Kalendarz liturgiczny na środa 24 września 2025 r.

PIERWSZE CZYTANIE

Ezd 9, 5-9

Modlitwa Ezdrasza za naród

Czytanie z Księgi Ezdrasza

Ja, Ezdrasz, w czasie ofiary wieczornej wstałem z upokorzenia swego, w rozdartej szacie i płaszczu padłem na kolana, wyciągnąłem dłonie do Pana, Boga mojego, i rzekłem:

«Boże mój! Bardzo się wstydzę, Boże mój, podnieść twarz do Ciebie, albowiem przestępstwa nasze urosły powyżej głowy, a wina nasza wzbiła się do nieba. Od dni ojców naszych aż po dziś dzień ciąży na nas wielka wina. My, królowie nasi, kapłani nasi zostaliśmy wydani za nasze przestępstwa pod władzę królów tych krain, pod miecz, w niewolę, na złupienie i na publiczne pośmiewisko, jak to jest dziś.

A teraz zaledwie na chwilę przyszło zmiłowanie od Pana, Boga naszego, przez to, że pozostawił nam garstkę ocalonych, że w swoim miejscu świętym dał nam schronienie, że Bóg nasz rozjaśnił oczy nasze i że pozwolił nam w niewoli naszej trochę odetchnąć, bo przecież jesteśmy niewolnikami. Ale w niewoli naszej nie opuścił nas Bóg nasz, lecz dał nam znaleźć względy u królów perskich, pozwalając nam odżyć, byśmy mogli wznieść dom Boga naszego i odbudować jego ruiny – dając nam ostoję w Judzie i Jerozolimie».

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Tb 13, 2abcde. 3-4a. 4bcd. 5. 8 (R.: por. 2a)

Refren: Pan bardzo wielki, żyjący na wieki.

Niech będzie błogosławiony Bóg, który żyje na wieki, *
i niech będzie błogosławione Jego królestwo!
To On karze i okazuje miłosierdzie, †
posyła do podziemnej Otchłani *
i wyprowadza z największej zagłady.

Refren.

Wysławiajcie Go, synowie Izraela, *
wobec narodów,
wśród których was rozproszył *
i tam swoją wielkość wam okazywał.

Refren.

Wychwalajcie Go wobec wszelkiego stworzenia, *
gdyż On sam jest Panem i Bogiem naszym,
On sam naszym Ojcem i Bogiem *
po wszystkie czasy.

Refren.

On was karci za wasze nieprawości, *
lecz zmiłuje się nad wami wszystkimi.
I zgromadzi was spośród wszelkich narodów, *
wśród których zostaliście rozproszeni.

Refren.

Ja zaś wychwalam Go w ziemi mego wygnania, *
obwieszczam narodowi grzeszników Jego moc i wielkość.
Nawróćcie się, grzesznicy, †
i postępujcie przed Nim sprawiedliwie, *
kto wie, może znajdzie w was upodobanie
i miłosierdzie wam okaże.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Mk 1, 15

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Bliskie jest królestwo Boże.
Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Łk 9, 1-6

Rozesłanie Dwunastu

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami oraz władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych.

Mówił do nich: «Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie. Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, pozostańcie tam i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśliby was gdzieś nie przyjęli, wychodząc z tego miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim!» Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie.

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Jezus zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami oraz władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych. Mówił do nich: «Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie. Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, pozostańcie tam i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśliby was gdzieś nie przyjęli, wychodząc z tego miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim!». Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie” (Łk 9,1-6).

Jezus nie tylko głosi i uzdrawia. Zaczyna też dzielić się swoją misją ewangelizacji. Rozsyła uczniów, dając im moc i zadanie: „Głoście Królestwo Boże i uzdrawiajcie chorych”. Od tego momentu świat staje się ich misją. Nie tylko świątynia. Nie tylko synagoga. Każda droga, wioska, dom, rozmowa. W języku greckim słowo ἀπόστολος (apostolos) znaczy „wysłannik”, „posłany”. A więc bycie apostołem to nie status – to kierunek. Apostoł to nie ktoś z tytułem. To ktoś w ruchu. W jednej z książek o Kościele w USA George Weigel opisał pewną scenę. Przy wjeździe na parking należący do jednej z protestanckich wspólnot – tuż pod logo marketu – umieszczono wielki napis: „Terytorium misyjne”. Chciano, aby każdy wyjeżdżający wiedział, że to cały świat jest takim terytorium. Bo to, co zaczyna się po opuszczeniu świątyni – to dopiero misja. Ten świat, w którym żyjesz. Twoje osiedle, tramwaj, biuro, szkoła, internet, sąsiedztwo. To wszystko – to miejsca głoszenia Ewangelii. Nie zawsze słowem. Czasem uśmiechem. Czasem decyzją. Czasem spokojem, przebaczeniem, cierpliwością. Jezus mówi do nas to samo, co wtedy do Dwunastu: „Idźcie. Nie musicie brać nic, prócz zaufania Mi”. To wystarczy.

Marcin Wrzos OMI

Bliskość z ludźmi – stali się tacy ja my

Prawie 200 lat po założeniu naszego zgromadzenia jeden z oblatów opowiada o swoich doświadczeniach:

Bardzo dobrze pamiętam, jak będąc młodym człowiekiem, na granicy z Meksykiem w Laredo w Teksasie, podziwiałem tych mężczyzn, którzy przybyli z daleka. Pochodzili z Belgii, Irlandii, Hiszpanii, Holandii, nawet misjonarze z Chicago byli postrzegani jako „obcokrajowcy”, bowiem przybyli z daleka. Byli zwykłymi ludźmi i stali się tacy jak my.

I chociaż w tamtych czasach nie mówiło się o „inkulturacji”, jak to ma miejsce obecnie, to bardzo dobrze dostosowali się do kultury meksykańskiego przygranicznego miasteczka. Nauczyli się naszego języka, jedli nasze „pikantne” meksykańskie potrawy, uczestniczyli w naszych państwowych i rodzinnych uroczystościach, bronili naszych praw człowieka, troszczyli się o naszą edukację oraz rozwój społeczny i gospodarczy. Stali się tacy jak my! (Gilberto Piñón Gaytán OMI, w: Oblatio 3 (2014) s.161).

Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI