Komentarz do Ewangelii, 11 lipca 2021

Z Ewangelii na dziś: „Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi i przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. »Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien!« I mówił do nich: »Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakimś miejscu was nie przyjmą i nie będą was słuchać, wychodząc stamtąd, strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich!«” (Mk 6, 7-11). 

Zaledwie trzy dni temu czytaliśmy o tym samym wydarzeniu, tylko w przekazie św. Mateusza. Apostołowie, czyli z greki posłani uczniowie, po raz pierwszy idą dzielić się wiarą. Ten fragment jest pytaniem o to, kto lub co w życiu jest najważniejsze. Idą bez ubrań na zmianę, bez pieniędzy, jedzenia, ze świadomością, że będą musieli zmagać się z wiarą w to, że to On jest dla nich jedynym bogactwem i oparciem. Wracają szczęśliwi. Zadajmy sobie pytanie, czy On jest dla nas pierwszy, jest naszym bogactwem, oparciem i czy nasz sposób życia jest tego wyrazem? Chciałbym. Ale „idzie” to bardzo opornie.

Zobacz także