Kalendarz liturgiczny na czwartek 27 czerwca 2024 r.

czwartek 27 czerwca 2024 r.

PIERWSZE CZYTANIE

2 Krl 24, 8-17

Pierwsze przesiedlenie Judejczyków do Babilonu

Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej

W chwili objęcia rządów Jojakin miał osiemnaście lat, a panował w Jerozolimie trzy miesiące. Matka jego miała na imię Nechuszta i była córką Elnatana z Jerozolimy. Czynił on to, co jest złe w oczach Pana, zupełnie jak jego ojciec.

W owym czasie słudzy Nabuchodonozora, króla babilońskiego, wyruszyli przeciw Jerozolimie i oblegli miasto. Nabuchodonozor, król babiloński, stanął pod miastem, podczas gdy słudzy jego oblegali je. Wtedy Jojakin, król judzki, wyszedł ku królowi babilońskiemu wraz ze swoją matką, swymi sługami, książętami i dworzanami. A król babiloński zabrał go w ósmym roku swego panowania.

Zabrał stamtąd również wszystkie skarby świątyni Pańskiej i skarby pałacu królewskiego. Połamał wszystkie przedmioty złote, które wykonał Salomon, król izraelski, dla świątyni Pańskiej – tak jak Pan przepowiedział. I uprowadził na wygnanie całą Jerozolimę, mianowicie wszystkich książąt i wszystkich dzielnych wojowników, dziesięć tysięcy wziętych do niewoli, oraz wszystkich kowali i ślusarzy. Pozostała jedynie najuboższa ludność kraju. Uprowadził też Jojakina do Babilonu. Także matkę króla, żony króla, jego dworzan i możnych kraju uprowadził z Jerozolimy do Babilonu. Wszystkich ludzi znacznych w liczbie siedmiu tysięcy, kowali i ślusarzy w liczbie tysiąca, wszystkich wojowników król babiloński uprowadził na wygnanie do Babilonu.

W jego zaś miejsce król babiloński ustanowił królem jego stryja, Mattaniasza, zmieniając jego imię na Sedecjasz.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 79 (78), 1b-2. 3-4. 5 i 8. 9 (R.: por. 9cd)

Refren: Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego.

Boże, poganie wtargnęli do Twego dziedzictwa, †
zbezcześcili Twój święty przybytek, *
Jeruzalem obrócili w ruiny.
Ciała sług Twoich wydali na pastwę ptaków z nieba, *
zwierzętom ziemskim ciała Twoich wiernych.

Refren.

Ich krew rozlali jak wodę wokół Jeruzalem *
i nie miał ich kto pogrzebać.
Przedmiotem wzgardy staliśmy się dla sąsiadów, *
igraszką i pośmiewiskiem dla otoczenia.

Refren.

Jak długo, Panie? †
Czy wiecznie będziesz się gniewał? *
A Twoja zapalczywość płonąć będzie jak ogień?
Nie pamiętaj nam win przodków naszych, †
niech szybko nas spotka Twoje zmiłowanie, *
gdyż bardzo jesteśmy słabi.

Refren.

Wspomóż nas, Boże, nasz Zbawco, *
dla chwały Twojego imienia;
Wyzwól nas i odpuść nam grzechy *
przez wzgląd na swoje imię.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

J 14, 23

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Mt 7, 21-29

Dom zbudowany na skale i dom zbudowany na piasku

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie każdy, kto mówi Mi: „Panie, Panie!”, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Wielu powie Mi w owym dniu: „Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia?” Wtedy oświadczę im: „Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości”.

Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony.

Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki».

Gdy Jezus dokończył tych mów, tłumy zdumiewały się Jego nauką. Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie tak jak ich uczeni w Piśmie.

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie każdy, kto mówi Mi: ‘Panie, Panie!’, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Wielu powie Mi w owym dniu: ‘Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia?’. Wtedy oświadczę im: ‘Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości’. Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony. Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki». Gdy Jezus dokończył tych mów, tłumy zdumiewały się Jego nauką. Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie tak jak ich uczeni w Piśmie” (Mt 7,21-29). 

 

Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy – jej ikona jest chyba najbardziej znana na świecie. Ewangeliczne słowa Mistrza z Nazaretu prowadzą do odpowiedzi na pytania o to, co jest moją skałą, na czym buduję życie, co daje mi bezpieczeństwo, spełnienie, zadowolenie. Pieniądz? Sukces? Władza? Seks z kolejną osobą? Układy? Wykształcenie? Zdrowie? Pewnie można by wymieniać i wymieniać. Nie chodzi o to, że te wszystkie wartości czy rzeczy są złe same w sobie – zależy to od sposobu korzystania z nich, chyba że są oczywistym grzechem lub są niemoralnie zdobywane. Chodzi tu bardziej o odkrycie tego, że tym, co jest skałą na zawsze, oparciem, które szybko nie zniknie – jak inne rzeczy – jest Bóg. Odkryła to Maryja, którą dziś szczególnie wspominamy. Czasem potrzeba nam długich lat życia, aby dojrzeć do zrozumienia faktu, że bez Boga nie ogarniemy. Bolesne wydarzenia: sypiące się plany czy powołanie, przeżycie przeciwności, toksyczni ludzie i toksyczne relacje, bankructwo w mniejszym bądź większym fragmencie życia, doświadczenie choroby i wiele innych rzeczy i wydarzeń – przyspieszają ten proces. Gdy przeżywamy taką noc swego życia, możemy prosić Ją o pomoc – jest Ona, jak głosi jej, tytuł naszą pomocą i wsparciem.

Marcin Wrzos OMI 

 

 

Katolicy rzymscy:

12. TYDZIEŃ ZWYKŁY
Wspomnienia: NMP Nieustającej Pomocy; Świętego Cyryla Aleksandryjskiego (bp dK)

Prawosławni:

Święci dnia:
Elizeusz (IX BC)
Metody, patriarcha Konstantynopola (847)
Mścisław, książę nowogrodzki (1180)
Metody, ihumen monasteru Piesznoszskiego (1392)
Elizeusz z Sum (XV-XVI)
Aleksandra (Mielgunowa) z Diwiejewa (1789)

Luteranie:

Żydzi:

Muzułmanie:


wiara.pl/KalendarzTrzechReligii

Bądźmy dumni, że należymy do takich apostołów Pana

Eugeniusz zaprasza wszystkich oblatów, aby zainspirowali się niezwykle osobistymi wyrzeczeniami, które pierwsi czterej członkowie ich rodziny zakonnej podjęli, aby udać się na zachód Ameryki Północnej, aby uczyć ludzi miłości Jezusa Chrystusa.

Przed chwilą otrzymałem list o. Ricarda. Jest datowany na sierpień, musiał pokonać jeszcze dwieście mil, aby dotrzeć na miejsce swego przeznaczenia. Nasi trzej misjonarze i kleryk katechista czują się dobrze, ale cóż za podróż niedawno odbyli. Niech nikt pośród nas już na nic więcej narzeka, skoro mamy postępową i tak wspaniałomyślną grupę, która przez tyle ofiar dokonuje podboju dla Jezusa Chrystusa, ale również jakie zasługi zdobywają w oczach Boga i Kościoła. Drodzy bracia, jakże oni są wspaniali! Módlmy się za nich i bądźmy dumni, że należymy do takich apostołów Pana (List do o Toussainta Dassy, 12.02.1848, w: PO I, t. X, nr 966).

W wizjonerskim dokumencie, jakim jest Przedmowa do Reguł, opisał ducha misjonarzy oblatów:

[…] oderwanymi od świata i rodziny, pełnymi zapału, gotowymi poświęcić całe swe mienie, zdolności, odpoczynek, osobę i życie z miłości do Jezusa Chrystusa, w służbie Kościołowi i dla uświęcenia bliźnich. Następnie pełni ufności w Bogu mogą wstąpić w szranki i walczyć, aż do ostatniego tchu, o większą chwałę Jego najświętszego i najczcigodniejszego Imienia.

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI