Kalendarz liturgiczny na wtorek 16 lipca 2024 r.

PIERWSZE CZYTANIE

Iz 7, 1-9

Bóg obroni Jerozolimę przed nieprzyjaciółmi

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Za czasów Achaza, syna Jotama, syna Ozjasza, króla Judy, wyruszył Resin, król Aramu, z Pekachem, synem Remaliasza, królem Izraela, przeciw Jerozolimie, aby z nią toczyć wojnę, ale nie mógł jej zdobyć. I przyniesiono tę wiadomość do domu Dawida: «Aram stanął obozem w Efraimie!» Wówczas zadrżało serce króla i serce ludu jego, jak drżą od wichru drzewa w lesie.

Pan zaś rzekł do Izajasza: «Wyjdź naprzeciw Achaza, ty i twój syn, Szear-Jaszub, na koniec kanału Górnej Sadzawki, na drogę Pola Folusznika, i powiedz do niego: Uważaj, bądź spokojny, nie bój się! Niech twoje serce nie słabnie z powodu tych dwóch oto niedopałków dymiących głowni, z powodu zaciekłości Resina, Aramejczyków i syna Remaliasza: dlatego że Aramejczycy, Efraim i syn Remaliasza postanowili twą zgubę, mówiąc: Wtargnijmy do Judei, przeraźmy ją i podbijmy dla siebie, a królem nad nią ustanowimy syna Tabeela!

Tak mówi Pan Bóg: Nic z tego – tak się nie stanie! Bo stolicą Aramu jest Damaszek, a głową Damaszku Resin; i stolicą Efraima jest Samaria, a głową Samarii syn Remaliasza; ale jeszcze sześćdziesiąt pięć lat, a Efraim zdruzgotany przestanie być narodem. Jeżeli nie uwierzycie, nie ostoicie się».

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 48 (47), 2-3b. 3c-4. 5-6. 7-8 (R.: por. 9d)

Refren: Bóg swoje miasto umacnia na wieki.

Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały *
w mieście Boga naszego.
Święta Jego góra, wspaniałe wzniesienie, *
radością jest całej ziemi.

Refren.

Góra Syjon, kres północy, *
jest miastem wielkiego Króla.
Bóg w zamkach swoich *
okazał się obroną.

Refren.

Oto połączyli się królowie *
i wspólnie natarli.
Zaledwie ujrzeli, zdrętwieli, *
zmieszali się i uciekli.

Refren.

Chwyciło ich drżenie *
jak ból rodzącą kobietę,
jak wiatr ze wschodu, *
który okręty z Tarszisz druzgocze.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Por. Ps 95 (94), 8a. 7d

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Mt 11, 20-24

Jezus gromi oporne miasta

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus począł czynić wyrzuty miastom, w których dokonało się najwięcej Jego cudów, że się nie nawróciły.

«Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły. Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam.

A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w tobie dokonały, przetrwałaby aż do dnia dzisiejszego. Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie».

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Jezus począł czynić wyrzuty miastom, w których dokonało się najwięcej Jego cudów, że się nie nawróciły.«Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły. Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam. A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w tobie dokonały, przetrwałaby aż do dnia dzisiejszego. Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie»” (Mt 11,20-24). 

Wspominamy Najświętszą Maryję Pannę z Góry Karmel. Ewangelia jest prawdziwa. Betsaida, Korozain, Kafarnaum – ówcześnie rozkwitające miasta, zgodnie z przepowiednią Mistrza z Nazaretu, zostały bardzo szybko zniszczone (niektóre później odbudowano dla pielgrzymów czy turystów). Ich mieszkańcy, według żydowskich midraszy (miasta były symbolem dla nas już mało czytelnym), ulegali odpowiednio: pysze (chęci sukcesu), chciwości (pieniądza), pożądliwości (nieczystości) – głównym żądzom. Ten fragment Ewangelii to ostrzeżenie. Trzeba uważać. Pycha, chciwość i nieczystość (bez względu na doświadczenie życiowe, wykształcenie, posiadanie, powołanie) łatwo i nadspodziewanie szybko doprowadzają do upadku człowieka. Jest wyjście. Uratować może nas Jezus.

Marcin Wrzos OMI 

Potrzeba władzy, aby zachowywać regułę życia

Oblaci byli w Kanadzie od 7 lat i gorliwie odpowiadali na wyzwania głoszenia Ewangelii jak największej liczbie ludzi. Oznaczało to, że nie prowadzili regularnego życia wspólnotowego, ponieważ często byli w drodze i często musieli samotnie wypełniać posługę. To martwiło Eugeniusza, który zawsze nalegał na potrzebę życia wspólnotowego.

Z ogromną niechęcią poruszam sposób postępowania naszych członków w Kanadzie. Za długo mój umysł i moje serce są tym męczone. Już wiele razy byłem gotowy podjąć surową decyzję, bo tego nie można tolerować.

Przełożony wspólnoty był tym, który musiał utrzymać jedność i dbać o dobro jej członków. Często młodzi, niezależnie myślący oblaci byli niezadowoleni ze swojego przełożonego, który był ułomną istotą ludzką. To nie jemu musieli być posłuszni, ale Temu, którego uosabiał jako postać inspirującą ludzi do życia według oblackiej Reguły.

Zbyt przyzwyczajono się do mędrkowania, a za mało do słuchania tak, jak tego wymaga sumienie. Odkąd to superior musi posiadać wszystkie zalety i wszystkie cnoty, aby był szanowany? Kto upoważnia członków wspólnoty do kontrolowania jego działalności, do oceniania jego zasług i do osądzania jego zdolności czy umiejętności postępowania? Gdy jest sumienny, zachowuje Regułę, ma odpowiednią wiedzę, cieszy się zaufaniem superiora generalnego, to czego więcej trzeba od niego wymagać? (List do Eugène’a Guiguesa, 22.05.1848, w: PO I, t. I, nr 97).

W przywództwie nie chodzi o bycie najlepszym. Przywództwo polega na czynieniu innych lepszymi (autor nieznany).

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI