Kalendarz liturgiczny na środa 9 października 2024 r.

środa 9 października 2024 r.

PIERWSZE CZYTANIE

Ga 2, 1-2. 7-14

Paweł wyrzuca Piotrowi chwiejność

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Galatów

Bracia:
Po czternastu latach udałem się ponownie do Jerozolimy wraz z Barnabą, zabierając z sobą także Tytusa. Udałem się zaś w tę stronę na skutek otrzymanego objawienia. I przedstawiłem im Ewangelię, którą głoszę wśród pogan, osobno zaś tym, którzy cieszą się poważaniem, by stwierdzili, czy nie biegnę lub nie biegłem na próżno. Wręcz przeciwnie, stwierdziwszy, że mnie zostało powierzone głoszenie Ewangelii wśród nieobrzezanych, podobnie jak Piotrowi wśród obrzezanych – Ten bowiem, który współdziałał z Piotrem w apostołowaniu obrzezanych, współdziałał i ze mną wśród pogan – i uznawszy daną mi łaskę, Jakub, Kefas i Jan, uważani za filary, podali mnie i Barnabie prawicę na znak wspólnoty, byśmy szli do pogan, oni zaś do obrzezanych, ale żebyśmy pamiętali o ubogich, co też gorliwie starałem się czynić.

Gdy następnie Kefas przybył do Antiochii, otwarcie mu się sprzeciwiłem, bo na to zasłużył. Zanim jeszcze nadeszli niektórzy z otoczenia Jakuba, brał udział w posiłkach z tymi, którzy pochodzili z pogaństwa. Kiedy jednak oni się zjawili, począł się odsuwać i trzymać z dala, bojąc się tych, którzy pochodzili z obrzezania. To jego nieszczere postępowanie podjęli też inni pochodzenia żydowskiego, tak że wciągnięto w to udawanie nawet Barnabę. Gdy więc spostrzegłem, że nie idą słuszną drogą, zgodną z prawdą Ewangelii, powiedziałem Kefasowi wobec wszystkich: «Jeżeli ty, choć jesteś Żydem, żyjesz według obyczajów przyjętych wśród pogan, a nie wśród Żydów, to jak możesz zmuszać pogan do przyjmowania zwyczajów żydowskich?»

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 117 (116), 1b-2 (R.: por. Mk 16, 15)

Refren: Całemu światu głoście Ewangelię.
albo: Alleluja.

Chwalcie Pana, wszystkie narody, *
wysławiajcie Go, wszystkie ludy,
bo potężna nad nami Jego łaska, *
a wierność Pana trwa na wieki.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Por. Rz 8, 15bc

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Otrzymaliście Ducha przybrania za synów,
w którym wołamy: «Abba, Ojcze».

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Łk 11, 1-4

Jezus uczy modlitwy

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus, przebywając w jakimś miejscu, modlił się, a kiedy skończył, rzekł jeden z uczniów do Niego: «Panie, naucz nas modlić się, tak jak i Jan nauczył swoich uczniów».

A On rzekł do nich: «Kiedy będziecie się modlić, mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię; niech przyjdzie Twoje królestwo! Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto przeciw nam zawini; i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie».

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Jezus, przebywając w jakimś miejscu, modlił się, a kiedy skończył, rzekł jeden z uczniów do Niego: «Panie, naucz nas modlić się, tak jak i Jan nauczył swoich uczniów». A On rzekł do nich: «Kiedy będziecie się modlić, mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię; niech przyjdzie Twoje królestwo! Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto przeciw nam zawini; i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie»” (Łk 11,1-4). 

 

Łukasz po raz kolejny nie precyzuje, o jakie miejsce chodzi – „jakieś miejsce” – ponieważ dla niego nie jest ważne, gdzie dzieje się opisywane wydarzenie, lecz co zrobił Jezus. A Jezus modlił się. Uczniowie przywykli do takiego widoku, a On zachęcał ich do tego, aby sami weszli w głęboką relację z Ojcem poprzez modlitwę. Nie wiem, jak jest z tym u Ciebie? Lubię milczeć i siedzieć przy Bogu bez słów, jak przyjaciel z przyjacielem. Różnie, czasem w kaplicy, czasem w pokoju, a czasem na dworze (na polu). Wtedy naprawdę odpoczywam. Z czasem zrozumiałem, że Bóg i tak lepiej ode mnie wie, czego mi potrzeba. Ofiaruję Mu rano cały dzień, aby wszystko, co w nim zrobię stawało się modlitwą, było na Jego chwałę. Z ułożonych modlitw najczęściej wybieram właśnie „Ojcze nasz”. Ta modlitwa ukazuje Boga, który jest bliski, miłosierny, dbający o nas, w którego rodzinie (Ojciec-córka/syn) jesteśmy… 

Marcin Wrzos OMI 

Katolicy rzymscy:

27. tydzień zwykły
Wspomnienia: Świętego Jana Leopardiego (prez); Błogosławionego Wincentego Kadłubka (bp)

Prawosławni:

Dzień postny
Zaśnięcie Apostoła i Ewangelisty Jana Teologa
Święci dnia:
Tichon, patriarcha Moskiewski (1925)
Jan Teolog (98-117)
Efrem, cudotwórca Nowogrodzki (1545)

Luteranie:

Żydzi:

Muzułmanie:

źródło: wiara.pl/Kalendarz Trzech Religii

Jedno serce i jeden duch

Ojciec Baudrand był przełożonym trzyosobowej wspólnoty oblackiej. Eugeniusz był zachwycony, że dobrze się rozumieli. Zawsze pragnął, aby wspólnota była zjednoczona w miłości przejawiającej się w jedności serca i ducha.

Z zadowoleniem dowiedziałem się, że w waszym domu w Longueuil stanowicie jedność z ojcami Chevalierem i Lagierem. Daj Boże, aby zawsze rozumiano, że ta jedność umysłów i serc jest niewątpliwie obowiązkiem, z którego nigdy nie powinno się rezygnować, ale także dlatego, że od wypełnienia go zależy życiowe szczęście (List do o. Jeana Baudranda w Kanadzie, 30.09.1849, w: PO I, t. I, nr 124).

Siła tkwi w jedności…, gdy mamy do czynienia z pracą zespołową i współpracą, mogą dziać się wspaniałe rzeczy (M. Stepanek).

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI