Kalendarz liturgiczny na czwartek 27 marca 2025 r.

czwartek 27 marca 2025 r.

PIERWSZE CZYTANIE

Jr 7, 23-28

Niewierność wybranego ludu

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza

Tak mówi Pan:
«Dałem im przykazanie: „Słuchajcie głosu mojego, a będę wam Bogiem, wy zaś będziecie Mi narodem. Chodźcie każdą drogą, którą wam rozkażę, aby się wam dobrze wiodło”.

Ale nie usłuchali ani nie chcieli słuchać i poszli za zatwardziałością swych przewrotnych serc; obrócili się plecami, a nie twarzą.

Od dnia, kiedy przodkowie wasi wyszli z ziemi egipskiej, do dnia dzisiejszego posyłałem do was wszystkie moje sługi, proroków, każdego dnia, bezustannie, lecz nie usłuchali Mnie ani nie nadstawiali uszu.

Uczynili twardym swój kark, stali się gorsi niż ich przodkowie. Oznajmisz im wszystkie te słowa, ale cię nie usłuchają; będziesz wołał do nich, lecz nie dadzą ci odpowiedzi.

I powiesz im: „To jest naród, który nie usłuchał głosu Pana, swego Boga, i nie przyjął pouczenia. Przepadła wierność, znikła z ich ust”».

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 95 (94), 1-2. 6-7c. 7d-9 (R.: por. 7d-8a)

Refren: Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie.

Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, *
wznośmy okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia.
Stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem, *
z weselem śpiewajmy Mu pieśni.

Refren.

Przyjdźcie, uwielbiajmy Go padając na twarze, *
klęknijmy przed Panem, który nas stworzył.
Albowiem On jest naszym Bogiem, *
a my ludem Jego pastwiska i owcami w Jego ręku.

Refren.

Obyście dzisiaj usłyszeli głos Jego: †
«Niech nie twardnieją wasze serca jak w Meriba, *
jak na pustyni w dniu Massa,
gdzie Mnie kusili wasi ojcowie, *
doświadczali Mnie, choć widzieli moje dzieła».

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Jl 2, 13bc

Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.

Nawróćcie się do Boga waszego,
On bowiem jest łaskawy i miłosierny.

Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.

EWANGELIA

Łk 11, 14-23

Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus wyrzucał złego ducha z człowieka, który był niemy. A gdy zły duch wyszedł, niemy zaczął mówić i tłumy były zdumione. Lecz niektórzy z nich rzekli: «Mocą Belzebuba, władcy złych duchów, wyrzuca złe duchy». Inni zaś, chcąc Go wystawić na próbę, domagali się od Niego znaku z nieba.

On jednak, znając ich myśli, rzekł do nich: «Każde królestwo wewnętrznie skłócone pustoszeje i dom na dom się wali. Jeśli więc i Szatan z sobą jest skłócony, jakże się ostoi jego królestwo? Mówicie bowiem, że Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy. Lecz jeśli Ja mocą Belzebuba wyrzucam złe duchy, to czyją mocą wyrzucają je wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami. A jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło już do was królestwo Boże.

Gdy mocarz uzbrojony strzeże swego dworu, bezpieczne jest jego mienie. Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i pokona go, to zabierze całą broń jego, na której polegał,i rozda jego łupy.

Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, ten rozprasza».

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Jezus wyrzucał złego ducha z człowieka, który był niemy. A gdy zły duch wyszedł, niemy zaczął mówić i tłumy były zdumione. Lecz niektórzy z nich rzekli: «Mocą Belzebuba, władcy złych duchów, wyrzuca złe duchy». Inni zaś, chcąc Go wystawić na próbę, domagali się od Niego znaku z nieba. On jednak, znając ich myśli, rzekł do nich: «Każde królestwo wewnętrznie skłócone pustoszeje i dom na dom się wali. Jeśli więc i Szatan z sobą jest skłócony, jakże się ostoi jego królestwo? Mówicie bowiem, że Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy. Lecz jeśli Ja mocą Belzebuba wyrzucam złe duchy, to czyją mocą wyrzucają je wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami. A jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło już do was królestwo Boże. Gdy mocarz uzbrojony strzeże swego dworu, bezpieczne jest jego mienie. Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i pokona go, to zabierze całą broń jego, na której polegał, i rozda jego łupy. Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, ten rozprasza»” (Łk 11,14-23). 

 

Jezus wyrzuca złego ducha, uzdrawiając w ten sposób człowieka, który był niemy, pokazując kolejny raz troskę Mistrza z Nazaretu o ludzi, którzy doświadczają różnorodnych bied. W Ewangelii jest zawarta kolejna wielkopostna wskazówka, której realizacja jest bardzo dziś potrzebna: troska o jedność wśród nas, także w Kościele. To ważny znak w rozbitym świecie. Jedną z widzialnych cech Kościoła powinno być wprowadzanie jedności i pokoju. Zacznijmy te działania od siebie i świata wokół. Świat bliższy i daleki wydaje się mocno podzielony. Wystarczy śledzić media, zobaczyć to, co dzieje się w kraju czy za naszą wschodnią granicą lub w Ziemi Świętej. Tego nam trzeba: mniej kłótni, wojen, wojenek, a więcej pokoju, harmonii i miłości, oddawania pola innym, jedności w różnorodności. Czasem pokoju uzyskanego kosztem własnego zdania (które zazwyczaj uważamy za najważniejsze i najmądrzejsze), wygody, zauważenia. Dziś trzeba, aby nas – chrześcijan – i po tym rozpoznawano. 

Marcin Wrzos OMI 

Katolicy rzymscy:

3. tydzień Wielkiego Postu
Wspomnienia: Świętego Ruperta z Salzburga (bp)

Prawosławni:

Dzień postny
Święci dnia:
Benedykt z Nursji (543)
Teognost, metropolita Kijowa i całej Rusi (1353)
Rościsław, książę (1167)
Euschimon Wyznawca (IX)

Luteranie:

Żydzi:

Muzułmanie:

Ramadan

__________
Źródło: wiara.pl/KalendarzTrzechReligii

Pozwolić, aby w nas żył (K2)

Oblaci, „przeznaczeni do głoszenia Ewangelii Bożej” (Rz 1,1), idąc za Jezusem Chrystusem porzucają wszystko. Aby być Jego współpracownikami powinni głębiej Go poznać, z Nim się utożsamić, pozwolić Mu, aby w nich żył. Usiłując odtworzyć Go w swoim życiu (K 2).

Eugeniusz nazwał nas współpracownikami Jezusa Chrystusa i prosił:

Niech Ojciec zwraca uwagę na poznanie Jezusa Chrystusa i umiłowanie Go. Niech często Ojciec mówi o tym boskim Zbawicielu i tym wszystkim, czego dokonał dla zbawienia ludzi. Niech Ojciec pomoże im powziąć postanowienie, aby nigdy nie uprzedzić dnia bez modlitwy (List do o Jeana Viala, 17.01.1849, w: PO I, t. IV, nr 4).

W katechizmie, z którego uczyliśmy się jako dzieci, było pytanie: „Po co Bóg mnie stworzył?”. Odpowiedź brzmiała: „Abym Go poznał, kochał Go i służył Mu”. Nasza reguła wyraża tę samą myśl w dynamiczny sposób: głębiej Go poznać, co w znaczeniu biblijnym oznacza nawiązać relację komunii z Jezusem; utożsamić się z Nim, czyli uważać, że jesteśmy związani z osobą i misją Jezusa, że chcemy naśladować Jego styl życia; że chcemy pozwolić, aby w nas żył – te słowa nawiązują do Ewangelii według świętego Mateusza: „Ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do skończenia świata” (Mt 28,20) – Jezus żyje w nas, a my jesteśmy Jego narzędziami.

Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś (J 17,20-23).

Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI