Kalendarz liturgiczny na piątek 27 grudnia 2024 r.
PIERWSZE CZYTANIE
W kościołach, w których obchodzi się uroczystość św. Jana, pierwsze czytanie z czytań wspólnych o Apostołach i Ewangelistach poza Okresem Wielkanocnym
1 J 1, 1-4
Oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i słyszeli
Czytanie z Pierwszego listu świętego Jana Apostoła
Umiłowani:
To wam oznajmiamy, co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce, bo życie objawiło się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione, oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i słyszeli, abyście i wy mieli łączność z nami. A mieć z nami łączność znaczy: mieć ją z Ojcem i z Jego Synem Jezusem Chrystusem. Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna.
Oto Słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 97 (96), 1-2. 5-6. 11-12 (R.: 12a)
Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Pan króluje, wesel się, ziemio, *
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokoło Niego, *
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.
Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, *
przed obliczem władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa, *
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Światło wschodzi dla sprawiedliwego *
i radość dla ludzi prawego serca.
Radujcie się w Panu, sprawiedliwi, *
i sławcie Jego święte imię.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy,
Ciebie wychwala przesławny chór Apostołów.
Alleluja, Alleluja, Alleluja
EWANGELIA
J 20,2-8
Jan ujrzał i uwierzył
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Pierwszego dnia po szabacie Maria Magdalena pobiegła i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu.
Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.
Oto słowo Pańskie.
Z Ewangelii na dziś: „Pierwszego dnia po szabacie Maria Magdalena pobiegła i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono». Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył” (J 20,2-8).
W oktawie, czyli przez osiem dni, nadal świętujemy Boże Narodzenie, co w liturgii podkreśla śpiewanie hymnu „Chwała na wysokości Bogu”. Dziś przypada święto Jana Apostoła, najmłodszego ucznia, świadka zmartwychwstania Pana. Apostołowie pokazują, jak działa wiarygodność w chrześcijaństwie, której tak bardzo nam potrzeba: Jan „ujrzał i uwierzył” (gr. kai eiden, kai episteusen). Obydwaj z Piotrem słyszeli wcześniej o zmartwychwstaniu Jezusa od kobiet. Jednak musieli zobaczyć na własne oczy to, co się stało. Same słowa ich nie przekonały. Podobnie było w kilku innych fragmentach Ewangelii. Ta metoda działa i dziś. Ludzie, patrząc na chrześcijański sposób naszego życia, na nasze nawrócenie/zmianę, mogą uwierzyć w Boga i Bogu. Same słowa, deklaracje, a nawet najświętsze „gadactwo” są dziś niewystarczające.
Marcin Wrzos OMI
Katolicy rzymscy:
Prawosławni:
Święci dnia:
Filemon (286-287)
Apoloniusz (286-287)
Arian (286-287)
Teotych (286-287)
Firs (249-251)
Leukiusz (249-251)
Kalinik (249-251)
Luteranie:
Żydzi:
Muzułmanie:
wiara.pl/Kalendarz Trzech Religii
Prawdziwe obciążenie
Ten wpis w dzienniku daje nam jasny obraz zdolności Eugeniusza do pracy. Przełożony generalny oblatów na czterech kontynentach, biskup drugiej co do wielkości diecezji we Francji, relacje z urzędami watykańskimi, a także jego zaangażowanie w kwestie polityczne dotyczące papieża, który przebywał na wygnaniu w Gaecie poza Rzymem. Było tego dużo. Nie był już w stanie w dzienniku streszczać wszystkich swoich listów.
Nie mogę już dłużej cytować mojej korespondencji, która, nazbyt obszerna, jest dla mnie prawdziwym obciążeniem. Jak, pozostawiony samemu sobie, mogę odpowiedzieć na wyzwania i potrzeby naszych domów we Francji i Anglii, naszych misji w Kanadzie i całej Ameryce, w Algierii i na Cejlonie! To dotyczy tylko oblatów. Nadto korespondencja z biskupami, z Rzymem, z Gaete i z Neapolem oraz mnóstwo drobnych spraw mojej diecezji! (Dziennik, 21.10.1849, w: PO I, t. XXII).
Wielu z nas czuje się zestresowanych i przytłoczonych nie dlatego, że bierzemy na siebie zbyt wiele, ale dlatego, że podejmujemy zbyt mało tego, co naprawdę nas wzmacnia (M. Buckingham).
Sekretem Eugeniusza w radzeniu sobie z przytłaczającymi obowiązkami była jego podstawowa i życiodajna relacja z Jezusem Chrystusem.
Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI