Kalendarz liturgiczny na niedziela 15 czerwca 2025 r.

PIERWSZE CZYTANIE

Prz 8, 22-31

Mądrość zrodzona przed stworzeniem świata

Czytanie z Księgi Przysłów

Tak mówi Mądrość Boża:
«Pan mnie zrodził jako początek swej mocy, przed dziełami swymi, od pradawna. Od wieków zostałam ustanowiona, od początku, przed pradziejami ziemi.

Przed oceanem zostałam zrodzona, przed źródłami pełnymi wód; zanim góry zostały założone, przed pagórkami zostałam zrodzona. Nim glebę i pola uczynił, przed pierwszymi skibami roli.

Gdy niebo umacniał, z Nim byłam, gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód; gdy w górze utwierdzał obłoki, gdy źródła wielkiej Otchłani umacniał, gdy morzu ustawiał granice, by wody z brzegów nie wystąpiły; gdy ustalił fundamenty ziemi. I byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim. Igrając na okręgu ziemi, radowałam się przy synach ludzkich».

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 8, 4-5. 6-7. 8-9 (R.: por. 2ab)

Refren: Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!

Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło palców Twoich, *
na księżyc i gwiazdy, które Ty utwierdziłeś:
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, *
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?

Refren.

Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, *
uwieńczyłeś go czcią i chwałą.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, *
wszystko złożyłeś pod jego stopy:

Refren.

Owce i bydło wszelakie, *
i dzikie zwierzęta,
ptaki niebieskie i ryby morskie, *
wszystko, co szlaki mórz przemierza.

Refren.

DRUGIE CZYTANIE

Rz 5, 1-5

Pokój z Bogiem przez Chrystusa w Duchu Świętym

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:
Dostąpiwszy usprawiedliwienia dzięki wierze, zachowajmy pokój z Bogiem przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa; dzięki Niemu uzyskaliśmy na podstawie wiary dostęp do tej łaski, w której trwamy, i chlubimy się nadzieją chwały Bożej. Ale nie tylko tym, lecz chlubimy się także z ucisków, wiedząc, że ucisk wyrabia wytrwałość, a wytrwałość – wypróbowaną cnotę, wypróbowana zaś cnota – nadzieję. A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Por. Ap 1, 8

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu,
Bogu, który jest i który był, i który przychodzi.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

J 16, 12-15

Wszystko, co ma Ojciec, jest moje; Duch z mojego weźmie i wam objawi

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi».

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi»” (J 16,12-15).

Kościół nie tylko wyznaje wiarę w Trójcę Świętą – Ojca, Syna i Ducha – ale zaprasza nas do spotkania z Bogiem, który w życiu wewnętrznym jest relacją, jednością, wzajemnością, pomiędzy Osobami Trójcy. Trójca nie jest teologicznym łamańcem, ale żywym obrazem miłości, która nie jest skupiona na sobie, lecz wychodzi ku drugiemu. W Ewangelii Jezus mówi: „Duch z mojego weźmie i wam objawi”. To obraz jedności bez rywalizacji, różnorodności bez rozłamu. Ojciec, Syn i Duch Święty działają razem, w harmonii, w miłości – bez podziałów, bez chęci dominacji, bez zazdrości. I właśnie tego uczy nas Trójca Święta w codzienności: że we wspólnotach chodzi o to, czy umiemy iść razem; że w rodzinie siłą jest miłość, która szanuje różnice; że w Kościele nie potrzebujemy kopiować siebie nawzajem, ale wzajemnie się ubogacać; że prawdziwa jedność to nie jednolitość – to komunia. Bóg, który jest relacją, zaprasza nas, byśmy i my budowali relacje, które są odbiciem Jego obecności. W pracy, w małżeństwie, w parafii, w klasztorze, w rozmowach z tymi, z którymi się nie zgadzamy. Trójca to tajemnica, ale też wzór konkretnego życia Ewangelią.

Marcin Wrzos OMI