Komentarz do Ewangelii, 14 czerwca 2025

Z Ewangelii na dziś: „Jezus powiedział do swoich uczniów: «Słyszeliście, że powiedziano przodkom: ‘Nie będziesz fałszywie przysięgał, lecz dotrzymasz Panu swej przysięgi’. A Ja wam powiadam: Wcale nie przysięgajcie – ani na niebo, bo jest tronem Boga; ani na ziemię, bo jest podnóżkiem stóp Jego; ani na Jerozolimę, bo jest miastem wielkiego Króla. Ani na swoją głowę nie przysięgaj, bo nawet jednego włosa nie możesz uczynić białym albo czarnym. Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi»” (Mt 5,33-37). 

To trudne – naprawdę trudne – żyć chrześcijaństwem na serio. Często mnie to przerasta. Gdy pozwalasz Bogu przemieniać swoje życie, starasz się kochać, żyć według Dekalogu i Ewangelii, prędzej czy później staniesz przed pytaniem: czy jasno opowiem się po stronie Boga, gdy będą wymagać tego okoliczności, najbliżsi? Czasem to będą decyzje trudne, tu tylko przykłady dotyczące pro life. Czy jestem za życiem – także wtedy, gdy chodzi o najbardziej bezbronnych? Czy popieram używanie środków wczesnoporonnych – czy też mam odwagę się temu przeciwstawić? Czy jestem za życiem i dbam o uchodźców, osoby starsze, samotne, chore? Czy moje „tak” dla życia oznacza szacunek dla człowieka, nawet jeśli jest moim przeciwnikiem, a może i wrogiem? To tylko kilka przykładów – ale właśnie w takich konkretach rozgrywa się nasze „tak – tak, nie – nie”. Jezus zaprasza, byśmy byli ludźmi jasnych postaw i wewnętrznej uczciwości. Byśmy nie zaklinali rzeczywistości, nie kręcili, nie udawali. Ale byśmy żyli tak, by było widać, komu ufamy i dokąd zmierzamy. Takie życie nie zawsze będzie rozumiane. Może wywołać sprzeciw, niezrozumienie, odrzucenie. Ale tylko wierność rodzi wiarygodność. To właśnie przez sposób życia, a czasem także przez słowo, możemy pokazać, że naprawdę należymy do Boga i poważnie traktujemy Ewangelię. 

Zobacz także