Kalendarz liturgiczny na piątek 20 grudnia 2024 r.

piątek 20 grudnia 2024 r.

PIERWSZE CZYTANIE

Iz 7, 10-14

Panna pocznie i porodzi Syna

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Pan przemówił do Achaza tymi słowami: «Proś dla siebie o znak od Pana, Boga twego, czy to głęboko w Szeolu, czy to wysoko w górze!» Lecz Achaz odpowiedział: «Nie będę prosił i nie będę wystawiał Pana na próbę».

Wtedy rzekł Izajasz: «Słuchajcie więc, domu Dawidowy: Czyż mało wam uprzykrzać się ludziom, iż uprzykrzacie się także mojemu Bogu? Dlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel».

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 24 (23), 1b-2. 3-4b. 5-6 (R.: por. 7c i 10b)

Refren: Przybądź, o Panie, Tyś jest Królem chwały.

Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, *
świat cały i jego mieszkańcy.
Albowiem On go na morzach osadził *
i utwierdził ponad rzekami.

Refren.

Kto wstąpi na górę Pana, *
kto stanie w Jego świętym miejscu?
Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, *
którego dusza nie lgnęła do marności.

Refren.

On otrzyma błogosławieństwo od Pana *
i zapłatę od Boga, swego zbawcy.
Oto pokolenie tych, którzy Go szukają, *
którzy szukają oblicza Boga Jakuba.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Kluczu Dawida, który otwierasz bramy wiecznego królestwa,
przyjdź i wyprowadź z więzienia jeńca siedzącego w ciemnościach.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Łk 1, 26-38

Maryja pocznie i porodzi Syna

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a dziewicy było na imię Maryja.

Wszedłszy do Niej, Anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami ». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie.

Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie on wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca».

Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?»

Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. a oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego».

Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego».

Wtedy odszedł od Niej Anioł.

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą».  Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?». Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa». Wtedy odszedł od Niej anioł” (Łk 1,26-38). 

 

Kolejne zdarzenie – drugie zwiastowanie – opisane w adwentowej Ewangelii, a mające miejsce przed narodzinami Jezusa w Betlejem (przypominam, że jest tak od 17 grudnia). Pierwsze zwiastowanie było wówczas, gdy Zachariasz dowiedział się, że wraz z małżonka Elżbietą, pomimo podeszłego wieku, zostaną rodzicami. W dzisiejszym tekście ewangelicznym mająca maksymalnie 16 lat Maryja dowiaduje się, że będzie nosiła pod sercem Jezusa, a scena ta zbieżna jest ze starotestamentalnymi opisami powoływania przez Boga kogoś ważnego – króla czy proroka. Maryja jest przy tym informowana o tym, że Jej ciotka, prawie osiemdziesięcioletnia Elżbieta, też spodziewa się potomka. Anioł szybko dodaje, jakby wyczuwając zdziwienie Maryi na tę informację, że „przecież dla Boga nie ma nic niemożliwego”. Maryja wciąż mnie zawstydza – kiedy wracam do tego fragmentu Ewangelii. Zgoda na działanie Boga w Jej życiu, choć nie bez wątpliwości, zaufanie, wypowiedziane najważniejsze „tak” w historii świata – zadziwiają. Czasem nam, współczesnym, wydaje się, że wiemy lepiej od Boga. Wówczas trzeba nam spojrzeć, czym prędzej, w stronę Maryi i uczyć się, że to Bóg jest pierwszy, najważniejszy i wie lepiej od nas, że to On ma dla nas i na nas najlepszy plan. 

Marcin Wrzos OMI 

Katolicy rzymscy:

3. tydzień Adwentu
Wspomnienia: Świętego Dominika (o)

Prawosławni:

Dzień postny
Święci dnia:
Nil Stołobieński (1554)
Ambroży, biskup Mediolanu (397)
Antoni z monasteru sijskiego (1556)
Afinodor Mezopotamski (ok. 345)
Filotea z Arges (1060)

Luteranie:

–

Żydzi:

–

Muzułmanie:

Dzień Modlitwy

wiara.pl/Kalendarz Trzech Religii

Dzieci Maryi Niepokalanej

Będąc w Rzymie, gdzie uczestniczył w ogłoszeniu dogmatu o Niepokalanym Poczęciu, Eugeniusz napisał do oblatów:

Chcę, aby we wszystkich naszych domach, w przeddzień Święta Niepokalanego Poczęcia, przed wystawionym Najświętszym Sakramentem zaśpiewano Veni Creator wraz z wersetem i modlitwą, Tota pulchra z wersetem i modlitwą z Niepokalanego Poczęcia, Tantum ergo i udzielono błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem.

W sam dzień o 11 przed południem należy wystawić Najświętszy Sakrament, kiedy papież wypowie zapowiedzianą definicję dogmatyczną, po modlitwie i dziękczynieniu jeszcze raz zaśpiewa się Tota pulchra, by wyrazie naszą radość i wdzięczność z okazji tego wielkiego wydarzenia, z którego nikt nie powinien się bardziej cieszyć niż my, dzieci Maryi Niepokalanej, my członkowie Zgromadzenia, które walczy pod tym pięknym imieniem, prawdziwy osobisty przywilej, z ustanowienia Głowy Kościoła, wielkiego papieża Leona XIII.

Z góry akceptuję wszystko, co zrobi się, aby to święto uroczyściej niż kiedykolwiek obchodzić. Niech oświetli się świętą górę, dwukrotnie bardziej niż to miało miejsce podczas sierpniowego święta. Trzeba wzbudzić żar radości, nie zapomnieć o tym na Montolivet, trzeba oświecić wszystkie okna naszego domu na la Garde, fasadę Kalwarii. Jednym słowem, zróbcie wszystko, co możecie, aby ukazać niesamowitą radość, której doświadczają wszystkie prawdziwe dzieci Maryi (List do o. Casimira Auberta w Marsylii, 28.11.1854, w: PO I, t. XI, nr 1255).

Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI