Kalendarz liturgiczny na wtorek 9 września 2025 r.

wtorek 9 września 2025 r.

PIERWSZE CZYTANIE

Kol 2, 6-15

Wyzbycie się grzechu przez chrzest

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan

Bracia:
Jak przejęliście naukę o Chrystusie Jezusie jako Panu, tak dalej w Nim postępujcie: zapuśćcie w Nim korzenie i na Nim dalej się budujcie, i umacniajcie się w wierze, jak was nauczono, pełni wdzięczności.

Baczcie, aby ktoś was nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą wierutnym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie. W Nim bowiem mieszka cała Pełnia: Bóstwo na sposób ciała, a zostaliście napełnieni w Nim, który jest Głową wszelkiej Zwierzchności i Władzy. I w Nim też otrzymaliście obrzezanie, nie z ręki ludzkiej, lecz Chrystusowe obrzezanie, polegające na zupełnym wyzbyciu się grzesznego ciała, jako razem z Nim pogrzebani w chrzcie, w którym też razem zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga, który Go wskrzesił.

I was, umarłych na skutek występków i „nieobrzezania” waszego grzesznego ciała, razem z Nim przywrócił do życia. Darował nam wszystkie występki, skreślił zapis dłużny, przygniatający nas nakazami. To właśnie, co było naszym przeciwnikiem, usunął z drogi, przygwoździwszy do krzyża. Dzięki Niemu po rozbrojeniu Zwierzchności i Władz jawnie wystawił je na pokaz, powiódłszy je w triumfalnym pochodzie.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 145 (144), 1b-2. 8-9. 10-11 (R.: por. 9a)

Refren: Pan Bóg jest dobry dla wszystkich na ziemi.

Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu, *
i sławił Twoje imię przez wszystkie wieki.
Każdego dnia będę błogosławił Ciebie *
i na wieki wysławiał Twoje imię.

Refren.

Pan jest łagodny i miłosierny, *
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich, *
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.

Refren.

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *
i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa *
i niech głoszą Twoją potęgę.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Por. J 15, 16

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem,
abyście szli i owoc przynosili.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Łk 6, 12-19

Wybór Dwunastu

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Pewnego razu Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc trwał na modlitwie do Boga. Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami: Szymona, któremu nadał imię Piotr, i brata jego, Andrzeja, Jakuba, Jana, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Szymona z przydomkiem Gorliwy, Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą.

Zszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie; był tam liczny tłum Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jeruzalem oraz z nadmorskich okolic Tyru i Sydonu; przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia.

A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich.

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Pewnego razu Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc trwał na modlitwie do Boga. Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami: Szymona, któremu nadał imię Piotr, i brata jego, Andrzeja, Jakuba, Jana, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Szymona z przydomkiem Gorliwy, Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą. Zszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie; był tam liczny tłum Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jeruzalem oraz z nadmorskich okolic Tyru i Sydonu; przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia. A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich (Łk 6,12-19).

 

To wydarzyło się na górze. Jezus modlił się całą noc. A rano powołał Dwunastu – po imieniu. To pierwszy raz, gdy nazywa ich apostołami – z greckiego apostolos – posłani, wysłani. W Biblii „góra” to zawsze miejsce bliskości z Bogiem – jak Synaj u Mojżesza, czy Góra Przemienienia. A liczba dwanaście to liczba pokoleń Izraela – symbol pełni wspólnoty wierzących. Jezus tworzy nowy lud Boży. I zaczyna od imienia, modlitwy, i… bardzo różnych ludzi. Zobacz, kto tam był: rybacy i kolaborant rzymski, partyzant zelota i złodziej, ktoś porywczy i ktoś spokojny, uczciwy i nie do końca, wykształcony i nie. A Jezus się ich nie wstydzi. Nie wybiera idealnych. Wybiera tych, którzy pójdą. To nie tylko historia sprzed 2000 lat. To historia o Tobie i o mnie. Jezus wciąż powołuje. I wciąż wysyła. Nie tylko księży, zakonnice, liderów wspólnot. Wysyła każdego ochrzczonego. Bo cierpiący świat wciąż potrzebuje Dobrej Nowiny. A Ty możesz dotrzeć tam, dokąd inni nie dotrą. Ze słowem, z uśmiechem, z dobrym gestem.

Z obecnością, która pokazuje: Bóg jest blisko. Twoje serce, Twoje ręce, Twoja codzienność – są Jego miejscem działania. I naprawdę jesteśmy Mu potrzebni.

Marcin Wrzos OMI

Katolicy rzymscy:

23. tydzień zwykły
Wspomnienia: Świętego Piotra Klawera (prez); Błogosławionej Anieli Salawy (dz)

Prawosławni:

Wszystkich świętych nowomęczenników gruzińskich
Święci dnia:
Pimen Wielki (ok. 450)
Hozjusz, biskup Kordoby (359)
Liberiusz, wyznawca, biskup Rzymu (366)
Pimen Palestyński (ok. 602)
Nazariusz, biskup Kutaisi (1924)
Herman, kapłan gruziński (1924)
Jeroteusz, kapłan gruziński (1924)
Szymon, kapłan gruziński (1924)
Wissarion, diakon gruziński (1924)

Luteranie:

–

Żydzi:

–

Muzułmanie:

–

Źródło: wiara.pl/KalendarzTrzechReligii

Orędzie w języku rodzimej kultury (K 7)

Starają się tworzyć chrześcijańskie wspólnoty i Kościoły zakorzenione w rodzimej kulturze i w pełni odpowiedzialne za swój wzrost (K 7).

Chociaż Eugeniusz i pierwsi misjonarze nie mieli wykształcenia w zakresie współczesnej socjologii, antropologii, inkulturacji itp., to jednak darzyli głęboką miłością ludzi, do których zostali posłani. Starali się dostosować swoje przesłanie do lokalnych zwyczajów. Eugeniusz założył swoją rodzinę misyjną po to, aby głosić Ewangelię w miejscowym języku prowansalskim. Akceptował lokalne zwyczaje, nawet jeśli sam nie był do nich przekonany, ale zdawał sobie sprawę z ich znaczenia dla ludzi. Przykładem tego było poświęcenie przez niego ceremonialnego wołu.

Przez lata wielu oblatów w ramach swojej pracy misyjnej opracowało gramatykę i słowniki różnych języków tubylczych. Byli oni pionierami w badaniu i dokumentowaniu poszczególnych języków, zapisując słowo mówione, tworząc słowniki i tłumacząc teksty religijne.

Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI