Kalendarz liturgiczny na wtorek 25 marca 2025 r.

wtorek 25 marca 2025 r.

PIERWSZE CZYTANIE

Iz 7,10-14

Panna pocznie i porodzi Syna

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Pan przemówił do Achaza tymi słowami: „Proś dla siebie o znak od Pana, Boga twego, czy to głęboko w Otchłani, czy to wysoko w górze”.

Lecz Achaz odpowiedział: „Nie będę prosił i nie będę wystawiał Pana na próbę”.

Wtedy rzekł Izajasz: „Słuchajcie więc, domu Dawidowy: Czyż mało wam naprzykrzać się ludziom, iż naprzykrzacie się także mojemu Bogu? Dlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Emmanuel, albowiem Bóg z nami”.

Oto słowo Boże

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 40,7-8a.8b-10.11

Refren: Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę.

Nie chciałeś ofiary krwawej ani płodów ziemi,
lecz otwarłeś mi uszy:
nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy.
Wtedy powiedziałem: „Oto przychodzę.

W zwoju księgi jest o mnie napisane:
Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże,
a Twoje prawo mieszka w moim sercu”.
Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu
i nie powściągałem warg moich, o czym Ty wiesz, Panie.

Sprawiedliwości Twojej nie kryłem w głębi serca,
głosiłem Twoją wierność i pomoc.
Nie taiłem Twojej łaski ani Twej wierności
przed wielkim zgromadzeniem.

DRUGIE CZYTANIE

Hbr 10,4-10

Chrystus przychodzi pełnić wolę Ojca

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

Bracia:
Niemożliwe jest to, aby krew cielców i kozłów usuwała grzechy. Przeto Chrystus przychodząc na świat, mówi: „Ofiary ani daru nie chciałeś, aleś Mi utworzył ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: «Oto idę, w zwoju księgi napisano o Mnie, abym spełniał wolę Twoją, Boże»”.

Wyżej powiedział: „Ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzechy nie chciałeś, i nie podobały się Tobie”, choć składa się je na podstawie Prawa. Następnie powiedział: „Oto idę, abym spełniał wolę Twoją”. Usuwa jedną ofiarę, aby ustanowić inną. Na mocy tej woli uświęceni jesteśmy przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.

Oto słowo Boże

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

J 1,14ab

Chwała Tobie, Słowo Boże 

(lub, gdy uroczystość przypada w okresie wielkanocnym)

Alleluja, alleluja, alleluja

Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami,
i widzieliśmy Jego chwałę.

Chwała Tobie, Słowo Boże 

(lub, gdy uroczystość przypada w okresie wielkanocnym)

Alleluja, alleluja, alleluja

EWANGELIA

Łk 1,26-38

Maryja pocznie i porodzi Syna

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.

Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”.

Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie.

Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”.

Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?”

Anioł jej odpowiedział: „Duch święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna, i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”.

Na to rzekła Maryja: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa”. Wtedy odszedł od Niej anioł.

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?». Anioł jej odpowiedział: «Duch święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna, i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa». Wtedy odszedł od Niej anioł” (Łk 1,26-38). 

 

Uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Maryja mówi Bogu najważniejsze „tak” w historii świata. Nie robi tego „z automatu”, bez namysłu. Wcześniej wypytuje anioła o szczegóły, ma wątpliwości. Lubię wracać do tej sceny. Najpiękniejsza kobieta w historii, bo przecież bez grzechu, całkowicie zdaje się na Boga. Ma świadomość, że będąc w Jego rękach, realizując przygotowany przez Niego plan na Jej życie, będzie spełniona, nasycona i zmieni historię świata. To spełnienie nie jest związane z brakiem przeciwności. Wiemy z kart biblijnych, że nie było to łatwe i bezproblemowe życie, było w nim miejsce na ból i cierpienie rozdzierające serca – chociażby pod krzyżem. Uczmy się od Niej, w tym wielkopostnym czasie, bardzo trudnej pokory, w realizacji planu przygotowanego dla nas przez Boga. 

Marcin Wrzos OMI 

Katolicy rzymscy:

3. tydzień Wielkiego Postu
Wspomnienia: Zwiastowanie Pańskie (uroczystość)

Prawosławni:

Dzień postny
Ikony Matki Bożej „Nie ręką uczynionej” z Liddy
Święci dnia:
Teofan, wyznawca (818)
Fynees (ok. 1500 BC)
Grzegorz Dialog, biskup Rzymu (604)
Symeon Nowy Teolog (1021)

Luteranie:

Dzień zwiastowania Marii Pannie

Żydzi:

–

Muzułmanie:

Ramadan

__________
Źródło: wiara.pl/KalendarzTrzechReligii

Odpowiedź na wezwanie Jezusa Chrystusa w różnych stanach życia, środowiskach i kulturach (K1)

Konstytucja 1 wymienia elementy naszej tożsamości:

Wezwanie Jezusa Chrystusa, posłyszane w Kościele poprzez potrzeby zbawienia ludzi, jednoczy Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Chrystus zaprasza ich, aby szli za Nim i uczestniczyli w Jego posłannictwie słowem i czynem.

Zgromadzenie jest kleryckie na prawie papieskim. Łączy ono w apostolskich wspólnotach kapłanów i braci, którzy wiążą się z Bogiem przez śluby zakonne; współpracując z Chrystusem Zbawicielem i naśladując Jego przykład, poświęcają się głównie ewangelizacji ubogich (K 1).

Powyższy tekst zawiera prawną definicję tego, kim zgodnie z prawem kanonicznym są Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej. Najpierw Eugeniusz rozpoczął od grupy kapłanów, ponieważ wszystkie posługi wiązały się z sakramentalną i kaznodziejską funkcją kapłanów – stąd zgromadzenie kleryckie. Kilka lat później inni mężczyźni odpowiedzieli na wezwanie Jezusa Chrystusa, aby wziąć udział w zakonnym życiu misyjnym, ale nie jako kapłani. W ten sposób narodzili się bracia oblaci, którzy w pełni uczestniczą w misji oblackiej, ale wykorzystują swoje talenty i dary do ewangelizacji, a nie do pełnienia sakramentalnej posługi kapłańskiej.

Ponad sto lat później świeccy mężczyźni i kobiety poczuli się powołani do życia charyzmatem mazenodowskim i zaczęli to robić. Od 1982 r. ta rzeczywistość została uznana i zapisana w Regule 37a:

Charyzmat świętego Eugeniusza de Mazenoda, który jest darem Ducha Świętego dla Kościoła, promieniuje w świecie. Ludzie świeccy czują się wezwani do udziału w nim zgodnie ze swoim stanem życia i do przeżywania go w sposób zależny od różnych środowisk i kultur. Uczestniczą oni w charyzmacie w duchu komunii i wzajemności między sobą i z oblatami. Aby intensywniej przeżywać misję ewangelizacyjną według charyzmatu oblackiego, świeccy łączą się w stowarzyszenia.

Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI