Kalendarz liturgiczny na czwartek 17 lipca 2025 r.

czwartek 17 lipca 2025 r.

PIERWSZE CZYTANIE

Wj 3, 13-20

Bóg objawia swoje imię

Czytanie z Księgi Wyjścia

Mojżesz rzekł Bogu: «Oto pójdę do Izraelitów i powiem im: Bóg ojców naszych posłał mnie do was. Lecz gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego imię, cóż im mam powiedzieć?» Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «Jestem, który jestem». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: Jestem posłał mnie do was».

Mówił dalej Bóg do Mojżesza: «Tak powiesz Izraelitom: Pan, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest imię moje na wieki i to jest moje zawołanie na najdalsze pokolenia.

Idź, a gdy zbierzesz starszych Izraela, powiesz im: Objawił mi się Pan, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba i powiedział: Zająłem się w pełni wami i tym, co wam uczyniono w Egipcie. Postanowiłem więc wywieść was z ucisku w Egipcie i zaprowadzić do ziemi Kananejczyka, Chittyty, Amoryty, Peryzzyty, Chiwwity i Jebusyty, do ziemi opływającej w mleko i miód. Oni twych słów usłuchają. I pójdziesz razem ze starszymi Izraela do króla egipskiego, i powiecie mu: Pan, Bóg Hebrajczyków, nam się objawił. Pozwól nam odbyć drogę trzech dni przez pustynię, abyśmy złożyli ofiary Panu, Bogu naszemu.

Ja zaś wiem, że król egipski nie pozwoli wam wyruszyć, chyba że zmuszony siłą. Wyciągnę przeto rękę i uderzę Egipt różnymi cudami, jakich tam dokonam, a wypuści was».

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY

Ps 105 (104), 1 i 5. 8-9. 24-25. 26-27 (R.: por. 8a)

Refren: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu.
albo: Alleluja.

Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia, *
głoście Jego dzieła wśród narodów.
Pamiętajcie o cudach, które On uczynił, *
o Jego znakach, o wyrokach ust Jego.

Refren.

Na wieki pamięta o swoim przymierzu, *
obietnicy danej tysiącu pokoleń,
o przymierzu, które zawarł z Abrahamem, *
przysiędze danej Izaakowi.

Refren.

Bóg swój naród bardzo rozmnożył, *
uczynił go mocniejszym od jego wrogów.
Ich serce odmienił, by znienawidzili lud Jego *
i wobec sług Jego postępowali zdradziecko.

Refren.

Posłał wtedy sługę swego, Mojżesza, *
i Aarona, wybranego przez siebie.
Okazali wśród nich Jego znaki *
i cuda w krainie Chamitów.

Refren.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Mt 11, 28

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście,
a Ja was pokrzepię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Mt 11, 28-30

Jezus cichy i pokornego serca

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus przemówił tymi słowami:

«Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie».

Oto słowo Pańskie.

Z Ewangelii na dziś: „Jezus przemówił tymi słowami: «Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie»” (Mt 11,28-30).

 

Zastanawiam się, w trudnych chwilach… do kogo czy Kogo przychodzę najpierw? Czy od razu do Boga – czy może najpierw do znajomych, rodziny, układów, konta bankowego, własnej zaradności? Człowiek tak łatwo daje się przekonać, że da radę sam – doświadczam tego co jakiś czas. Że wszystko można ogarnąć rozumem, siłą, sprytem, znajomościami. Aż przychodzi moment, który przerasta. Choroba. Trudne sprawy. Samotność. Relacje, które ranią. Tego nie da się naprawić „na własną rękę”. I wtedy – często dopiero wtedy – pojawia się zwrot ku Bogu. Jezus dziś mówi: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście”. Ale nie dopiero wtedy, gdy już wszystko się zawaliło. On chce być pierwszym, nie ostatnim, do którego się zwracam, zwracamy. Może warto dziś po prostu przyjść. Z tym, co trudne – i z tym, co zwyczajne. Po czułość. Po odpoczynek – w końcu wakacje. Po Miłość.

Marcin Wrzos OMI

Katolicy rzymscy:

15. tydzień zwykły
Wspomnienia: Świętego Aleksego

Prawosławni:

Święci dnia:
Andrzej, arcybiskup Krety (712-726)
Anastazja (1918)
Maria (1918)
Tatiana (1918)
Aleksy (1918)
Aleksandra, caryca (1918)
Mikołaj, car (1918)
Andrzej Rublow, ikonograf (XV)
Eutymiusz Suzdalski (1507)

Luteranie:

Żydzi:

Muzułmanie:

Źródło: wiara.pl, Kalendarz Trzech Religii

Miłość do Kościoła motywuje nas, abyśmy naszą posługę pełnili w jedności z biskupami

Z miłości do Kościoła oblaci wykonują swą misję w jedności z pasterzami, których Pan postawił na czele swego Ludu. Z wiarą oświeconą przyjmują lojalnie nauczanie i orientację następców św. Piotra i apostołów (K 6).

Pisząc do biskupa Quebecu, Eugeniusz zamieścił jedno zdanie na ten temat:

Są oni istotnie ludźmi biskupów. W tym celu ich założyłem i dzięki Bogu wszyscy przejęli się tym duchem właściwym ich Instytutowi (List do biskupa z Quebecu, 10.08.1843, w: PO I, t. I, nr 22).

Wyrażenie są ludźmi biskupów było niekiedy nadużywane. Nie oznacza ono, że kapłani oblaci powinni być traktowani przez lokalnego biskupa jak księża diecezjalni. Druga część wypowiedzi Eugeniusza daje klucz do zrozumienia tego stwierdzenia: wszyscy przejęli się tym duchem właściwym ich Instytutowi. Oblaci mają specyficzny charyzmat i ducha, które wnoszą do lokalnej diecezji i którymi kierują się w swojej posłudze. Kilka razy Eugeniusz wycofał oblatów z jakiegoś miejsca lub odrzucił zaproszenie do podjęcia posługi, ponieważ brakowało tego specyficznego aspektu, aby byli misjonarzami-kaznodziejami żyjącymi we wspólnocie apostolskiej, posługującymi ubogim o wielu twarzach.

Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI