Kalendarz liturgiczny na piątek 21 czerwca 2024 r.

piątek 21 czerwca 2024 r.

PIERWSZE CZYTANIE

2 Krl 11, 1-4. 9-18. 20a

Namaszczenie Joasza na króla

Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej

Kiedy Atalia, matka Ochozjasza, dowiedziała się, że jej syn umarł, wzięła się do wytępienia całego potomstwa królewskiego. Lecz Joszeba, córka króla Jorama, siostra Ochozjasza, zabrała Joasza, syna Ochozjasza, wyniósłszy go potajemnie spośród mordowanych synów królewskich, i przed wzrokiem Atalii ukryła go wraz z jego mamką w pokoju sypialnym, tak iż nie został zabity. Przebywał więc z nią sześć lat ukryty w świątyni Pańskiej, Atalia zaś panowała w kraju.

W siódmym roku Jojada polecił sprowadzić setników, Karyjczyków i straż przyboczną, przyprowadził ich do siebie w świątyni Pańskiej. Zawarł z nimi układ i kazał im złożyć przysięgę w świątyni Pańskiej, i pokazał im syna królewskiego.

Setnicy wykonali wszystko tak, jak im rozkazał kapłan Jojada. Każdy wziął swoich ludzi, zarówno tych, co podejmują służbę w szabat, jak i tych, co w szabat z niej schodzą, i przyszli do kapłana Jojady. Kapłan zaś wręczył setnikom włócznie i tarcze króla Dawida, które były w świątyni Pańskiej. Straż przyboczna ustawiła się wokół króla, każdy z bronią w ręku, od węgła południowego świątyni aż do północnego, przed ołtarzem i świątynią. Wówczas wyprowadził syna królewskiego, nałożył mu diadem i wręczył świadectwo; ustanowiono go królem i namaszczono. Wtedy klaskano w dłonie i wołano: «Niech żyje król!»

Słysząc wrzawę ludu, Atalia udała się do ludu, do świątyni Pańskiej. Spojrzała: a oto król stoi przy kolumnie – zgodnie ze zwyczajem, dowódcy i trąby dokoła króla, cała ludność kraju raduje się i dmie w trąby. Atalia więc rozdarła szaty i zawołała: «Spisek! Spisek!» Wtedy kapłan Jojada wydał rozkaz setnikom dowodzącym wojskiem, polecając im: «Wyprowadźcie ją ze świątyni poza szeregi, a gdyby ktoś za nią poszedł, niech zginie od miecza!» Mówił bowiem kapłan: «Nie powinna zginąć w świątyni Pańskiej». Pochwycono ją, a gdy weszła na drogę, którą wjeżdżają konie do pałacu, tam poniosła śmierć.

Jojada zawarł przymierze między Panem a królem i ludem, by byli ludem Pańskim, oraz między królem a ludem. Po czym cała ludność wyruszyła do świątyni Baala i zburzyła ją. Ołtarze jej i posągi potłuczono całkowicie, a Mattana, kapłana Baala, zabito przed ołtarzami. I postawił kapłan Jojada straż przed świątynią Pańską.

Cała ludność kraju radowała się, a miasto zażywało spokoju.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 132 (131), 11. 12. 13-14. 17-18 (R.: por. 13)

Refren: Pan wybrał Syjon na swoje mieszkanie.

Pan złożył Dawidowi niezłomną obietnicę, *
której nie odwoła:
«Zrodzone z ciebie potomstwo *
posadzę na twoim tronie.

Refren.

A jeśli twoi synowie zachowają moje przymierze *
i wskazania, których im udzielę,
także ich synowie *
zasiądą na tronie po wieczne czasy».

Refren.

Pan bowiem wybrał Syjon, *
tej siedziby zapragnął dla siebie.
«Oto miejsce mego odpoczynku na wieki, *
tu będę mieszkał, bo wybrałem je sobie».

Refren.

«Wzbudzę tam moc dla Dawida, *
przygotuję światło dla mego pomazańca.
Odzieję wstydem nieprzyjaciół jego, *
a nad nim zajaśnieje jego korona».

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Mt 5, 3

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni ubodzy w duchu,
albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Mt 6, 19-23

Gromadźcie sobie skarby w niebie

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje.

Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie rozświetlone. Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie w ciemności. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka to ciemność!»

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje. Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie rozświetlone. Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie w ciemności. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka to ciemność!»” (Mt 6,19-23). 

 

To ważne. Chodzi o priorytety. O nasze życiowe wybory i sposób funkcjonowania. One realnie pokazują, co dla nas jest najważniejsze. Posiadanie „skarbów na ziemi” – mówiąc językiem biblijnym – nie jest czymś złym, o ile skarby te nie zostały zdobyte niszczeniem siebie i innych. Są ludzie, którzy za wszelką cenę zabiegają o więcej i więcej: pieniędzy, władzy, sukcesu, seksu – kosztem rozpychania się i niszczenia innych. Otwórzmy oczy. To, co może się często wydawać, że da nam potęgę na ziemi – tak naprawdę przeminie. Nie zabierzemy tego ze sobą na drugą stronę życia. Bogu chodzi o inne skarby. Żyjmy Nim i Ewangelią. Także – w trakcie rozpoczynających się jutro wakacji. 

Marcin Wrzos OMI 

Katolicy rzymscy:

11. TYDZIEŃ ZWYKŁY
Wspomnienia: Świętego Alojzego Gonzagi, zakonnika (wspomnienie)

Prawosławni:

Dzień postny
Zakończenie święta Wniebowstąpienia Pańskiego
Jarosławskiej ikony Matki Bożej
Święci dnia:
Teodor Stratelates (319)
Efrem, patriarcha Antiochii (545)
Zozym z Fenicji (VI)
Teodor, biskup Suzdala (1023)
Bazyli, książę Jarosławski (1249)
Konstantyn, książę Jarosławski (1255-1257)

Luteranie:

Żydzi:

Muzułmanie:

Dzień Modlitwy
wiara.pl/KalendarzTrzechReligii

Charakter biskupstwa Eugeniusza de Mazenoda

Dzień wyboru prezydenta republiki. Poszedłem na glosowanie. Całe biuro powstało, aby przyjąć mój głos. Zbudował mnie ten akt szacunku dla godności, jaką zostałem przyobleczony (Dziennik, 10.12.1848, w: PO I, t. XXI).

Eugeniusz był przekonany, że biskup dzieli odpowiedzialność przekazaną apostołom przez Jezusa Chrystusa i otrzymał Ducha Świętego, aby stać się głównym pasterzem diecezji. W swoim dzienniku używa słowa charakter (w przeciwieństwie do stanowiska), co w teologicznym sensie oznacza człowieka przemienionego przez sakrament święceń i obdarzonego mocą sprawowania sakramentów.

W tym kontekście chciał, aby ludzie rozpoznawali biskupa, a nie osobę oraz funkcję i naturę roli, którą mu zlecono.

Wszyscy idźcie za biskupem, jak Jezus Chrystus za Ojcem, i za waszymi kapłanami, jak za apostołami. A diakonów poważajcie jak przykazania Boże. Niechaj nikt w sprawach dotyczących Kościoła nie robi niczego bez biskupa. Uważajcie za ważną tylko taką Eucharystię, która sprawowana jest pod przewodnictwem biskupa lub tego, komu on zleci. Gdzie pojawi się biskup, tam niech będzie wspólnota tak, jak tam, gdzie jest Chrystus Jezus, tam jest i Kościół powszechny (Św. Ignacy z Antiochii, List do Smyrneńczyków).

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI