Kalendarz liturgiczny na piątek 10 stycznia 2025 r.

PIERWSZE CZYTANIE

1J 4, 19 – 5, 4

Kto miłuje Boga, niech miłuje brata

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła

Najmilsi:
My miłujemy Boga, ponieważ Bóg sam pierwszy nas umiłował. Jeśliby ktoś mówił: «Miłuję Boga», a brata swego nienawidził, jest kłamcą, albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi. Takie zaś mamy od Niego przykazanie, aby ten, kto miłuje Boga, miłował też i brata swego.

Każdy, kto wierzy, że Jezus jest Mesjaszem, z Boga się narodził; i każdy miłujący Tego, który dał życie, miłuje również tego, kto życie od Niego otrzymał. Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania, albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie. Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone, zwycięża świat; tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 72 (71), 1b-2. 14 i 15bc. 17 (R.: por. 11)

Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.

Boże, przekaż Twój sąd królowi, *
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie *
i ubogimi według prawa.

Wybawi ich od krzywdy i przemocy, *
gdyż krew ich cenna jest w jego oczach.
zawsze będą się modlić za niego, *
nieustannie błogosławić mu będą.

Niech jego imię trwa na wieki, *
jak długo świeci słońce, niech trwa jego imię.
Niech jego imieniem wzajemnie się błogosławią, *
niech wszystkie narody życzą mu szczęścia.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Por. Łk 4, 18

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Łk 4, 14-22a

Jezus jest Mesjaszem zapowiedzianym przez proroków

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus powrócił mocą Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich.

Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: «Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana».

Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione. Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście». A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym łaski słowom, które płynęły z ust Jego.

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Jezus powrócił mocą Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich. Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: «Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana». Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione. Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście». A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym łaski słowom, które płynęły z ust Jego” (Łk 4,14-22a). 

Synagoga w Galilei. Pierwsze, najprawdopodobniej, wystąpienie Chrystusa w tym miejscu. Uświadamia pobożnych Żydów, którzy dokładnie znali Izajaszowe przepowiednie dotyczące Mesjasza, że On nim właśnie jest. Dobrze by było, aby i nasze życie było otwartą, realizująca się w życiu Ewangelią. Aby po tym rozpoznawali nas ludzie wokół – że należymy do Mesjasza, że jesteśmy chrześcijanami. 

Marcin Wrzos OMI

Trzydziesta ósma rocznica moich święceń kapłańskich

Trzydziesta ósma rocznica moich święceń kapłańskich. Jak zwykle celebrowałem tę uroczystość w kaplicy domowej klasztoru naszych pobożnych kapucynek, od których odbieram zawsze najbardziej wzruszające dowody ich siostrzanego przywiązania. Resztę dnia spędziłem w wyższym seminarium z rekolektantami, którzy jutro przyjmą święcenia. Po wieczornej modlitwie, zanim ich pożegnałem, podzieliłem się z nimi moimi refleksjami, które na pewno będą zgodne z tym, czym Duch Święty natchnie ich w tych dniach łaski (Dziennik, 21.12.1849, w: PO I, t. XXII).

Z Eucharystii płynie siła do życia chrześcijańskiego i zapał do dzielenia się tym życiem z innymi (Św. Jan Paweł II).

Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI