Komentarz do Ewangelii, 13 września 2020

Z Ewangelii na dziś: „Wtedy pan jego, wezwawszy go, rzekł mu: »Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?« I uniósłszy się gniewem, pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu nie odda całego długu. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu” (Mt 18, 32-35). 

 

Albert Camus w „Upadku” zawarł scenę spowiedzi fikcyjnego bohatera. Tak zapisał: „Bóg nie jest niezbędny, żeby stworzyć winę ani żeby karać. Wystarczą nasi bliźni wspomagani przez nas samych”. Zakończył stwierdzeniem, że mógłby zrozumieć, pokochać Boga, ale Tego, który przebacza, broni, jest bliski. Nasz Bóg jest właśnie taki. Nie jest jak ludzie, którzy nie przebaczają i pamiętają. Jest miłosierny. Uczmy się tego od Niego.

Zobacz także