Katowice: XXII Rajd Misyjny

W sobotę 14 czerwca odbył się XXII Rajd Misyjny – „spotkanie w drodze”, organizowany przez Wydział ds. Misji archidiecezji katowickiej. W wydarzeniu, skierowanym do dzieci, młodzieży i dorosłych zaangażowanych w animację misyjną, wzięło udział również nasze oblackie kółko misyjne.

Misyjne pielgrzymowanie rozpoczęło się w Wiśle Głębce Mszą Świętą w kościele Znalezienia Krzyża Świętego. Liturgii przewodniczyli ks. Grzegorz Wita – dyrektor Papieskich Dzieł Misyjnych archidiecezji oraz ks. Piotr Kołcz – misjonarz z Zambii.

Po Eucharystii uczestnicy wyruszyli na Stożek Wielki (978 m n.p.m.). W drodze towarzyszył im ks. Piotr, który dzielił się doświadczeniem swojej misyjnej posługi w parafii Likumbi. Odpowiadał na liczne pytania, opowiadał o codzienności swoich parafian i wyzwaniach duszpasterskich na afrykańskiej ziemi.

Po dotarciu na szczyt był czas na odpoczynek, podziwianie widoków i braterskie rozmowy w duchu misyjnej solidarności. Dla członków oblackiego kółka misyjnego był to dzień pełen inspiracji, radości i wdzięczności – zarówno za piękno przyrody, jak i wspólnotę Kościoła, która przekracza granice kontynentów.

Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej przybyli do Katowic prawdopodobnie na początku 1934 r., a osiedlili się przy konwencie bonifratrów w Katowicach-Bogucicach, aby głosić rekolekcje i misje parafialne w języku polskim i niemieckim. Rozpoczęli budowę klasztoru i kaplicy na Koszutce, które zostały poświęcone w 1937 r. W latach wojennych dom w Katowicach został przyłączony do Niemieckiej Prowincji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej oraz erygowano w 1940 r. samodzielną parafię pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, co miało uchronić klasztor i kościół od grabieży przez okupantów niemieckich. Niestety, nie udało się to w całości, gdyż SS-mani przejęli większość pomieszczeń klasztornych i zdjęli krzyż żelbetonowy z elewacji. Wówczas proboszcz wraz z parafianami ustawili go przed kościołem, obsadzając kwiatami. W 1945 r. powrócili polscy oblaci, przystępując do odbudowy. Od roku 1954, po otrzymaniu zgody władz, rozbudowano znacznie kościół parafialny. Mieszkający tu oblaci są zaangażowani w duszpasterstwo parafialne i rekolekcyjne, a także sprawują posługę w stałym konfesjonale, są kapelanami sióstr zakonnych oraz szpitala bonifratrów, a także są zaangażowani w duszpasterstwo specjalistyczne osób głuchych i zmagających się z uzależnieniami. Aktualnym przełożonym domu jest o. Franciszek Bok OMI.

Zobacz także