Kalendarz liturgiczny na poniedziałek 21 października 2024 r.

poniedziałek 21 października 2024 r.

PIERWSZE CZYTANIE

Ef 2, 1-10

Bóg przywróci nas razem z Chrystusem do życia

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia:
I wy byliście umarłymi na skutek waszych występków i grzechów, w których żyliście niegdyś według doczesnego sposobu tego świata, według sposobu Władcy mocarstwa powietrza, to jest ducha, który działa teraz w synach buntu. Pośród nich także my wszyscy niegdyś postępowaliśmy według żądz naszego ciała, spełniając zachcianki ciała i myśli zdrożnych. I byliśmy potomstwem z natury zasługującym na gniew, jak i wszyscy inni.

A Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował, i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia – łaską bowiem jesteście zbawieni – razem też wskrzesił i razem posadził na wyżynach niebieskich – w Chrystusie Jezusie, aby w nadchodzących wiekach przeogromne bogactwo swej łaski okazać przez dobroć względem nas, w Chrystusie Jezusie.

Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił. Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 100 (99), 2-3. 4-5 (R.: por. 3b)

Refren: Bóg sam nas stworzył, my Jego własnością.

Służcie Panu z weselem, *
stańcie przed obliczem Pana z okrzykami radości.
Wiedzcie, że Pan jest Bogiem, †
On sam nas stworzył, jesteśmy Jego własnością, *
Jego ludem, owcami Jego pastwiska.

Refren.

W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem, †
z hymnami w Jego przedsionki, *
chwalcie i błogosławcie Jego imię.
Albowiem Pan jest dobry, †
Jego łaska trwa na wieki, *
a Jego wierność przez pokolenia.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Mt 5, 3

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni ubodzy w duchu,
albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Łk 12, 13-21

Gromadzić skarby przed Bogiem

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Ktoś z tłumu rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby się podzielił ze mną spadkiem». Lecz On mu odpowiedział: «Człowieku, któż Mnie ustanowił nad wami sędzią albo rozjemcą?»

Powiedział też do nich: «Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś ma wszystkiego w nadmiarze, to życie jego nie zależy od jego mienia».

I opowiedział im przypowieść: «Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. I rozważał w sobie: „Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich zbiorów”. I rzekł: „Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe moje zboże i dobra. I powiem sobie: Masz wielkie dobra, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj!” Lecz Bóg rzekł do niego: „Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, co przygotowałeś?”

Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty u Boga».

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Ktoś z tłumu rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby się podzielił ze mną spadkiem». Lecz On mu odpowiedział: «Człowieku, któż Mnie ustanowił nad wami sędzią albo rozjemcą?». Powiedział też do nich: «Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś ma wszystkiego w nadmiarze, to życie jego nie zależy od jego mienia». I opowiedział im przypowieść: «Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. I rozważał w sobie: ‘Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich zbiorów’. I rzekł: ‘Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe moje zboże i dobra. I powiem sobie: Masz wielkie dobra, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj!’. Lecz Bóg rzekł do niego: ‘Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, co przygotowałeś?’. Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty u Boga»” (Łk 12,13-21). 

 

Ewangelia sprowadza mocno na ziemię. Ktoś z tłumu kieruje prośbę do Jezusa, co powoduje zmianę tematu Jego nauczania. Chrystus przechodzi od przekonywania uczniów, by nie martwili się, by nie bali się w obliczu prześladowań, do nauczania ich i tłumów, że nie należy martwić się ani bać o brak koniecznych dóbr materialnych. Po śmierci nie staniemy przed Bogiem i nie będziemy rozliczeni z wysokości stołka na którym siedzimy, z podziwu ludzi, z majątku czy wielkości pieniądza na koncie, z napisanych książek, z języków, jakie znamy… Ale będziemy rozliczani z miłości, z życia Bogiem i Ewangelią – jak mówił św. Jan od Krzyża – to dobra Ewangelia w Tygodniu Misyjnym, o pokorze i naszej kruchości. To, co mamy i posiadamy – i tak mamy od Niego, a my jedynie korzystamy mniej lub bardziej umiejętnie, przez chwilę na ziemi, z Jego dobroci. Mówiąc językiem Ewangelii Łukaszowej, gromadźmy tu na ziemi skarby nieprzemijające, a nie tylko te materialne, władze czy sukcesy (one oczywiście są ważne i są często narzędziem do uzyskania tych pierwszych). Jednak to te pierwsze są dla nas szansą na niebo. 

Marcin Wrzos OMI 

Katolicy rzymscy:

29. tydzień zwykły
Wspomnienia: Błogosławionego Jakuba Strzemię (bp)

Prawosławni:

XVIII tydzień po Pięćdziesiątnicy
Święci dnia:
Pelagia, mniszka (457)
Pelagia, dziewica z Antiochii (303)
Taisja Egipska (IV)
Dozydeusz Pskowski (1482)

Luteranie:

–

Żydzi:

–

Muzułmanie:

–
wiara.pl/Kalendarz Trzech Religii

Całe ich życie naznaczone jest wyrzeczeniem, heroicznym umartwieniem

Misja oblacka w Oregonie była trudna i wymagająca. Aby pogorszyć sytuację, miejscowy biskup nie okazywał zbytniej przychylności i zrozumienia dla misji oblackiej. Z tego powodu Eugeniusz napisał do Watykanu następującą prośbę:

Chcę przypomnieć Ci sprawę Oregonu. Kiedy czytałem ostatnie listy z tych misji, łzy same płynęły do oczu. Wiedz, że zarówno jezuici, jak i nasi oblaci czynią wszystko, co jest w ich mocy. Całe ich życie naznaczone jest wyrzeczeniem, heroicznym umartwieniem, trudem i niebezpieczeństwem. I żadnego wsparcia od biskupów, powiedziałbym, stały sprzeciw i rażące postępowanie. Ważne, aby o. Pascal Ricard, superior prowincjalny Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, został mianowany biskupem Nesqually, gdzie już rezyduje. On i towarzysze chcą służyć Indianom regionu i Europejczykom, i Amerykanom będącym w wielu miejscach. Fakt, że o. Ricard będzie niezależny, pozwoli rozwinąć się tym misjom. Mamy zapewnić im trwałość, by nie utraciły zapału misyjnego.

Eugeniusz, pisząc tę prośbę, kierował się biskupią mądrością.

Wierz mi, Ekscelencjo, iż jako biskup świadom jestem sakralnego charakteru urzędu i zadań zeń płynących; oddałbym po tysiąckroć swe życie, by przysporzyć chwały Bożej i przyczynić się do zbawienia dusz, to jedyny cel mych pragnień (Do biskupa Barnabo, Sekretarza Świętej Kongregacji Propaganda Fide, 08.10.1849, w: PO I, t. V, nr 11).

Cel naszego Instytutu jest dokładnie taki sam jak cel Syna Bożego, gdy zstąpił na ziemię – chwała Jego niebieskiego Ojca i zbawienie dusz (Reguła z 1818 r.).

Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI