I jeśli dobrze czynicie tym tylko, którzy wam dobrze czynią, jaka za to należy się wam wdzięczność? I grzesznicy to samo czynią. Jeśli pożyczek udzielacie tym, od których spodziewacie się zwrotu, jakaż za to należy się wam wdzięczność? I grzesznicy pożyczają grzesznikom, żeby tyleż samo otrzymać. Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając. A wasza nagroda będzie wielka i będziecie synami Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych. Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, ubitą, utrzęsioną i wypełnioną ponad brzegi wsypią w zanadrza wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie»” (Łk 6,27-38). 

 

Ciągle poruszają te słowa, kiedy wracamy do nich w Ewangelii. Jakoś jeszcze sobie radzimy z miłością „za coś”, ale o wiele gorzej jest z miłością „pomimo czegoś”, z czym mamy problem. Jezus zaprasza chrześcijan do miłowania wszystkich ludzi. Pomimo: innej religii czy denominacji chrześcijańskiej, poglądów politycznych, orientacji seksualnej, kraju pochodzenia… Mamy nie domagać się swojego. Tak. To nas stawia w pozycji, myśląc „światowo”, przegranych, nieżyciowych idealistycznych ludzi na marginesie świata, w którym ważna jest siła, potęga, pieniądz, układy…. Wymaga wielkiej wiary w to, że przecież jesteśmy w najlepszych rękach Boga, a On o nas się zatroszczy. Oby chrześcijan rozpoznawano właśnie po takiej miłości. To szansa na odbudowę naszej wiarygodności. 

Marcin Wrzos OMI 

Katolicy rzymscy:

23. tydzień zwykły
Wspomnienia: Najświętszego Imienia Maryi

Prawosławni:

Przeniesienie relikwii św. księcia Aleksandra Newskiego
Święci dnia:
Aleksander, patriarcha Konstantynopola (340)
Hermil (ok. 315)
Sawa, arcybiskup Serbii (1237)
Arseniusz, arcybiskup Serbii (1266)
Eustachiusz I, arcybiskup Serbii (1285)
Jan Postnik, patriarcha Konstantynopola (595)
Aleksander ze Swiry (1641)
Krzysztof Rzymianin (VI)
Aleksander Newski (1263)
Paweł Nowy, patriarcha Konstantynopola (784)
Daniel, książę moskiewski (1303)

Luteranie:

Żydzi:

Muzułmanie:

Źródło:
wiara.pl/KalendarzTrzechReligii

Krucyfiks wzbudza inne uczucia

Biedny ojciec Viala był całkowicie zniechęcony wrogą i negatywną sytuacją w Algierii i chciał opuścić misję.

Viala był chory. Gdybym się uparł, powróciłby ze swymi towarzyszami. Tak musiałbym postąpić, gdybym działał po ludzku, ale krucyfiks wzbudza inne uczucia i bez urazy czy niechęci napisałem do o. Viali, aby tak jak ja zniósł to upokorzenie i przeszedł do porządku dziennego nad kaprysem tego biskupa, ponieważ chodziło tutaj o chwałę Boga i o dobro dusz, do wyświadczenia którego zostali wezwani.

Mimo to pojawiły się obiecujące oznaki misyjnego sukcesu:

W rzeczywistości o. Bellanger z sukcesem wygłosił kazania nawet w Blidzie, w kościele proboszcza, sprawcy ich rozczarowania; również wiele dobrego zrobił w nowych wioskach utworzonych przez kolonistów, a o. Viala dopiero co zdziałał cuda w Boufarik, gdzie wygłosił rekolekcje, które ściągnęły wszystkich mieszkańców. Napisał mi, że całą sobotę spędził na udzielaniu rozgrzeszenia i błogosławieniu związków małżeńskich. Jednak biskup w twarz mu powiedział, że nie był zdolny do niczego. Ten sukces z wielu powodów sprawił mi przyjemność. Posłużył, aby podnieść morale biednego o. Viali, który z powodu sceny, jaką nagle urządził mu biskup, naprawdę się załamał. To są nagrody, na jakie od czasu do czasu trzeba być przygotowanym, aby wypróbować naszą wierność (List do ojca Casimira Auberta, wizytatora w Anglii 09.08.1849, w: PO I, t. III nr 32).

Najlepszym lekarstwem na zniechęcenie lub wahanie jest dalsze śmiałe zanurzenie się w wierze (C.T. Studd).

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI