Kard. Dziwisz: myślimy o Lwowie, solidaryzujemy się z tymi, którzy tam cierpią

Módlmy się tutaj za Lwów, nasze bratnie miasto. Solidaryzujemy się z tymi, którzy tam cierpią i walczą – mówił w Sanktuarium Pasyjno – Maryjnym w Kalwarii Zebrzydowskiej kard. Stanisław Dziwisz. W kaplicy Cudownego Obrazu metropolita krakowski senior sprawował Mszę św. w 4. rocznicę śmierci kard. Mariana Jaworskiego. Modlił się też o pokój dla Lwowa i całej Ukrainy.

W 4. rocznicę śmierci kard. Mariana Jaworskiego kard. Stanisław Dziwisz przewodniczył Mszy św. w jego intencji w kaplicy Cudownego Obrazu w Sanktuarium Pasyjno – Maryjnym w Kalwarii Zebrzydowskiej. To tam spoczywa „kardynał Kalwaryjski”, metropolita lwowski i pierwszy rektor Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (przyp. red. dziś Uniwersytet Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie).

Lwów po ostatnim rosyjskim ataku, fot. PAP/EPA/MYKOLA TYS

Przy tej okazji metropolita krakowski senior modlił się w intencji Lwowa, który ucierpiał w wyniku zmasowanego nocnego ataku rakietowego, przeprowadzonego przez rosyjskie wojska. – Dzisiaj myślimy o Lwowie. Mieście bardzo ważnym w historii Polski i Europy, które zostało zbombardowane. Są zabici i ranni. Módlmy się tutaj za nasze bratnie miasto, za naszych bliźnich. Wspominamy dzisiaj kard. Mariana, a poprzez niego Lwów. Solidaryzujemy się z tymi, którzy tam cierpią i walczą – mówił na początku Mszy św.

Kard. Dziwisz przypomniał, że to właśnie w Kalwarii Zebrzydowskiej po wyrzuceniu przez bolszewików w 1945 r. schronienie znalazło lwowskie seminarium. Wśród alumnów był młody Marian Jaworski.

Tak narodziła się jego więź z kalwaryjskim sanktuarium i Matką Bożą. 25 czerwca 1950 r. w tamtejszej bazylice przyjął święcenia kapłańskie z rąk abp. Eugeniusza Baziaka.

Później, do ostatnich dni często odwiedzał polską Jerozolimę. Czego dowodem są, chociażby liczne wota, m.in. pierścień biskupi czy krzyż pektoralny. – Wszystko, co najważniejsze otrzymałem przez Matkę Bożą Kalwaryjską, przez ręce ojców bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej, przez ręce Księdza Arcybiskupa Baziaka, dlatego przyjechałem tutaj, ażeby serdecznie podziękować, bo „kto składa ofiarę dziękczynną, ten cześć mi oddaje” – mówił w 70. rocznicę swoich święceń kapłańskich kardynał, sprawując Eucharystię w kalwaryjskim sanktuarium.

11 września 2020 r. spoczął w krypcie kaplicy Cudownego Obrazu Najświętszej Maryi Panny Kalwaryjskiej. Na poświęconej przez abp. Marka Jędraszewskiego w maju 2021 r. płycie, oprócz biskupiego herbu i dat życia widnieje prosta inskrypcja zgodna z wolą Zmarłego „+Marian kard. Jaworski – metropolita lwowski – »kardynał Kalwaryjski«.

W 4. rocznicę jego śmierci kard. Stanisław Dziwisz wspominał też postać innego kalwaryjskiego pielgrzyma, a przy tym przyjaciela kard. Jaworskiego – św. Jana Pawła II. – Lwów był bardzo bliski jego sercu. Koronował tam obraz Matki Bożej Lwowskiej. Poprzez niego prosimy dzisiaj przede wszystkim o pokój – podkreślał kardynał.

Eucharystię koncelebrowali biskup senior diecezji charkowsko – zaporoskiej, bp Marian Buczek i bp Ryszard Kasyna, biskup pelpliński.

Lwów po ostatnim rosyjskim ataku, fot. PAP/EPA/NATIONAL POLICE OF UKRAINE

Kard. Marian Jaworski urodził się 21 sierpnia 1926 r. we Lwowie i tam rozpoczynał swoją drogę do kapłaństwa. Święcenia przyjął w roku 1950 z rąk arcybiskupa lwowskiego Eugeniusza Baziaka. Studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie.

Przez wiele lat oddawał się pracy naukowo-dydaktycznej, pełniąc obowiązki profesora seminariów duchownych w Krakowie, sekretarza Rady Naukowej Episkopatu Polski, dziekana Wydziału Teologicznego w Krakowie. Po przekształceniu w 1981 r. Wydziału Teologicznego w Papieską Akademię Teologiczną był wykładowcą i jej pierwszym rektorem w latach 1982-1988.

W 1984 r. Jan Paweł II mianował go biskupem i administratorem apostolskim polskiej części Archidiecezji Lwowskiej z siedzibą w Lubaczowie. Sakrę biskupią przyjął z rąk kard. Franciszka Macharskiego. W 1991 r. został metropolitą lwowskim, a rok później wybrano go przewodniczącym Konferencji Episkopatu Rzymskokatolickiego Ukrainy. W latach 1996-98 był także administratorem apostolskim Diecezji Łuckiej.

W 1998 r. Jan Paweł II mianował abp. Mariana Jaworskiego kardynałem in pectore, a trzy lata później ogłosił jego nominację. Kardynał szczególną troską otaczał utworzone we Lwowie seminarium duchowne, sprawę powołań kapłańskich, remonty i budowę kościołów.

Kard. Marian Jaworski przyjaźnił się z Ojcem Świętym Janem Pawłem II, który przy wielu okazjach wyrażał swoje uznanie dla Księdza Kardynała za jego pracę kapłańską i profesorską oraz olbrzymi wkład w rozwój nauki katolickiej. Jako bliski przyjaciel papieża Polaka, kard. Jaworski udzielił mu również przed śmiercią sakramentu namaszczenia chorych.

Postanowieniem z dnia 19 stycznia 2017 r. „w uznaniu znamienitych zasług dla odbudowy życia religijnego na Kresach Wschodnich oraz pogłębiania dialogu ekumenicznego, za osiągnięcia naukowe w dziedzinie filozofii i teologii” prezydent RP Andrzej Duda odznaczył kard. Mariana Jaworskiego Orderem Orła Białego.

Kardynał był doktorem honoris causa m.in. Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Od 2006 r. jest honorowym obywatelem Krakowa, gdzie mieszkał od przejścia na emeryturę w 2008 r.