Kalendarz liturgiczny na środa 19 marca 2025 r.
PIERWSZE CZYTANIE
2 Sm 7,4-5a.12-14a.16
Mesjasz będzie potomkiem Dawida
Czytanie z Drugiej Księgi Samuela
Pan skierował do Natana następujące słowa: „Idź i powiedz mojemu słudze Dawidowi: To mówi Pan: «Kiedy wypełnią się twoje dni i spoczniesz obok swych przodków, wtedy wzbudzę po tobie potomka twojego, który wyjdzie z twoich wnętrzności, i utwierdzę jego królestwo. On zbuduje dom imieniu memu, a Ja utwierdzę tron jego królestwa na wieki. Ja będę mu ojcem, a on będzie Mi synem.
Przede Mną dom twój i twoje królestwo będzie trwać na wieki. Twój tron będzie utwierdzony na wieki»”.
Oto słowo Boże
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 89,2-3.4-5.27 i 29
Refren: Jego potomstwo będzie trwało wiecznie.
Będę na wieki śpiewał o łasce Pana,
moimi ustami Twą wierność będę głosił
przez wszystkie pokolenia.
Albowiem powiedziałeś:
„Na wieki ugruntowana jest łaska”,
utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.
„Zawarłem przymierze z moim wybrańcem,
przysiągłem mojemu słudze, Dawidowi:
Utrwalę twoje potomstwo na wieki
i tron twój umocnię na wszystkie pokolenia”.
„On będzie wołał do Mnie: «Tyś jest Ojcem moim,
moim Bogiem, Opoką mego zbawienia».
Na wieki zachowam dla niego łaskę
i trwałe z nim będzie moje przymierze”.
DRUGIE CZYTANIE
Rz 4,13.16-18.22
Wbrew nadziei uwierzył nadziei
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Nie od wypełnienia Prawa została uzależniona obietnica dana Abrahamowi i jego potomstwu, że będzie dziedzicem świata, ale od usprawiedliwienia z wiary.
I stąd to dziedzictwo zależy od wiary, by było z łaski i aby w ten sposób obietnica pozostała niewzruszona dla całego potomstwa, nie tylko dla potomstwa opierającego się na Prawie, ale i dla tego, które ma wiarę Abrahama. On to jest ojcem nas wszystkich, jak jest napisane: „Uczyniłem cię ojcem wielu narodów” przed obliczem Boga. Jemu on uwierzył jako Temu, który ożywia umarłych, i to, co nie istnieje, powołuje do istnienia.
On to wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się ojcem wielu narodów zgodnie z tym, co było powiedziane: „takie będzie twoje potomstwo”.
Dlatego też poczytano mu to za sprawiedliwość.
Oto słowo Boże
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Por. Ps 84,5
Chwała Tobie Królu wieków
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie,
będą Ciebie wychwalali na wieki.
Chwała Tobie Królu wieków
EWANGELIA
Mt 1,16.18-21.24a
Józef poznaje tajemnicę Wcielenia
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Jakub był ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem.
Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego.
Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem prawym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie.
Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: „Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów”.
Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański.
Oto słowo Pańskie.
albo:
EWANGELIA
Łk 2,41-51a
Maryja i Józef znajdują Jezusa w świątyni
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy Jezus miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych.
Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.
Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: „Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie”.
Lecz On im odpowiedział: „Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?” Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.
Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany.
Oto słowo Pańskie.
Z Ewangelii na dziś: „Jakub był ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem. Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem prawym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów». Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański” (Mt 1,16.18-21.24a).
Uroczystość św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny – swoisty „oddech” w czasie Wielkiego Postu. Przyznam, że lubię wracać do tej Ewangelii. Józef decyduje się w niej, aby nie oddalać Maryi ze swego domu. Odpowiada pozytywnie na słowa anioła: „Nie bój się wziąć do siebie Maryi”. To ważny moment w życiu jego wiary, kiedy przez swoje fiat i on decyduje się realizować wolę Boga. Ta Ewangelia jest zachętą, aby uczyć się od św. Józefa postawy miłosierdzia, troskliwości, służby. Jak napisał papież Franciszek w liście wprowadzającym rok św. Józefa (Patris corde, 8 grudnia 2020 r.): „umiał kochać w sposób niezwykle wolny”, „usuwał się”, aby postawić w centrum życia nie siebie samego, ale Jezusa i Maryję. Jego szczęście wynikało z „daru z siebie”.
Marcin Wrzos OMI
Katolicy rzymscy:
Prawosławni:
Liturgia Uprzednio Uświęconych Darów
Odnalezienie przez cesarzową Helenę w 326 roku Krzyża Świętego
Częstochowskiej ikony Matki Bożej
Świętych 42 męczenników z Amorei (ok. 845)
Święci dnia:
Konon z Ikonium, starszy (270-275)
Arkadiusz z Cypru (ok. 361)
Helena, cesarzowa (327)
Luteranie:
Żydzi:
Muzułmanie:
Źródło: wiara.pl/Kalendarz Trzech Religii
Reguła braci i sióstr oblackiej rodziny
Przygotowując się do dwusetnej rocznicy papieskiej aprobaty naszej Reguły i oficjalnego uznania naszego charyzmatu, dołącz do św. Eugeniusza (i do mnie), aby poświęcić trochę czasu na zgłębienie Reguły i jej treści.
„Święty Eugeniusz przemawia do nas” poprzez Regułę, dlatego zapraszamy go, aby dołączył do nas – pielgrzymów komunii w nadziei.
Nasze obecne Konstytucje i Reguły rozpoczynają się od przedmowy. Mamy świadomość, że oblackim charyzmatem żyje wielu ludzi, dlatego możemy dostosować jego język (ale nie charyzmat) do naszego własnego sposobu życia.
Pan nasz Jezus Chrystus, gdy nadeszła pełnia czasu, został posłany przez Ojca i napełniony Duchem Świętym, „aby ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; aby uciśnionych odsyłał wolnymi, aby obwoływał rok łaski od Pana” (Łk 4,18-19). On wezwał uczniów do udziału w swojej misji i od tej pory nieustannie wzywa ludzi w swoim Kościele, aby szli za Nim.
Takie wezwanie usłyszał św. Eugeniusz de Mazenod. Pałając miłością do Chrystusa i Jego Kościoła, był wstrząśnięty stanem opuszczenia Ludu Bożego. Chciał zostać „sługą i kapłanem ubogich” i oddać im całe życie.
Wobec bezmiaru zadania zebrał wokół siebie kilku kapłanów ożywionych tą samą płomienną żarliwością względem najbardziej opuszczonych. Porwał ich za sobą, aby „żyć razem jak bracia” i „naśladować cnoty i przykład naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa, oddając się przede wszystkim głoszeniu Słowa Bożego ubogim”. Następnie zapalił ich, aby bez reszty poświęcili się pracy misjonarskiej, wiążąc się ślubami zakonnymi. Nieco później przyjął także do swej rodziny braci jako prawdziwych synów. Takie były początki Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Najświętszej i Niepokalanej Panny Maryi (Wprowadzenie).
Każdy z nas jest prawdziwym synem i córką rodziny Eugeniusza. Poświęćmy czas na refleksję nad tymi słowami i pozwólmy, aby one przemieniały nasze codzienne życie…
Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI