Katolicki hydraulik i inni święci usługodawcy [FELIETON]

Na katolickich grupach w mediach społecznościowych można znaleźć różne pytania – od duchowych po praktyczne. Ale prośba o „katolickiego fachowca” skłania do zastanowienia: czy wzywając hydraulika, musimy wiedzieć, jakie ma wyznanie?

Należę na Facebooku do kilku grup katolickich o różnej tematyce. Niektóre z nich są nieco bardziej lifestyle’owe i w umieszczanych na nich postać poruszane są różne problemy, dylematy oraz prośby o jakieś wskazówki lub pomoc. I o ile wiele z nich potrafię zrozumieć i zupełnie się im nie dziwię, to zastanawia mnie nieustannie, dlaczego jeśli ktoś poszukuje hydraulika i prosi o kontakt do jakiegoś dobrego fachowca, to nawet w takim przypadku zaznacza, że chce, aby był on katolicki. Co tak naprawdę to oznacza? I dlaczego wiara podczas naprawiania usterki hydraulicznej jest ważna?

>>> Życie nie musi być pełne spektakularnych osiągnięć, by było szczęśliwe [ROZMOWA]

Ewangelia w pracy

Tak się zastanawiam nad odpowiedzią na te dwa pytania i trudno mi ją znaleźć. Właściwie jedyne, co przychodzi mi na myśl, to wspólne tematy do rozmów. I nic więcej. Naprawdę. Bo czym może się różnić katolicki hydraulik od hydraulika niewierzącego albo hydraulika, który jest zielonoświątkowcem? Umiejętności nie zależą od wiary. I – co więcej – ocenianie kogoś przez pryzmat tego, w co wierzy albo uważanie go za „gorszego”, jeśli nie jest katolikiem też nie jest dobre. A tym bardziej katolickie!

Z byciem katolikiem może się jednak kojarzyć bycie uczciwym, solidnym, nie przeklinającym czy też takim, który nie oszuka wyceniając usługę. Katolicki fachowiec może żyć Ewangelią w pracy i być cichym świadkiem Chrystusa. Ale sama znam katolików, których zachowanie zdecydowanie mija się ze wspomnianymi cechami. I pracowitych ateistów, którzy nie przeklinają. Może zatem bardziej odpowiednie byłoby poproszenie o kontakt do „uczciwego hydraulika”? Wiara nie zawsze jest gwarancją uczciwości. Takie założenie, choć czasem wynika z dobrych intencji, może być nieco krzywdzące. Tym bardziej, że misją chrześcijanina jest wychodzenie do świata, a nie izolowanie się od niego.

>>> Kapelan wojskowy: w naszym duszpasterstwie serce się rozszerza [ROZMOWA]

Znaleźć „swoich”

Kolejne pytanie, które nasuwa mi się podczas zgłębiania tego tematu wiąże się z tym, czy poszukiwanie „swoich” wynika z jakiejś potrzeby bezpieczeństwa czy też z lęku przed innymi. Proszenie o polecenie katolickiego hydraulika, grafika, piekarza może być trochę wykluczające. Mi naprawdę jest obojętne, czy w restauracji podchodzi do mnie kelner, który co niedzielę jest w Kościele, kelner, który się nawraca a może kelner, który w tym momencie jest dość daleko od Boga. Tak samo mam z każdym innym zawodem.

Bo może zamiast szukać „katolickich usług”, powinniśmy modlić się o to, by nasza wiara była obecna w każdej naszej relacji – niezależnie z kim ją nawiążemy. I dobrze jeszcze zadać sobie pytanie, czy naprawdę ufam Bogu, skoro chcę mieć wpływ nawet na to, kto przykręci mi zawór pod zlewem.

Zobacz także