Kalendarz liturgiczny na sobota 21 grudnia 2024 r.

PIERWSZE CZYTANIE

PnP 2, 8-14

Nadchodzi umiłowany

Czytanie z Pieśni nad Pieśniami

Głos mojego ukochanego! Oto on! Oto nadchodzi! Biegnie przez góry, skacze po pagórkach. Umiłowany mój podobny do gazeli, do młodego jelenia. Oto stoi za naszym murem, patrzy przez okno, zagląda przez kraty.

Miły mój odzywa się i mówi do mnie: «Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! Bo oto minęła już zima, deszcz ustał i przeszedł. Na ziemi widać już kwiaty, nadszedł czas przycinania drzew, i głos synogarlicy już słychać w naszej krainie. Figowiec wydał zawiązki owoców i winne krzewy kwitnące już pachną.

Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! Gołąbko ma, ukryta w rozpadlinach skały, w szczelinach przepaści, ukaż mi swą twarz, daj mi usłyszeć swój głos! Bo słodki jest głos twój i twarz pełna wdzięku».

Oto słowo Boże.

albo:
So 3, 14-17

Bóg jest wśród swojego ludu

Czytanie z Księgi proroka Sofoniasza

Wyśpiewuj, Córo Syjońska! Podnieś radosny okrzyk, Izraelu! Ciesz się i wesel z całego serca, Córo Jeruzalem! Oddalił Pan wyroki na ciebie, usunął twego nieprzyjaciela; Król Izraela, Pan, jest pośród ciebie, nie będziesz już bała się złego.

Owego dnia powiedzą Jerozolimie: «Nie bój się, Syjonie! Niech nie słabną twe ręce!» Pan, twój Bóg, jest pośród ciebie, Mocarz, który zbawia, uniesie się weselem nad tobą, odnowi cię swoją miłością, wzniesie okrzyk radości.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 33 (32), 2-3. 11-12. 20-21 (R.: por. 3a)

Refren: Pieśń nową Panu radośnie śpiewajmy.

Sławcie Pana na cytrze, *
grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach.
Śpiewajcie Mu pieśń nową, *
pełnym głosem śpiewajcie Mu wdzięcznie.

Refren.

Zamiary Pana trwają na wieki, *
zamysły Jego serca przez pokolenia.
Błogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem, *
naród, który on wybrał na dziedzictwo dla siebie.

Refren.

Dusza nasza oczekuje Pana, *
On jest naszą pomocą i tarczą.
Raduje się w Nim nasze serce, *
ufamy Jego świętemu imieniu.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Emmanuelu, nasz Królu i Prawodawco,
przyjdź nas zbawić, nasz Panie i Boże.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Łk 1, 39-45

Maryja jest Matką oczekiwanego Mesjasza

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.

Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana».

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w łonie moim. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana»” (Łk 1,39-45).

Ain Karem to miejsce, do którego Maryja szła z Nazaretu, aby odwiedzić swoją krewną Elżbietę. Była bardzo młoda, nie miała jeszcze 16 lat. Ta trasa to 142 km – jak podpowiada Googlemaps, bo miasto było położone 8 km od Jerozolimy, a więc na tyle blisko, że Zachariasz mógł ze swego domu dotrzeć bez trudu do świątyni, gdzie miał pełnić obowiązki kapłana. Szła w słońcu, przez góry, szybko (ewangelista zapisał, że w pospiechu), do tego była przecież w ciąży i nosiła Jezusa pod sercem. Mam nadzieję, że Jej postawa nas jeszcze zawstydza. Młoda dziewczyna z Nazaretu, w górach, z kijem pielgrzyma w ręce, umęczona i spocona, z powiększającą się ciążą – Jej się chce. Była pierwszą ewangelizatorką-misjonarką, bo pod sercem niesie do Elżbiety Jezusa, a do tego po przyjściu pomagała, służyła swojej krewnej. Zaskakujący jest zwrot, który wypowiedziała Elżbieta. Tytuł „mój Pan” używany był najczęściej wśród Hebrajczyków w odniesieniu do króla z dynastii Dawida (np. 1 Krl 1, 31; 2, 28; Ps 110,1). Możliwe zatem, że napełniona Duchem Świętym rozpoznaje, iż Maryja nosi w swym łonie jej króla, zapowiadanego Mesjasza. Proszę Boga, adwentowo, o mały kawałek Jej siły dla nas, aby nam się chciało nieść Jezusa tam, dokąd On nas posyła. Do marketu, sklepu, autobusu i tramwaju, do domów, miejsc pracy, urzędów, do sąsiadów… Oby ludzie w nas rozpoznawali mieszkającego i przemieniającego nas Boga i Go chwalili.

Marcin Wrzos OMI