Kalendarz liturgiczny na poniedziałek 9 września 2024 r.

poniedziałek 9 września 2024 r.

PIERWSZE CZYTANIE

1 Kor 5, 1-8

Zgorszenie należy usunąć z Kościoła

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:
Słyszy się powszechnie o rozpuście między wami, i to o takiej rozpuście, jaka się nie zdarza nawet wśród pogan; mianowicie, że ktoś żyje z żoną swego ojca. A wy unieśliście się pychą, zamiast z ubolewaniem żądać, by usunięto spośród was tego, który się dopuścił wspomnianego czynu. Ja zaś, nieobecny wprawdzie ciałem, ale obecny duchem, już potępiłem, tak jakbym był wśród was, sprawcę owego przestępstwa. Przeto wy, zebrawszy się razem w imię Pana naszego, Jezusa, w łączności z duchem moim i z mocą Pana naszego, Jezusa, wydajcie takiego Szatanowi na zatracenie ciała, lecz ku ratunkowi jego ducha w dzień Pana Jezusa.

Wcale nie macie się czym szczycić! Czyż nie wiecie, że odrobina kwasu całe ciasto zakwasza? Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, bo przecież przaśni jesteście. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha. Tak przeto odprawiajmy święto nasze, nie przy użyciu starego kwasu złości i przewrotności, lecz na przaśnym chlebie czystości i prawdy.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 5, 5-6a. 6b-7. 12 (R.: por. 9a)

Refren: Prowadź mnie, Panie, w swej sprawiedliwości.

Ty nie jesteś Bogiem, *
któremu miła nieprawość,
zły nie może przebywać u Ciebie, *
nie ostoją się przed Tobą nieprawi.

Refren.

Nienawidzisz wszystkich, *
którzy zło czynią.
Zgubę zsyłasz na każdego, kto kłamie. *
Pan brzydzi się człowiekiem podstępnym i krwawym.

Refren.

Ale wszyscy, którzy uciekają się do Ciebie, *
niech się cieszą i radują na zawsze.
Osłaniaj ich, niech się Tobą weselą *
wszyscy, którzy miłują Twe imię.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Por. J 10, 27

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Moje owce słuchają mego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Łk 6, 6-11

Uzdrowienie w szabat

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

W szabat Jezus wszedł do synagogi i nauczał. A był tam człowiek, który miał uschłą prawą rękę. Uczeni zaś w Piśmie i faryzeusze śledzili Go, czy w szabat uzdrawia, żeby znaleźć powód do oskarżenia Go.

On wszakże znał ich myśli i rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: «Podnieś się i stań na środku!» Podniósł się i stanął. Wtedy Jezus rzekł do nich: «Pytam was: Czy wolno w szabat czynić coś dobrego, czy coś złego, życie ocalić czy zniszczyć?» I spojrzawszy dokoła po wszystkich, rzekł do niego: «Wyciągnij rękę!» Uczynił to, i jego ręka stała się znów zdrowa.

Oni zaś wpadli w szał i naradzali się między sobą, jak mają postąpić wobec Jezusa.

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „W szabat Jezus wszedł do synagogi i nauczał. A był tam człowiek, który miał uschłą prawą rękę. Uczeni zaś w Piśmie i faryzeusze śledzili Go, czy w szabat uzdrawia, żeby znaleźć powód do oskarżenia Go. On wszakże znał ich myśli i rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: «Podnieś się i stań na środku!». Podniósł się i stanął. Wtedy Jezus rzekł do nich: «Pytam was: Czy wolno w szabat czynić coś dobrego, czy coś złego, życie ocalić czy zniszczyć?». I spojrzawszy dokoła po wszystkich, rzekł do niego: «Wyciągnij rękę!». Uczynił to, i jego ręka stała się znów zdrowa. Oni zaś wpadli w szał i naradzali się między sobą, jak mają postąpić wobec Jezusa” (Łk 6,6-11).

To był niemały skandal ówczesnego czasu. Po pierwsze, Żydzi nie mogli rozmawiać z niektórymi chorymi. Byli w tej grupie ci, którzy zmagali się ze schorzeniem, które nazywano „uschłą ręką”, to znaczy z ręką bezwładną, bezużyteczną, taką, która nie może pracować na chleb. A Jezus z nimi rozmawia. Po drugie, ważna jest tu symbolika prawej ręki. Prawa ręka symbolizowała Izrael, którego – jako „chorego” – diagnozuje Chrystus, co też nie było przyjęte jakoś szczególnie życzliwie. Ciekawa jest w tym kontekście warstwa oryginalna tekstu. Jezus nie mówi, że uzdrowił rękę, ale że ją przywrócił gr. apokatestathē (jak przywrócone miało być Królestwo Izraela). Po trzecie Żydzi nie mogli wykonywać żadnych prac w szabes, także leczyć czy nawet przejść więcej niż wynosiła długość drogi szabasowej, czyli 445 m. Jezus łamie oba zakazy w szabes, i to na środku świątyni, aby wszyscy to widzieli…. Pokazuje kolejny raz, że ustanowione dodatkowe przykazania (613 mictw), w których mieszczą się te dotyczące pracy w szabes oraz z kim można rozmawiać, nie zniosły tych biblijnych – dekalogu i przykazań miłości. Pokazuje, że to one są najważniejsze. Pokazuje, że to człowiek jest w centrum zainteresowania Boga. Każdy. Także my.

Marcin Wrzos OMI

Katolicy rzymscy:

23. tydzień zwykły
Wspomnienia: Świętego Piotra Klawera (prez); Błogosławionej Anieli Salawy (w)

Prawosławni:

XII tydzień po Pięćdziesiątnicy
Wszystkich świętych nowomęczenników gruzińskich
Święci dnia:
Pimen Wielki (ok. 450)
Hozjusz, biskup Kordoby (359)
Liberiusz, wyznawca, biskup Rzymu (366)
Pimen Palestyński (ok. 602)
Nazariusz, biskup Kutaisi (1924)
Herman, kapłan gruziński (1924)
Jeroteusz, kapłan gruziński (1924)
Szymon, kapłan gruziński (1924)
Wissarion, diakon gruziński (1924

Luteranie:

Żydzi:

Muzułmanie:

Źródło:
wiara.pl/KalendarzTrzechReligii

Waszą posługą jest głoszenie, pouczenie i spowiadanie

Biskup Algieru nie rozumiał specyficznej i charyzmatycznej misji oblatów. Zaniepokojony sytuacją, w jakiej znaleźli się oblaci, kilka dni później Eugeniusz ponownie dodał im otuchy.

Niech Ojciec powiadamia mnie na bieżąco, z zimną krwią o wszystkim, nie niepokojąc się, ani nie zniechęcając. Zobaczymy, co biskup odpowie na mój list. Niech Ojciec z kolei z umiarem i szacunkiem podchodzi do biskupa, starając się mu uzmysłowić, że absolutnie konieczne jest otwarcie Waszej kaplicy dla ludzi i pełnienie Waszej posługi, którą jest głoszenie, nauczanie i spowiadanie.

Niech Ojciec nie czeka na ostatnią chwilę z pisaniem do mnie, niech Ojciec starannie przygotuje swój list na wielkiej kartce papieru, bez pozostawiania marginesu. Niech Ojciec wyraża się jasno, dokładnie, bez emocji, bez lęku; trzeba, aby Boże dzieła trafiły na opór. Prawdą jest, że tak nie powinno być w związku z oporem, który teraz się pojawia (List do ojca Jean’a Viala, 09.03.1849, w: PO I, t. IV, nr 7).

Misja naszej oblackiej, charyzmatycznej rodziny musi zawsze koncentrować się na głoszeniu i świadczeniu o Jezusie Chrystusie wśród najbardziej opuszczonych. Potrzebujemy odwagi, by w razie potrzeby działać „nieszablonowo”.

Gdyby nadrzędnym celem kapitana było ocalenie statku, na zawsze zatrzymałby go w porcie (Tomasz z Akwinu).

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI