fot. pixabay / 41330

Komentarz do Ewangelii, 2 czerwca 2024

Z Ewangelii na dziś: „Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: «Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?». On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom». I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu». Wszedł znowu do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschniętą rękę. A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, żeby Go oskarżyć. On zaś rzekł do człowieka z uschłą ręką: «Podnieś się na środek!». A do nich powiedział: «Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego, czy coś złego? Życie uratować czy zabić?». Lecz oni milczeli. Wtedy spojrzawszy na nich dokoła z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serc, rzekł do człowieka: «Wyciągnij rękę!». Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa. A faryzeusze wyszli i ze zwolennikami Heroda zaraz się naradzali przeciwko Niemu, w jaki sposób Go zgładzić” (Mk 2,23 – 3, 6). 

Będzie trochę z historii judaizmu – bardzo ważny jest tu ten kontekst. Do czasu narodzin Chrystusa Żydzi ustanowili 613 kolejnych przykazań, dokładając je do tych ustanowionych przez Boga: dekalogu i przykazań miłości. Były tak szczegółowe, że regulowały nawet to, z kim można rozmawiać, jak obmywać ręce, ile kroków można przejść w szabat, komu pożyczać pieniądze i na jakich zasadach, a komu nie, co jeść itd. Mieli dobre intencje. Chcieli tak uregulować swój sposób życia, aby na pewno podobał się Bogu. W tym skoncentrowaniu się na ustanowionych przez siebie przykazaniach niektórzy zapominali o tych najważniejszych – danych przez Boga. Mistrz z Nazaretu, uzdrawiając w szabes w środku synagogi chorego człowieka, czy pozwalając, aby w szabes jego uczniowie zbierali kłosy i je jedli – łamie przykazania ustanowione przez ludzi, jasno pokazując, że najważniejsze są te ustanowione przez Boga, że to po życiu nimi powinno się nas, chrześcijan, rozpoznawać. 

Wybrane dla Ciebie

Czytałeś? Wesprzyj nas!

Działamy także dzięki Waszej pomocy. Wesprzyj działalność ewangelizacyjną naszej redakcji!

Zobacz także
Wasze komentarze